خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

یه مشورت کوچولو و درخواست همکاری از هم محلی های گل و دوست داشتنی و بالاخص با تجربه

سلااااااام.

سلااااام و صد سلام خدمت شما هم محلی های خوب و گل.

چه طورید؟

خوبید انشا الله؟

امید به این که همیشه خوب و خوش و موفق باشید و ایام به کام باشه.

دوستان خلاصه بگم:

ما حدود 7 8 نفر از دختران نابینا هستیم که در دانشگاه های مختلف دانشجوییم.

ما اومدیمو یه قدم کوچیک برای کمک به تمامی دانشجوهای نابینای کشورمون برداشتیم.

بذارید از اول اولش بگم.

  1. ساخت یک رباط تلگرامی پرسشنامه ای که در کانال محله نیز منتشر شد و نام دانشکده دانشگاه رو به علاوه مشکلات اون دانشگاه میگرفت و برای یوزر یکی از ما می فرستاد.
  2. جمعآوری اون فرم ها و نوشتن یک نامه اداری به رئیس سازمان وزارت علوم جناب آقای دکتر غلامی.

حالا یکی از این مشکلات نبود منشی مرتبط با رشته دانشگاهی دانشجوی نابینا هست که ما می خواییم یک کتابچه درست کنیم و در اون معیار هایی که یه منشی نابینا باید داشته باشه رو قرار بدیم و به عنوان یه کتابچه یا بروشور بدیمش به وزارت علوم و اگر خدا بخواد این کتابچه کم کم برسه به دست اعضای هیئت علمی دانشگاه ها و کارمند های اونها و خلاصه تمامی افرادی که منشی نابینا میشن. یا شایدم تعدادی از این افراد این کتابچه ها رو به نمایندگی بگیرن و بخونن و به بقیه بگن و فایل pdf هم این کتابچه داره که اون رو بین کانال ها و یا گروه های در این رابطه نشر بدیم.

حالا من به عنوان یکی از این فعالان ازتون میخوام که معیار هایی که از نظر خودتون باید یه منشی داشته باشه رو در کامنت های این پست برای من بنویسید.
مانند لحن خوب، شمرده شمرده خوندن سوالات و….
یا اصلا هر نکته ای که در رابطه با منشی امتحانات و کنکور یک نابینا قرار میدن رو که به ذهنتون میرسه برای من اینجا بنویسید.
بدونید که یه کمک بسیار بزرگ به جامعه نابینا و کمبینای دانشجو می کنید.

ضمنا این نامه و بند و بساط قراره به دست نمایندگان مجلس و مقامات مثل خانم سلحشور و آقای لاریجانی نیز برسه.
منتظر کامنت هاتون در این پست هستم.

خدا یار و نگهدارتون دوستان گلم

۱۴ دیدگاه دربارهٔ «یه مشورت کوچولو و درخواست همکاری از هم محلی های گل و دوست داشتنی و بالاخص با تجربه»

سلام خدمت رها جان و سایر دوستان هم محلی, به نظرم یه منشی ی خوب اول باید سواد داشته باشه, مثلاً اگه قراره از یه نابینا امتحان انگلیسی بگیره یا عربی یا هر زبانی که غیر از فارسیه و تخصص میخواد باید منشیی که برای اون امتحان انتخاب میشه باید خودش در اون رشته و تخصص باشه, تا هنگام خوندن سؤالها برای فرد نابینا به درستی بتونه بخونه و منظور سؤال را درست به فرد نابینا منتقل کنه, متاسفانه ما منشی های متخصصی برامون انتخاب نمیشه, خود من همیشه در دانشگاهم, موقع امتحانها با این منشیها مشکل دارم, ممنونم از شما, موفق باشید و خدا نگهدارتون

سلام.
اول رشته ی تحصیلی دانشجوی نابینا با منشی باید یکی باشه.
دوم امکان جا به جایی منشیها در دروس مختلف باید وجود داشته باشه مثلا ممکنه یکی رشتش با رشته ی تحصیلی فرد نابینا یکی باشه ولی زبان انگلیسیش خوب نباشه یه نتونه خوب جداول و نمودار ها رو تشریح کنه.
سوم باید تو هر دانشگاهی یه بخش مخصوص منشیهای داوطلب ایجاد بشه این خیلی میتونه موثر باشه و از هزینه ها کم کنه.
چهارم باید امکان انتقال منشیها بین دانشگاه های مختلف وجود داشته باشه.
پنجم اگه همه ی اونها انجام بشه میتونه یه سازمان وابسته به امور نابینایان بر اساس همه ی مواردی که شما جمع آوری میکنید یه آزمون برگزار کنه و مدرک خاصی به افراد بده که امکان استخدام اونها توی دانشگاه ها و کتابخونه های نابینایان وجود داشته باشه.

