خب از کجا شروع کنم که درست شروع کرده باشم؟ از هیچ جا. مهم شروع کردنه. جاش مهم نیست. اولاً که حواسم به کامنت‌های پست خوشبختی نابینایان هست و هرچی کامنت بیاد آروم آروم جواب میدم چون خعلی مشغله دارم ولی دلم نیومد به دلیل مشغله داشتنم اون پست رو نزنم. در ادامه باید برم سراغ محسن و سعید و کل کادری که بیش از چهار سال هست با وجود تغییر دادن خط مشی سایت، به شدت روی همین خط مشی که خودشون پایه‌ریزی کردند پایبند هستند. یکی از اتفاقاتی که حین انتقال مدیریت سایت افتاد، حضور سوینا بود؛ گروهی که قرار بود برای ما باشه ولی ظریف‌کاری‌هایی رو رعایت نکرد و مورد اقبال قرار نگرفت. شبکه‌سازی که کادر انجام داد باعث شد اون نگاه بالا به پایینی که سوینایی‌ها به کل جامعه نابینایان فارسی‌زبان داشتند از ریشه بی‌اثر بشه. خودتون حساب کنید توی محله چه سریال‌ها، فیلم‌ها، انیمه‌ها و انیمیشن‌هایی که این چند سال با چه سرعتی توضیح‌دار نشدند. چه مستند‌ها که ساخته نشدند. البته که نقد بسیار هست و در جاش باید نقد هم بشه تا پیشرفت باشه؛ ولی نمیشه بی‌انصافی کرد. تولید محتوا به لحاظ ترجمه مکتوبات تخصصی نابینایان و توضیح‌دار کردن محتوا‌های تصویری که جریان روز هستند واقعاً کار کمی نیست؛ اونم واسه جایی که نه کمک دولت پشتشه و نه اسپانسری رسمی به معنای واقعی کلمه داره. خودم شاید زیاد وقت نکنم دان کنم استفاده کنم ولی بازخورد‌هاش به من می‌رسه که چه تعداد زیادی صفحات مربوط به آثار تصویری توضیح‌دار محله را نشانه‌گذاری کردند و مرتب استفاده می‌کنند. و این یعنی سوینا با هر تعداد بازیگر هم که به هر دلیلی فعالیت کنه نمیتونه فخر بفروشه و نگاه بالا به پایین داشته باشه. فقط میتونه اگه خواست همونطور که تا حالا فعالیت داشته به فعالیت‌هاش ادامه بده. در نهایت هم سلب مسئولیت کنم و بگم که این‌ها هیچ کودوم نظرات مدیران و اعضای سایت نیستند و صرفاً دیدگاه‌های خودمند؛ پس قرار نیست حرف‌های من پای کسی نوشته بشه. اینجا همیشه آزادی بیان بوده و انتشار چنین مطلبی هم صرفاً جلوه‌ای از همین اصله.

کشش نمیدم و درازش نمی‌کنم. قصد خاصی هم ندارم. فقط اومدم تشکر کنم چون مغز‌درد می‌گرفتم اگه یه جایی روی یه سکویی که وسط میدون شهرمون هست تشکر نمی‌کردم. نمیدونم چند نفر این پست رو می‌بینید؛ ولی میدونم خیلی‌ها از سایت و کانال صرفاً دانلود می‌کنن و افزایش اعضای کانال محله نابینایان هم بر همین پرطرفدار بودن محتوا‌های توضیح‌دار گواهی میده. اگه سایت نه در رقابت با شبکه‌های اجتماعی بلکه به عنوان جزوی از خط مشی خودش اون حالت اجتماعی بودن خودش رو حفظ می‌کرد که دیگه عالی می‌شد؛ ولی الانم اگه سعی بشه یه همچین اتفاقی بیفته بد نیست. من اصراری ندارم ما بشیم تلگرام و واتساپ و اینستا؛ که هرکی چنین رویکردی داشته باشه باید به دانشش از اصول حاکم بر فضای مجازی قویاً شک کرد؛ اما معتقدم میشه غیر از فضای تیمتاک که نمیدونم چقدر فعاله، اینجا هم اگر نه مثل سابق ولی به نحوی با نو‌آوری‌هایی اون حالت اجتماعیش فعال بشه.

از بحث اصلیم منحرف نشم و در نتیجه‌گیری انشام باید این دغدغه‌ام رو به اطلاع برسونم که شاید خود بچه‌هایی که دست‌اندر‌کارند منتظر تشکر نباشند؛ اما قطعاً تشکر‌ها و قدردانی‌های گاه و بی‌گاه میتونه بنزینی باشه توی ماشین پیشرفت بخش‌های مختلف سایت. منم نه زیاد ولی یکی دو لیتر بنزین داشتم در دبه‌ای از اخلاص آوردم بریزم توی باک. هرکی توی موتور‌خونه و کتابخونه و فیلم‌دونی و مستند‌بازار و آموزش‌کده و کلا اماکن و مؤسسات مختلف این محله فعالیت می‌کنی بدون که خیلی ایول داری چون به صورت داوطلبانه کار کردن چیزیه که خودم چندین سال تجربه کردم و میدونم با ناملایماتی که گاه و بی‌گاه سر راه قرار می‌گیرن چقدر سخته همیشه مثل روز اول باشی و ادامه بدی. ایول که هستی. مرسی که هستی.

دوستت داریم بیشتر از دیروز؛ کمتر از فردا!