سلام و خدا قوت خدمت دست اندر کاران نمایش بُعدِ عشق:
با اجازه میخوام به عنوان صرفا شنونده که هیچ مدعی مهارت نویسندگی و تدوین نیستم این نمایش رو نقد کنم:
از نقاط قوت این نمایش: اول اینکه موضوع خوبی انتخاب شده بود.
دوم اینکه بازی بازیگران تا حد زیادی خوب و طبیعی بود.
سوم اینکه جلوه های صوتی هم تا حد زیادی مطابق با فضای داستان بود.
از نقاط ضعف این نمایش: با اینکه موضوع خوب انتخاب شده بود و اشاره به یکی از واقعیتهای تلخ جامعه کنونی هست؛ ولی روند داستان بیش از حد سریع گذشت و تا حد زیادی از واقعیت دور شد. نه به سریالهای تلویزیونی که به قول بزرگواری بهش آب میبندند؛ نه دیگه به این سرعت. لبخند. شخصیت اصلی داستان هم زیادی خوش شانس تشریف داشت که خیلی زود به توطئه اون خانم و هم دستش پی برد. در حالی که این جور مسائل در واقعیت خیلی زمان میگذره که حقیقت یه سری چیزا مشخص بشه.
در مورد پایان داستان هم: به نظرم از دو زاویه میشه نگاه کرد. خانمی که بهش خیانت شد ولی با وجود مشکل بودن بزرگوارانه عذر خواهی اون آقا رو پذیرفت.
یا اینکه: خیلی از داستانها این مدلی پایانش هست. در آخر همه چی خوش و خرم تموم میشه. به قول معروف نه خانی اومد نه خانی رفت. لبخند. در صورتی که این جوون که خیلی خوش شانسی اورد؛ معلوم نیست واقعا سرش به سنگ خورده؟! متنبه شده یا نه؟! در این صورت میطلبید اون خانم با اما و اگرهایی عذر این آقا رو بپذیره.
بازم خدا قوت خدمت عزیزان. امیدوارم بازم شنونده آثار قویتری از این دوستان باشیم. سربلند باشید.