درود  درود و هزاران درود بر شما نازنینان و هم‌محله‌ای های دوست داشتنی خودم.

اول بگم که دیدم که افراد جدیدی به محله خودشون وارد شده اند که از این بابت خوشحالم و به همه آنها خوشامد گفته براشون اوقات خوشی را در محله آرزو میکنم.

دوم اینکه من از 20مرداد بود که به سفر رفتم، البته قصد سفر نداشتم چون در اواخر خرداد و اوایل تیر در سفر بودم ولی خب به قول معروف پا داد و ما هم پس نزدیم و دوباره رخت سفر بر تن کردیم و رفتیم.

سفر پر‌باری بود از شهر داراب زادگاه همسر مربوطه شروع کردم بدون اینکه خود ایشان حضور داشته باشد خخخخ و ده روزی را مزاحم و مراحم باجناقها و همریشها و همسبیلهای گرامی بودم خاطرات و اوقات خوبی را در کنار این عزیزان داشتم.

بعد از داراب به شیراز برگشتم و در آنجا هم دوستان و نازنینانی را ملاقات کردم و مورد الطاف و محبتهای بی‌دریغ دوستان خوبم و خانوادههایشان قرار گرفتم از جمله دوستان بسیار عزیز و گرامی و هم‌محله‌ای های خوبمون گرامیان گوشه‌نشین و داوود حسینی و حمیدرضا رضایی بود که از همین فرصت استفاده کرده از همه مهربانیها محبتها و میزبانیهاشون صمیمانه تشکر و  قدردانی میکنم.

در داراب هم علاوه بر گذراندن اوقات مسرتبخشی با فامیل و آشنایان توفیق یافتم که با یکی از هم‌نوعان عزیز یعنی جناب هاشم فرهمند هم ملاقاتی داشته باشم که باز از محبتها و مهمان‌نوازی این بزرگوار و همسر محترمش هم  تشکر و سپاسگزاری میکنم.

دیدار با هاشم گرامی فقط یک دیدار و ملاقات صِرف نبود بلکه ایشان مرا با تجربه بسیار ارزنده‌ای آشنا کرد که هم برای خودم جالب بود و هم امیدوارم شنیدنش برای شما هم جالب و مفید باشد که البته مصاحبه و گفتگو با هاشم عزیز را به پست دیگری وا‌میگذارم، فقط در همین حد بدانید که هاشم فرهمند گرامی در مرکز 118 داراب کار میکنه که حقیقتش من تا حالا نمیدونستم که یک نابینا در 118 کار بکنه ولی هاشم الآن ده سالی هست که مشغول بکار است موفق هم هست و میگوید که همه نابیناها میتونند در مرکز 118 کار کنند و حتی قادر به کار در خانه و به اصطلاح دور‌کاری هم هستند.

در شیراز همون‌طور که گفتم دو روزی را مزاحم جناب داوود خان حسینی بودم و مگر میذاشتند ازشون جدا بشم همونطور که با گوشه‌نشین هم همین ماجرا را داشتم هم نمیذاشت که رفع زحمت کنم و هم اینکه پس از رفتنم مرتب زنگ میزد که برگرد بیا و فعلا نرو.

در آشنایی با خانواده داوود عزیز متوجه شدم که چه همسر شایسته و تقریبا استثنایی داره این داوود خان، قصه آشنایی و عاشق شدنشون رو گفتند که از اونجایی که نباید هیچ خاطره خوشی را تنها‌خوری کنم خاطرات و دلدادگیهای این بانوی بسیار ارزشمند را هم ضبط کردم تا با شما هم به اشتراک بذارم که باز در پستی مستقل تقدیم خواهد شد.

همچنین سری به دفتر جناب جواد حسینی نازنین زدم و همچنان شاهد تلاشهای این جوان پر تلاش و خستگی‌ناپذیر شدم جواد الآن دیگر دفتر و دستکی بهم زده علاوه بر تبدیل صوت به متن به کار دوبله هم پرداخته آن هم نه تنهایی بلکه با بکار‌گیری افراد زیادی با صداها و سنین مختلف و خلاصه جواد داره نتیجه تلاشها و زحماتشو میبینه که براش آرزوی موفقیت روز‌افزون دارم، جواد هم با اینکه سرش خیلی شلوغ بود و داشت کاری را برای روز بعد از دیدارمون ترجمه و آماده میکرد برای دوبله ولی باز بر من منت گذاشت ساعاتی را به من و گفتگو با شما گرامیان اختصاص داد که باز در پستی مستقل گفتگو با جواد حسینی نازنین را هم تقدیم میکنم.

