در گروه کارشناسان آسیب دیده بینایی کتابی معرفی میشود با این عنوان: در همین چند قدمی. نوشته راضیه کباری نابینا و رضا بهار معلول جسمی. هر یک از اعضای این گروه سی و یک نفره مرجعی هستند در استان خود که گروه آسیب دیده بینایی را به سایر اقشار معرفی میکنند. جستجو میکنم نسخه صوتیش را نمی یابم. بی خیالش میشوم. چندی که میگذرد، دوستی این کتاب را به من معرفی میکند و نسخه صوتی را هم در اختیارم میگذارد. توصیه ای هم دارد که توجهم را به کتاب جلب میکند. او میگوید: سعی کن این کتاب را تنها بخوانی و یا حد اقل با کسی که احتمال میرود با تو ازدواج کند نخوانی. خدای من! مگر در این کتاب چه نوشته شده که دوست فرهیخته من این چنین میگوید.
شروع میکنم به خواندن. کتاب، به قلم و از زاویه نگاه مرد معلولی نوشته شده که دست روزگار بانوی نابینایی را بر سر راهش قرار داده تا به پیشنهاد ازدواجش پاسخ مثبت دهد. بانویی که او میتواند در سایه بی فروغی نگاهش، لا اقل در خانه آسوده زندگی کند و مجبور نباشد آنچنان که در جامعه مورد آزار نگاه های حیرت زده مردم قرار میگیرد، در خانه هم چنین وضعیتی داشته باشد.
بخش هایی از این کتاب به زندگی فردی هر یک از این دو نویسنده میپردازد. در این بخشها هر یک نوع آسیب دیدگی خود و موانعی که با وجود این مشکلات بر سر راهشان قرار میگرفت را شرح میدهند.
اما آنها ما را با خود به زندگی مشترک شان میبرند تا از نزدیک شاهد مشکلاتی باشیم که نه صرفاً به دلیل نابینایی بلکه به دلیل نا آگاهی از امکانات و اطلاعات موجود بر سر راهشان قرار میگیرد.
نویسنده مسائل زندگی خود را به زندگی تمام نابینایان تعمیم میدهد با این هدف که مسئولین توان بخشی بیشتر به فکر مناسب سازی باشند.
یکی نبود به ایشان بگوید برادر من وقتی شما آداب صحیح از پوشک گرفتن بچه را از پزشک یا بزرگترها نمیپرسید، مسئولین چه نوع مناسب سازی را باید در نظر بگیرند تا فضای خانه تان با فضای دست شویی یکی نشود؟
در حیرتم که چطور یکی از چندین مشاوری که به گفته ایشان نوشته هایشان را مطالعه نموده است به ایشان متذکر نشدند که هر شخص بینایی هم ممکن است مواد داخل فریزر را باهم اشتباه بگیرد اگر نه چه نیازی بود که افراد بینا به محتویات فریزر برچسب بزنند و البته نابینایان هم از برچسبهای بریل و گویا و سایر نشانه های خاص استفاده کنند.
جالب اینجاست که بعد از اعتراض نابینایان نسبت به محتوای کتاب به صراحت اعلام نمودند که این کتاب برای مطالعه نابینایان نوشته نشده و صرفاً جهت آگاهی سایر اقشار جامعه از نحوه زندگی شخصی نابینایان روانه بازار کتاب گشته است.
وقتی کتاب را تمام میکنم فقط به یک نکته فکر میکنم:
ایجاد یک باور غلط چه بهای سنگینی دارد.
کتاب صوتی در همین چند قدمی فایل صوتی مصاحبه با رضا بهار در رادیو فرهنگ
