شما شنونده پادکست رودررو هستید! پادکستی که قراره به طرح و حل مسائل و مواردی بپردازه که میتونن نقش بزرگی در چگونگی ارتباط بهتر نابینایان با اجتماع اطراف، دستیابی به موفقیت بیشتر، احساس بهتر در زندگی فردی و اجتماعی این افراد، و همچنین آگاهیبخشی به جامعه در نوع ارتباطگیری با نابینایان ایفا کنن. در رودرروی این بار هم مثل همیشه همراه ما باشید!
مشخصات پادکست:
- موضوع پادکست شماره 3: استفاده از زبان بدن
- نویسنده متن پادکست: فائزه شکری زاده
- راوی: مژده ایمانی فر
- تدوین: بهنام نصیری
- منبع: نشریه جهان آزاد، شماره 13
باکس دانلود پادکست رودررو شماره 3 همراه با پخش آنلاین
نسخه متنی پادکست رو در رو شماره 3:
به همه شنوندگان عزیزمون در سری پادکستهای رودررو سلام، سلامی گرم و صمیمی.
خوش اومدید به یه پادکست فوق العاده مهم دیگه از محله نابینایان.
امروز هم قراره دست بزاریمرو یه مسئله مهم. مسئلهای که شما چه یک فرد نابینا باشید چه فردی نابینا عضوی از خانواده شما باشه، قابل لمسه.
موضوع و مسئله مهمی که ازش اسم آوردیم استفاده از زبان بدنه. بذارید کمی روشنتر صحبت کنیم.
مکالمه فقط از کلمات تشکیل نمیشه. درسته که صحبت کردن و ادای کلمات بخش بزرگی از گفتگوهارو تشکیل میدن اما در مقابل بخشی جدا نشدنی از هر مکالمهای استفاده از زبان بدنه. حرکات ساده و ابتدایی که موقع مکالمه مورد استفاده قرار گرفته و به نوعی جای کلماترو میگیرن.
به عنوان مثال تایید حرف طرف مقابل با استفاده از تکان دادن سر به سمت پایین و بالا نمونهای ساده از این حرکاته. اما گاهی فرد نابینا از وجود این حرکات بیخبر بوده و اگر هم متوجه حضور این حرکات شده باشه از چگونگی انجامشون خبر نداره.
تو این پادکست قراره این مشکلرو بفهمیم، ریشه یابی کنیم و راجع به راه حلهاش صحبت کنیم.
بیایید اول به این سوال پاسخ بدیم که اصلا چرا باید برای همچین موردی وقت بذاریم؟ چرا زبان بدن و استفاده از حرکات بدن تو مکالمه در این حد مهمه؟
پاسخ این سوال شاید خیلی طولانی باشه. دلایل زیادی وجود دارن تا ما به عنوان فردی از اجتماع این حرکاترو یاد بگیریم. هر کسی تو جامعه خواه ناخواه با افرادی ارتباط برقرار میکنه و توی این ارتباط به همون اندازه که کلمات اهمیت دارن، استفاده از زبان بدن هم اهمیت پیدا میکنه. برای افزایش مهارتهای ارتباطیمون و ارتباط گرفتن بهتر به آموزش این حرکات و البته استفاده درست ازشون نیاز داریم.
همچنین دلیل مهم دیگه که اهمیت این حرکاترو بیشتر نشون میده اینه که همه آدمها تو هر جای جهان از زبان بدن استفاده میکنن و استفاده نکردن از این حرکات یا آشنایی نداشتن باهاشون باعث کاهش اعتمادبهنفس در موقعیتهای متفاوت میشه. پس آموزش این حرکات و استفاده از اونها سبب افزایش اعتمادبهنفس و کیفیت ارتباط ما با جامعه میشه.
دلایل زیادی از این قبیل هستن که با کمی تفکر میتونیم بهشون پی ببریم.