همچنین در این سفر با یکی از پیشکسوتان نابینا در شیراز و ایران دیدار داشتم یعنی جناب فاضلی گرامی که این دیدار برای خودم بسیار مغتنم و ارزشمند بود که باز گفتگو با جناب عبد الباقی فاضلی را هم در پستی مستقل تقدیم خواهم کرد.

خلاصه که چه در داراب چه در شیراز چه همنشینی با فامیل  و آشنایان و چه دوستان و هم‌نوعان جز مهر و وفا و صفا و دوستی و محبت ندیدم این مهربانی و مهرورزی البته برای من تازگی نداشت و همین ویژگیها و صفات مثبت بود که مرا پایبند   مردم این استان و فرهنگش کرد.

واقعا در توانم نیست که مهر و محبت این مردم خوب و پاک‌سرشت و آریایی را توصیف کنم و طبیعی هم هست که چنین باشند چرا که این مردم و استان بزرگ و پهناور میزبان پدر ما ایرانیان یعنی کوروش بزرگ هستند و طبیعی است که از خُلق و خوی این رادمرد تاریخی‌ایرانی آریایی تاثیر بپذیرند.

فقط در یک کلام میگم که هاشم فرهمند عزیز علی نعمتی نازنین داوود گرامی جناب فاضلی ارجمند جواد حسینی دوست داشتنی حمیدرضا رضایی مهربان و پر‌تلاش، از همه‌تون از مهمان‌نوازیتون از محبت و الطاف بی‌غَل و غشتون واقعا و واقعا و قلبا و عمیقا سپاسگزارم و اینکه دوستتون دارم و به امید اینکه بتونم جبران کنم.

القصه اجبارا دوشنبه 6شهریور سفر به شیراز را به پایان رساندم و به اتفاق حمیدرضا به اصفهان آمدیم تا آماده بشیم و روز بعد برای شرکت در همایش «جامعه بینا شهروند نابینا» به کاشان سفر کنیم.

سهشنبه 7شهریور ساعت 3بعد از ظهر به اتفاق حمیدرضا و دوست دیگری به کاشان رفتیم و در آنجا هم با استقبالی خوب و شایسته مواجه شدیم. مکان سکونت‌مان در دانشگاه کاشان بود در سوییت‌های 6نفره که دارای امکانات مستقلی همچون یخچال حمام و سرویس بهداشتی بود جا گرفتیم که متوجه شدیم که این سوییتها متعلق به دختر خانمها بوده و این بیشتر ما را مشعوف و شادمان کرد خخخخخخ حالا میگید از کجا فهمیدیم که این سوییتها مال خانمها بوده ما چه قرائن و شواهدی میتونستیم بدست بیاریم ما که نمیتونیم تار مویی یا رنگ رژی یا نشانههای دیگری از این دست را ببینیم آری ما از دمپاییهای سرویس بهداشتی و حمام که هر دو یک جا بودند متوجه شدیم و اطلاع هم دادیم که بابا پا تو کفش دیگران میکنند نه تو دمپایی و  و ما کی باشیم که پا توی دمپایی علیا مخدرات کنیم و نه جیگرش را داریم و نه پایمان کوچک است که در این دمپاییها فرو رود و خواستار جایگزین کردنشان شدیم که علیرغم پیگیری نتیجه حاصل نشد و ما ساختیم با دمپایی کوچک خانمانه.

صبح چهارشنبه همایش شروع بکار کرد که طبق معمول مراسم افتتاحیه بود بعد از ظهر کار‌گروههایی تشکیل شد که یکی مربوط به ازدواج بود دیگری مربوط به میابی و سومی هم مربوط به مقالات بود که فقط میشد در یکی از آنها شرکت کرد که من و شاید بیشتر حاضرین در همایش ترجیح دادیم در کار‌گروه ازدواج شرکت  کنیم آخه مگه بحثی جالبتر و شیرینتر از ازدواج هم داریم خخخخ.

من مباحث این کارگروه را هم ضبطیدم که بعد بهش مراجعه میکنم چنان چه کیفیتش خوب بود آن را هم با بحث کارگروه روز پنجشنبه که درباره خانواده و فرزند نابینا بود را تقدیم خواهم کرد. صبح پنجشنبه کارگروه دیگری هم بود بنام خانواده و فرزند کمبینا که از مباحث آن بی‌خبرم.