با سلام. قبل از هر چیز بگم کارتون قابل تقدیره و براتون آرزوی موفقیت دارم.
چیزی که میخوام بگم، مستقیم به بحث شما مربوط نمیشه ولی میتونه کاربردی باشه.
داشتن یه منشی همه چیز تمام میتونه خیلی خیلی برای ما نابیناها مفید باشه؛ یه منشی که بتونه با دانشجو ارتباط علمی درستی برقرار کنه، مسلط به کاری که داره انجام میده باشه، و …
اما تنها راه رسیدن نابیناها -مخصوصا در دوره ی امتحانها- به چنین چیزی یه منشی همه چیز تمام هست که معمولا هم پیدا نمیشه؟
من فکر میکنم با وجود پیشرفت تکنولوژی نابینا میتونه بدون استفاده از منشی امتحان بده؛ به این ترتیب که به جای داشتن پرسشهای بینایی از فایلهای تایپ شده استفاده کنه، با کامپیوتر به پرسشها پاسخ بده و در پایان امکان پرینت پاسخها براش فراهم بشه و در نهایت نوشته کاغذی به دست مصحح برسه.
شاید بد نباشه یکی از مطالبات ما خواستن پرسشهای تایپ شده از دانشگاهها باشه تا بتونیم از این طریق جای یه منشی نایاب در امتحناتمون رو پر کنیم. البته من نمیدونم چنین چیزی برای همه ی رشته ها جواب میده یا نه؟ مثلا نمیدونم با وجود سینتیسازرهای موجود برای زبان عربی انجام این کار برای دانشجویان این رشته میسر هست یا نه؟ و…
ببخشید اگه بی ربط حرف زدم.

سلام. خیلی هم مربوط گفتی میرهادی عزیز. منم اصل این ایده را قبول دارم و امیدوارم بچه ها به هدفشون برسند. ولی بهتره به موازات این طرح، درخواست کنند سوال ها براشون بریل بشه. این خصوصا در آزمون ها ورودی و همچنین امتحانات تستی دانشکده ها خیلی اهمیت داره و اگه اجرا بشه، منشی فقط علامت میزنه و تمام.
کلی به ذهنم فشار آوردم تا یه حرف تازه بگم و عاقبت تجربه دوران جوانی و دانشجویی به داد رسید. تأکید کنید که اتاق جداگانه ای برای امتحان دادن شما مشخص کنند. گاهی پیش میاد که ما را مجبور می کنند با فاصله کمی از بقیه بچه ها سر جلسه امتحان بشینیم. اون وقت منشی باید یواش بخونه و شما یواشتر از اون جواب را تقریر کنید. اگه امتحان تشریحی باشه که وامصیبتا و اگه مثل من، زبونم لال، شنوایی درست و درمونی هم نداشته باشید که گرفتاری صد و پانزده چندان میشه. از شوخی گذشته ممکنه این بساط جوری تمرکزتون را قاطی پاتی کنه که محتاج اورژانس بشید.
خوش به حالتون که اول راهید و توی خوب شرایطی دانشجو شده اید. دوره ماها قصه پرغصه ای بود؛ گاهی پای صحبت قدیمیا بشینید و دوران خودتون را قدر بدونید بچه ها.

با درود. کارتون عالیه و بسیار هم پسندیده.
ما که به هر بدبختی بود دوران دانشجویی رو گذروندیم. امید که شما و آیندگان وضعیت بهتری رو تجربه کنین. ولی چون بیشتر شما جوونین و تازه نفس، بد نیست یه چیزی رو بهتون متذکر بشم. خیلی به این مسؤولینی که اسمشون تو پست اومد دلخوش نباشین، اینا خراب نکنن، درست کردن پیشکش‌شون. اینو گفتم که بعدا مثل ما دچار سرخوردگی نشین. دم‌تان گرم و سر‌تان خوش باد.
بای! تا های!

