سلام و عرض ادب.
چه بد شد که بعد گذشت پنج روز تونستم این پست رو بخونم و کامنت بذارم. ولی به هر حال ممنون که باعث شدین خاطراتی یادآوری بشه.
البته من نسبت به شما و خیلی های دیگه تقریبا جدیدتر حساب میشم.
سال ۱۳۹۵ که وارد دانشگاه شدم به واسطه یکی از هم دانشگاهی های نابینا با اینجا آشنا شدم.
اوایل فقط پستها رو میخوندم و اگه آموزشی چیزی بود که به دردم میخورد دانلود میکردم.
اما اوایل سال ۱۳۹۶ بود که با خودم گفتم منم یکی مثل همین بچه هام. اینجا میتونه خونه منم باشه.
چند روز بعد از ثبت نام وقتی که آقای درفشیان بهم زنگ زدن و گفتن که حسابت تایید شده اونقدر ذوق کردم که کلاس ساعت ۲ بعد از ظهر رو پیچوندم و رفتم خوابگاه تا
پست اولم
رو منتشر کنم.
یه خاطره دیگه هم دارم که برام جالب بود.
به مناسبت تولد ۷ سالگی محله میخواستم سه تا فیلم توضیحدار که قبلا تو محله نبود رو قرار بدم.
خیلی زمان برد که تونستم قفسه دریافت کنم و آموزش آپلود کردن و لینک گذاشتن و اینها رو پیدا کنم و یاد بگیرم.
ولی بعد از هر آپلود یک پیغام که میگفت هیچی پیدا نشد، باعث میشد که همش تو ذوقم بخوره و چند بار دیگه هم تلاش میکردم و باز همون پیغام. خیلی حرص خوردم که چرا نمیشه.
ولی خب عاقبت به کمک یکی از دوستان تونستم فایلها رو آپلود کنم و لینکها رو قرار بدم و
اون پست
رو منتشر کنم.
اون پیغامه هم منظورش این بوده که تا حالا چنین چیزی آپلود نشده و من زیادی جدی گرفته بودم.
خلاصه یادش به خیر روزهایی که هر پست مملو از کامنت بود و اصلا یکی از دلایل پست گذاشتن بچه ها همین شلوغ شدن کامنت دونی بود.
ولی الان دیگه تیمتاک و واتساپ و تلگرام و مشغله های دوستان و عوامل دیگه اینجا رو خیلی خلوت کرده.