سلام.
خوبی؟
راستی میدونی این سری پست قسمت صفر هم داره!
پس اگه دنبال قسمت یک به عنوان نقطه ی شروع میگردی اشتباه میکنی برو ما از صفر شروع کردیم.
اگه این قسمت رو تازه میخونی و قسمتهای قبلی رو نخوندی حتما از قسمت صفر شروع کن.

تجربه یه کلاس برنامه نویسی عمومی در دانشگاه!

تعجب نکنید دانشگاه علامه هم میتونه کلاس برنامه نویسی اندروید برگذار کنه!
من وقتی این کلاس رو تو لیست کلاسهای مهارت افزایی دانشگاه دیدم بال در آوردم!
حالا یه مشکلی توی سیستم ثبت نام پیش اومده بود که نمیتونستم ثبت نام کنم.
ولی فقط این مشکل برای من بود ظاهرا.
هی ظرفیت کلاس داشت کمتر و کمتر میشد.
4 نفر. 3 نفر.
رفتم پیش مسئول I T دانشگاه.
سلام وقت بخیر.
من میخوام توی این کلاس برنامه نویسی اندروید ثبت نام کنم.
بزارید ببینم….
فقط 2 نفر مونده.
بزارید براتون ثبت نام کنم.
مرسی.
بعد از ثبت نام کلی سرشون غر زدم که این چه سامانه‌ای که دارید!
ایشون هم گفتن همینه که هست!
خلاصه کلاس برنامه نویسی اندروید در 5 جلسه رو ثبت نام کردم خخ.
البته از همون اول شک داشتم که از این کلاسهای 5 جلسه ای که کلش 25 ساعته نتیجه ی خاصی در بیاد.
درست حدس میزدم.
2 3 جلسه ی اول به نصب ابزارهای موجود گذشت.
و کلا بچه ها چون انسانی بودن هیچ background و تجربه ی I T نداشتن.
استاد هم سوءاستفاده ی لازم رو از این قضیه کرد و به جای android studio کاز محیط eclipse استفاده کرد که کلا چند سالیه برای برنامه نویسی اندروید به کار نمیره.
البته فقط برای اندروید به کار نمیره و برای خیلی از برنامه های تخصصی و enterprise و وب هنوز جزو 2 3 گزینه ی اول برنامه نویس ها به کار میره.
کلا فکر نمیکنم از اون کلاس کسی برنامه نویس اندروید شده باشه، البته شاید کسی باشه که بعدا این راه رو دنبال کرده و با مطالعه و یا کلاسهای دیگه تونسته به جایی برسونه.
ولی برای من که خیلی تجربه ی خوبی نبود و بهتون توصیه میکنم که اگه میخواید توی کلاسی در هر زمینه‌ای شرکت کنید توی کلاس هایی که ادعا میکنن، در زمان کوتاه مهارتی رو به صورت حرفه ای بهتون یاد میدن یا در یک شب شما رو پولدار میکنن شرکت نکنید.
اگه بخوام راستش رو بگم اون کلاس یه مزیت خوب هم داشت.
برای من رایگان بود!
دانشگاه گفته بود که اولین کلاس مهارتی رو میتونیم رایگان استفاده کنیم و کلا نمیدونید یه کلاس رایگان چقدر میچسبه! خخ.

در چه زمینه هایی میتونم به عنوان برنامه نویس نابینا به صورت حرفه ای کار کنم؟

از اونجایی که همونطوری که گفتم هدفم از انتشار این سلسله پستها بیشتر اطلاع رسانی تا قصه تعریف کردن، میخوام اینجا یه فصل جدیدی رو باز کنم و یه سری اطلاعات که فکر میکنم اگه شما هم در خودتون کمی انگیزه این کار رو میبینید، احتمالا براتون مفید خواهد بود رو بهتون بگم.
پس اگه میخواید قصه بخونید میتونید این یکی دو فصل رو با خیال راحت رد کنید ولی ممکنه اگه بعدا این فصول رو بخونید و سوالی داشته باشید من کامنتتون از دستم در بره و نتونم بهتون پاسخ بدم.
اما اگه بعدا دارید این رو میخونید، حتما سوالتون رو تو کامنتها هم میتونید بپرسید خخ.
روی این که گفتم یه برنامه نویس نابینا زیاد حساس نشید، واقعا این فیلد هم مثل خیلی از فیلدهای دیگه زمینه هایی داره که اگه نگم ما کلا نمیتونیم فعالیت کنیم توش میتونم بگم ما به صورت حرفه ای احتمالا نمیتونیم توش فعالیت کنیم، پس بهتره از اول اون نقاط رو بشناسیم تا از وقتمون به بهترین شکل استفاده کنیم.
اول از زمینه های معروف شروع میکنم.
احتمالا اینها رو شنیدید.

