با عرض سلام خدمت همه همراهان عزیزم
امیدوارم دلتون سرشار از شادی باشه.

راستش قسمت قبل رو که منتشر کردم، یه عده از دوستای عزیزم بهم زنگ زدند و ازم خواستند که جای استفاده از شخص سوم از شخص اول راوی اصلی داستان استفاده کنم که جالبتر هستش. و از اونجایی که خودم هم موافق بودم حرفشون رو پذیرفتم

این شما و این فصل دوم

*************

صبح با سر درد شدیدی از خواب بیدار شدم.

به سراغ آینه رفتم.

از دیدن چشمای پف کردم به سر بدبختم حق دادم که اینجوری درد بگیره.

از اتاقم خارج شدم و رفتم تو آشپز خونه

گرسنم بود پس یه نیمرو واسه خودم درست کردم که بهنام از اتاقش خارج شد.

تعجب کردم آخه اون همیشه صبح زود میرفت

پشت میز نشست و ازم خواست واسه اونم نیمرو درست کنم.

بی هیچ حرفی کاری رو که خواسته بود انجام دادم.

صبحانه رو تو سکوت خوردیم.

بعد از صبحانه خواستم بلند شم میز رو جمع کنم که بهنام ازم خواست بشینم کارم داره.

اتفاقا خوب شد با اینکه اطمینان داشتم یه دعوای دیگه تو راهه ولی نشستم و قبل از اون شروع کردم.

خسته شدم تا کی باید این شهر کذایی و هوای بارونی و مردم یخیشو تحمل کنم. و عین یه روح سرگردان از این ور به اون ور برم.

از بی برنامه گی خسته شدم.

میخوام برگردم ایران.

پوز خندی زد و گفت.

ههه بمیرم برات که تو ایران وکیل وزیر بودی و از برنامه کم نمیآوردی و حالا که اومدی اینجا بی برنامه شدی.

آخه تا جایی که من خبر دارم برنامت این بود که صبح بیدار شی با چندتا از دوستات که خواهر خودم فرآنک هم یکیشون بود و بقیه دخترای محل بیایی دَم در خونه بشینی و حرفای خاله زنکی بزنی.

یا برید بازار تا ظهر

ظهر هم بیایی سریع غضاتو بخوری تا چهار و پنج بکپی بعد دوباره دور هم جمع بشید تا شب.

و فرداش روز از نو روزی از نو.

تقریبا داشت راست میگفت ولی خودمو نباختم و خیلی راحت تو چشماش نگاه کردم و گفتم نخیر اینجوریا هم که میگی نبود بعدشم به فرض که همش اینجوری بوده باشه خوب اینم یه جور برنامست دیگه

بهنام جواب داد.

خوب اینجا هم همین کار رو بکن. با اون دخترا که تو مهمونی که کامرانی به افتخار ورودمون برپا کرده بود و تو هم با دو سه تا از دخترایی که اونجا بودن طرح دوستی ریختی و حسابی گرم گرفته بودید واسه خودتون همین برنامه های مفید داخل ایرانتو ادامه بده.

جواب دادم زیاد حوصله اونا رو ندارم زیادی خارجی شدن.

بازم پوز خند زد و گفت.

ههه خوب خانم ایرانی مونده بی برنامه بودن جناب عالی به من چه ربطی داره

با عصبانیت گفتم پس لابد به رفتگر محله ربط داره. خوبه که جناب عالی من رو آوردید این جهنم دره

جواب داد:

داد و بی داد نکن اول صبحی همسایه ها رو نکش اینجا.

آروم تر هم میشه حرف زد

حالا بیا یه بار کامل از شب خواستگاری رو تا اینجا مرور کنیم شاید یه چیزایی اون وسط یادت رفته که بهتره یادت بیاد.

خواستم اعتراض کنم که دستشو بالا برد و ازم خواست سکوت کنم و خودش شروع کرد.

یادته شب خواستگاری وقتی رفتیم حرف بزنیم صادقانه بهت گفتم من کس دیگه ای رو دوست دارم ولی چون میخوام برای ادامه تحصیل از ایران برم و مادرم هم راضی نیست من مجرد برم. و به قول خودش گیر گرگ های اون طرف بیفتم و از اونجایی که از بچه گی پدرم مادرم و من و بقیه بچه هاشو ول میکنه و میره دنبال عشق و حال خودش راحت تر بگم برای ما مُرده و از اون زمان مادرم هم برام مادر بوده هم پدر

بخاطر همین منم دوست ندارم رو حرف مادرم حرف بزنم.

اون دختر رو هم که میخوام فعلا خانوادش راضی نشدن بدنش به من پس من یکی رو میخوام که خارج دست و پا گیر من نشه و مثل یه هم خونه کنار هم زندگی میکنیم بی اینکه تو کارای هم دخالت کنیم.

تا وقتی که بتونم خانواده عشقم رو راضی کنم. بعدش از همخونم جدا میشم و هر کدوم میریم دنبال زندگی خودمون

اگه با این حال حاضرید با من ازدواج صوری کنید بسم الله…. وگرنه من میرم دنبال زندگی خودم شما هم همینطور

و خب تو هم با وجود این شرایط راضی شدی با من همراه بشی.
درسته؟؟؟!

حق با بهنام بود. سرم رو به نشونه مثبت تکون دادم.

لبخندی زد و گفت.

ولی ظاهرا تو یادت رفته که ما فقط هم خونه هستیم و حق دخالت تو زندگی هم رو نداریم.

دیر بیام خونه زود بیام چیزی بنوشم و و و تو بخاطر همه چی یه دعوا راه می اندازی و زندگی رو به خودتو من تلخ میکنی.

هر از گاهی صدای همسایه ها رو هم درمیاری.

امروز هم که بهانه بی برنامه گی داری.

خودمو مظلوم کردم و گفتم آخه چکار کنم.

هیچ برنامه ای ندارم.

لبخند دیگه ای زد و گفت:

خودتو مظلوم نکن اصلا بهت نمیاد.

خب من یه برنامه واست دارم.

نگاهش کردم که ادامه داد

بیا فروشگاه کنار خودم کار کن و درست رو هم که دوست داشتی ادامه بده.

کمی فکر کردم. عالیتر از این نمیشد.

هم کار داشتم هم دانشگاه میرفتم و

به این میگن یه برنامه درست و حسابی.

با خوشحالی رضایتمو اعلام کردم.

نفس راحتی کشید و گفت خیلی خوب پس هفته ی کاری که شروع شد اول میریم کارای دانشگاهت رو انجام میدیم بعدش هم میریم فروشگاه.
بعد از گفتن این حرف از جاش بلند شد و خواست بره که گفتم.

میشه از این به بعد دیگ مشروب نخوری یا کمتر بخوری؟

سرشو تکون داد و گفت:

نخیر مثل اینکه یه ساعت واست قصه گفتم.

سریع گفتم نه نه اشتباه نکن.

یادت نره که مادرت تورو به من و من رو هم به تو سپرده. چیزیت بشه بعدا مادرت میگه امانت داری نکردی.
تازشم بخاطر رسیدن به عشقت لازمه سالم بمونی.

سرشو تکون داد و بی حرف ازم دور شد.