ظهر پنجشنبه هم مراسم اختتامیه به همراه قرائت بیانیه برگزار شد که نقدا و فعلا متن صوتی بیانیه را تقدیم میکنم و چنان چه متن بیانیه هم بدستم رسید یا در همین پست یا در پست دیگری تقدیم خواهم کرد.

از زیباییهای این همایش دیدن دوستانی همچون کامبیز و حافظ حسینی گرامی بود که شوربختانه نشد مفصل در خدمتشون باشم ولی همین‌قدر هم برایم بسیار لذتبخش بود  بخصوص که در کارگروه ازدواج دیدم که کسی با صدا کردن عمو حسین عمو حسین به طرفم میاد وقتی آمد و صحبت کرد و نشونی داد متوجه شدم که کامبیز است در بغلش گرفتم کمی هم سر به سرم گذاشت حافظ را هم بعد از اینکه خودشو پشت میکروفون معرفی کرد شناختم بعد از پایان کار کارگروه در راهرو به سراغش رفتم خوش و بشی کردیم.

یکی از مشکلات ما نابیناها در اینگونه مجامع و محافل که شلوغ و پر جمعیت است اینه که افراد را دیر پیدا میکنیم و زود گم خخخخ. یعنی چه بسا دو نفر تصادفی یکدیگر را ببینند و حتی ممکن است دو دوستی در آن  جمعیت حضور داشته باشند ولی چون قبلش یکدیگر را خبر نکرده اند کلا یکدیگر را نمیبینند مثل من که بعد با خبر شدم که مجتبی هم کوتاه مدتی در همایش بوده ولی من سعادت دیدنش را نداشتم.

یکی دیگه از زیباییهای این همایش این بود که با چند نفر که بطور تصادفی برخورد کرده سلام علیکی داشتیم طرف اسم منو میگفت که تعجب میکردم  و میپرسیدم که شما چطور مرا شناختید که میگفتند از روی گفتگوها و مصاحبههایی که در محله قرار میدی صداتو شناختیم یا دوستی میگفت که از همه پستهای مقالات همایش اول دیدن میکرده ولی چراغ خاموش که باز موجب خرسندی من هست که هرچند بیسر و صدا ولی پستها و مطالبی که ارائه میکنم تا حد زیادی مورد استقبال قرار میگیره..

خلاصه که همایش سوم هم تمام شد از انجمن کاشان و دانشگاه کاشان و بویژه از سرکار خانم دکتر نیکخواه بخاطر همه زحماتی که متحمل میشوند و بخاطر همه تلاشهایی که جهت نگرش علمی به نابینایان میکنند تشکر و قدردانی میکنم. مثلا در این همایش تا حد زیادی ادبیات سخنرانان تغییر کرده بود و دیگر معلولیت و نابینایی را حکمت و مصلحت خدا نمیدانستند دیگر نگفتند که نابینایان آیتالله یعنی نشانه خدا هستند دیگر تعریف اغراقآمیز نداشتند و بر بیان واقعیات تمرکز میکردند ریاست دانشگاه گفت که معلولیت و نابینایی قضا و قَدَر نیست همانطور که بلا و مجازات هم نیست بلکه یک اتفاق عادی و طبیعی و زیستی هست.

در ضمن اعلام شد که سال آینده همایش جامعه بینا شهروند نابینا برگزار نمیشود ولی در عوض دو سال دیگر یعنی سال 98 این همایش بطور بین المللی برگزار میشود که امیدوارم پژوهشگران و محققین و اساتید و دانشجویان کشورمان خود را از هم اکنون آماده برای چنین همایش بین المللی بکنند که شاید اولین آمادگی آموختن  زبان باشد چرا که احتمالا محققین خارجی مقالاتشان را به انگلیسی ارائه کنند یا شرکت کنندگانی از خارج از کشور حضور داشته باشند که اگر زبان بدانیم میتونیم تعاملات بسیار سازنده و ثمربخش با آنها داشته باشیم.

ضمن پوزش از به درازا کشیدن مطالب حقیر، درخواست میکنم بیانیه سومین همایش جامعه بینا شهروند نابینا را از

اینجا

دانلود کنید.

پیروز سربلند سالم سعادتمند باشید مهرتان جاودان شادیهایتان پایدار.