برنامه نویسی حرفه ای موبایل در بازار کار

واقعا بگم این حتی برای خودم هم جذابه!
این که یه موبایل داشته باشی که برنامه ای که خودت نوشتی رو اجرا کنه.
این که بتونه کار تو و خیلی از دوستات رو راه بندازه و براشون بفرستی و اونها هم حال کنن.
این که یه بازار چند میلیارد نفری داشته باشی که همیشه گوشیشون دم دستشونه و هر روز چندین بار نوتیفیکیشن گوشیشون رو چک میکنن، خییلیی با حاله.
اما اینجا یه مسئله ی بزرگ هست.
خیلی از این برنامه ها الآن جنگشون روی ui جذابه.
(ui همان صفحات گرافیکی مخفف user interface)
این که یه برنامه خیلی میگیره و همه نصبش میکنن و یا نصب نمیکننش خیییلی به ui یا user interface یا همون ظاهر یا صفحه ی کاربریش بستگی داره.
ما تقریبا برای یادگیری برنامه نویسی موبایل که من در مورد اندروید تجربه ی خیلی کمی دارم تقریبا مشکلی نداریم و اگه برنامه نویسی موبایل رو یاد بگیریم میتونیم به 2 صورت کار کنیم.
البته دقت کنید میگم یادگیری نه کار در بازار کار!
چون گفتم بازار کار پس بحث سرگرمی رو میزارم کنار و این شاخه رو جدا میکنم.
مثلا اگه شما میخواید یه بازی برای نابینایان بنویسید تقریبا جزو سرگرمی حساب میشه تا وقتی که واقعا شرکت یا افراد زیادی روی بازی شما سرمایه گزاری نکنند.
پس راه های موجود میشه:

1. شما یه ایده دارید و خودتون میخواید پیاده سازیش کنید.
مدل درآمدی خاصی در نظر گرفتید و میدونید پول لازم و کافی برای تبلیغات و بازار یابی رو دارید.

در این صورت شما همیشه بدون استثنا نیاز به یه شخص دیگه دارید که ظاهر و ui برنامتون رو براتون بنویسه و اگه اون وسط کار پشتتون رو خالی کنه و جا بزنه چون یه کار بهتر گرفته شما لنگ میمونید و برای جایگزین کردنش با فرد دیگه کلی متحمل هزینه میشید.
2. میخواید توی یه شرکت استخدام بشید. من خودم برای اندروید تا به حال جایی رزومه نفرستادم ولی با قطعیت 90 درصد میگم که چون ui بخش مهم و قابل توجه برنامه های اندرویدی و این جور برنامه ها اینقدر بزرگ نیستن که بخشهای پشت صحنه و logic که بهش back end میگن رو شما انجام بدید و بخشهای ظاهری رو که بهش front end میگن رو کس دیگه ای انجام بده پس میتونیم بگیم شانس تقریبا خیلی پایینی برای استخدام دارید.
3. شما میخواید به صورت فریلنسینگ یا آزادکاری، کار کنید که این هم مثل مورد اول همیشه باید یه ui کار رو در کنار خودتون داشته باشید.
حواستون باشه که خیلی از این برنامه ها رو فقط یک بار نمینویسید و بزنید بره. اینها بارها ویرایش میشن تا به ورژن 1 یا ورژن قابل انتشار در بازار برسند و برای ورژنهای بعدی هم سراغ شما میان پس اگه این راه رو انتخاب میکنید باید حواستون باشه.
من خودم بشخصه خیلی دوست ندارم که همیشه مجبور باشم یه نفر رو در کنار خودم داشته باشم پس من خیلی کار حرفه ای اندروید رو توصیه نمیکنم.
شما هم بیایید و نظرتون رو بگید.
در پست های آینده حتما سعی میکنم فیلد های کاری حرفه ای که میشناسم رو به همراه تحلیل خودم از بازار کارش و شرایطش برای نابینایان رو بگم.
یه بار دیگه میگم.
به دوستاتون بگید, به دوستاشون بگن که “این پست رو بخونید و به دوستاتون معرفی کنید”
باز هم تقدیم به هر کسی که ته انگیزه ای هنوز براش مونده.
happy coding!