سلام!
اول که امیدوارم این پشتکار و تلاشتون برای بهبود وضعیت نابینایان در هر موقعیتی تداوم داشته باشه.
مشکلی که گاهی برای من پیش اومده اینه که منشیا بدون درخواست من سؤال یا گزینه‌های تست رو تکرار می‌کنن. البته بعد از تذکر دیگه این کارو انجام نمیدن.
مشکل دیگه اینه که اگه جوابی رو بدونن یا فکر کنن میدونن، شروع میکنن به راهنمایی و توضیح و لطف‌های بیجایی که فقط تمرکز رو خوب به هم می‌زنه. در موارد بدتر هم که نابینایی می‌گفت، منشیم بدون اعتنا به جوابای من خودش هرچی دوست داشته رو علامت زده.
مشکل سومم اینه که وسط امتحان شروع می‌کنن به پرسیدن سؤالایی درباره نابینایی و مسائلی شبیه این. می‌خوان همه کنجکاویشونو تو همون مدت کوتاه ارضا کنن. نتیجشم میشه همه چیز جزء یه امتحان موفق.
پس، منشیا نباید چندبارتکرار باشن؛ نباید خودسر باشن؛ و نباید نابینا ندیده باشن.
البته مشکلای دیگه‌ای هم هست که اگه توی ذهنم جمع و جور شد منتقل می‌کنم.

سلام من در دوران دانشگاه بزرگترین مشکلم منشی بود, در دانشگاه اصفهان خود دانشگاه برای امتحانات منشی قرار نمیده و خود بچهها باید منشی برای امتحاناتشون بیارن و این موضوع برای من مقدور نبود به خصوص برای امتحانات میان ترمم. در دانشگاه قبل از من یک نفر بعضی از امتحاناتش را با رایانه شخصی خودش میداد و امتحان دادن به این نحو توسط رئیس دانشگاه موافقت شده بود و در واقع امکانش وجود داشت بنده هم تصمیم گرفتم به این نحو امتحان بدم. این کار هم مشکلاتی داشت مثلا من باید آخر هر ترم به اساتیدی که با آنها امتحان داشتم تأکید میکردم فایل امتحان را سر امتحان برای من بیارن.اما به هر حال این مشکلات برای من خیلی قابل قبولتر از پیدا کردن منشی و تحمل عدم تسلط منشی بود.
بنده فکر میکنم باید در دانشگاهها هم امکان منشی فراهم بشه و هم امکان امتحان دادن با رایانه شخصی. برای منشی باید امکانی فراهم بشه که در هر زمان از ساعات دانشگاه منشی وجود داشته باشه؛ منشی باید سواد لازم و لحن مناسب و سرعت مناسب داشته باشه؛ برای امتحانات عربی و زبان قطعا منشی باید در این زمینه سواد لازم را داشته باشه و علاوه بر این باید بتونه به طور صحیح سؤالات را بخونه.
برای امتحان دادن به وسیله رایانه بهتره در سایت دانشگاه چند رایانه باشه که روی آنها صفحه خوان نصب باشه.
ببخشید که کامنتم خودش یه پست طولانی شد
آرزوی موفقیت میکنم براتون

سلام
حدالمقدور خوش خط باشه
با املای لغات آشنا باشه
صبور باشه.
متناسب با امتحان گذاشته بشه تا با کلمات تخصصی رشته آشنایی داشته باشه.
وارد حاشیه نشه زیاد از وضع بچه ها نپرسه که باعث بشه تمرکز دانشجو برا جواب دادن بهم بخوره.
دقت در خوندن سوالات داشته باشه. بعضی از قسمتها رو جا نذاره.
متناسب با دانشجو منشی گذاشته بشه. از لحاظ هم جنس بودن بعض وقتا پیش اومده منشی خانم گذاشتن با فاصله نشسته خوب متوجه نشده جواب ها رو جا به جا نوشتن.
پیشنهاد دوستمون اگه عملی بشه خیلی از منشی بهتره چون خودمون مسلط تر هستیم به امتحان و وقت. این خیلی از داشتن منشی بهتره دیگه استرس کی می خواد منشی بشه چطور آدمیه رو نداریم.
تشکر.

سلام چون بقیه دوستان نکاتی را بیان کردن بنده اون ها را تکرار نمی کنم فقط یه نکته مهم را که بقیه دوستان اشاره نکردن من این جا عنوان می کنم
خواهش می کنم منشی ها خوش بو باشن و قبل از امتحان یه مسواک بزنن چندین بار واسم پیش اومده که بوی نامطبوع منشی اعصابم را به شدت به هم ریخته به طوری که امتحانم خراب شد ببخشید طرف شب قبل یه کیلو سیر یا غذای سیردار زده به بدن اومده شده منشی یا این که چنان بوی عرقی میده که بوی بدنش شبیه چلو کباب شده خخخخخ ببخشید که مجبور شدم رک بنویسم خواهش می کنم به کسی بر نخوره

سلام به همۀ دوستان! عید همگی مبارک! واقعاً ایدۀ قابل تقدیری دارید که براتون آرزوی موفقیت میکنم که تا این اندازه نسبت به مصالح و منافع جمعی ما نابیناها حساسیت به خرج میدید. این که واقعاً این زحمات ما رُ به نتیجه ای که میخوایم میرسونه یا نه، مهم هست؛ ولی مهم تر از اون انجام وظیفه است، تا حد اقل خودمون بدونیم که به اندازه ای که از دستمون بر می اومده تلاش کردیم. سعی میکنم حرف هام رُ خلاصه بنویسم که باعث آزردگی دوستان نشه. واقعیت اینه که منشی با سواد خیلی خوبه، ولی همیشه هر وقت چنین تقاضایی مطرح میشه دیگران تصور میکنند هدف ما کسی هست که به جای ما امتحان بده. شاید بهتر از اون همون ایدۀ استفاده از تکنولوژی برای امتحانات ما باشه، با این توضیح اضافی که برای عملی شدن این ایده، خصوصاً در درس هایی مثل عربی که صفحه خوان ها خیلی ازشون پشتیبانی به درد بخوری نمیکنند، شاید بهتر باشه دانشگاهها به سمت خرید برجسته نگار هم سوق داده بشن. البته لازم به یادآوری نیست که بچه های ما هم باید خوندن بریل خودشون رُ تقویت کنند، وگرنه در غیر این صورت شاید برجسته نگار ها خیلی کارائی نداشته باشند. نکتۀ آخری که به شما پیشنهاد میکنم اینه که یه جلسه یا شبه کنفرانس برگزار کنید. شاید لازم باشه به جای نوشتن با هم صحبت کنیم. و شاید صحبت کردن نتیجۀ بهتری ازش بدست بیاد. در هر صورت براتون آرزوی موفقیت میکنم و از همین الآن بهتون خسته نباشید میگم.

سلام. اولا ممنونم از زحمتی که برای دانشجویان نابینا میکشید، ثانیا علاوه بر راهی که میرهادی گفت، من ۲ راه دیگه رو پیشنهاد میکنم که خودم در دانشگاه اصفهان از این ۲ راه استفاده میکردم. البته اگه این ۲ راه به ذهنم میرسید، در دانشگاه تهران هم پیشنهاد میدادم تا در صورت امکان انجام بشه: در هر ۲ راه لپتاب ببرید سر جلسه. راه اول اینه که voice recorder ببریم سر جلسه و از استاد مربوطه بخوایم سؤالات رو برامون دقیق بخونه و ضبط بشه و ما جواب سؤالات رو تایپ کنیم و بریزیم روی فلش استاد تا بخونه. راه دوم اینه که اگه دانشگاه مربوطه امکان بریل کردن سؤال رو داشته باشه، چند روز قبل از امتحان از بخش نابینایانش بخوایم سؤالات رو بریل کنه و تحویل استاد مربوطه بده تا روز امتحان بیاره سر جلسه و و بهتون تحویل بده تا بخونید و با لپتاب امتحان بدید. البته ممکنه استادها این ۲ پیشنهاد رو قبول نکنند که اگه شرایط سخت نابینایان رو برای امتحان دادن توضیح بدید، شاید مشکل حل بشه. البته یواشکی بگم که من بعضی وقتها چون با لپتاب خودم امتحان میدادم، صفحه نمایش رو خاموش و تقلب هم میکردم، ولی ۱ بار هم استادان محترم بهم شک نکردند. بعید میدونم به بقیۀ نابینایان هم شک کنند.

سلام.
من هم با آقای احمدی موافق هستم.
دیگه دوره ی داشتن منشی گذشته و خیلی منطقیه که خودمون از تکنولوژی استفاده کنیم و امتحان بدیم.
حتی میشه در کنکور ها هم با کامپیوتر امتحان داد
برجسته نگار هم ایده ی بسیار عالی‌ای هست.

دیدگاهتان را بنویسید