حالا که اهمیت زبان بدنرو فهمیدیم نوبت اینه که کمی عمیق تر به قضیه نگاه کنیم.
برای بهتر فهمیدن مشکل از مقاله خانم ملیسا ریکوبُنُ، عضو فدراسیون ملی نابینایان آمریکا کمک میگیریم. تو این مقاله خانم ملیسا از تجربیات خودشون راجع به حرکات بدنی و اهمیت آموزش اونها صحبت میکنن. خاطرهای ساده از ایشونرو از زبان خودشون بشنویم:
«همینطور که به عنوان یک کودک نابینا در حال بزرگ شدن بودم، نتونستم ارتباطات بصریرو به همون شیوهای که افراد بینا به شکل خودکار کسب میکردند در خودم پرورش بدم. با اینکه من درکی اولیه و کلی از اون مسائل داشتم، همچنان احساس نیاز میکردم تا حرکاتم اصلاح بشه.
برای مثال: باید با تفاوتهای ظریف بین بالا و پایین کردن سر و سایر تکونهای اون آشنا میشدم. وقتی میخواستم بگم بله، سَرَمرو خیلی سریع تکون میدادم. این حرکت یه چیزی شبیه به همون حرکتیه که بیناها انجام میدن. اما بالاخره یکی به من توضیح داد که مردم برای گفتن بله، اینقدر شدید سرشونرو تکون نمیدن، بلکه خیلی ملایم فقط سرشونرو کمی به سمت پایین و بعدش به سمت بالا تکون میدن. درضمن، شما فقط یکی دو بار این عملرو باید تکرار کنی. همین اشتباه در مورد گفتن نه هم تو حرکات من وجود داشت. من برای گفتن نه، سَرَمرو شدیدا به این طرف و آن طرف تکون میدادم. یه روز یکی به من گفت: اکثر آدما برای گفتن نه به این شکل عمل نمیکنن. فقط کافیه برعکس حالت بله عمل کنی و سرترو خیلی ملایم به سمت بالا برده و سپس به جای اولیهاش برگردونی.»
بعد از شنیدن این بخش از مقاله اهمیت وجود این حرکاترو به طور محسوستری درک کردیم.
حالا نوبت میرسه به ریشه یابی و یافتن راه حل ها…
بنظر شما دلیل اینکه دوستان نابینای ما با حرکات بدنی آشنایی زیادی ندارن چیه؟ بیایید کمی روانشناسانه و علمی به قضیه نگاه کنیم.
میدونیم که آموزش هر چیزی با کنجکاوی شروع میشه. آدم وقتی راجع به موضوعی کنجکاو میشه راجع بهش فکر میکنه، سوال میکنه و یاد میگیره. این قدرت حس کنجکاوی درون آدماست. برای یاد گرفتن زبان بدن هم کنجکاوی بهونه خیلی خوبیه که در نهایت منجر به سوال پرسیدن و یاد گرفتن این حرکات میشه.
اگه بخوایم دقیق تر موضوعرو بررسی کنیم باید یه گروه بندی انجام بدیم. گروه اول دوستان نابینای محلهمون هستن و گروه دوم عزیزانی هستن که فردی از خانوادشون نابیناست.
این بخش از صحبتم با گروه اول هست. کلید یادگیریرو به شما گفتم. سوال کنید! انقدر بپرسید، تحقیق و تمرین کنید تا یاد بگیرید. همینجا یه حرف دلی هم با شما داشته باشم. شما هر طوری که هستید زیبا هستید و به همون شیوهای که هستین قابل احترامید اما برای راحتی و پیشرفت خودتون این یه راه موثر و مفیده.
دوست خوبم میدونم سخته اما تو از پسش بر میای مگه نه؟!
حالا نوبت میرسه به والدین عزیزمون…
اول از همه به خاطر اینکه این قدم مهمرو برداشتید تا باعث پیشرفت مهارتهای ارتباطی فرزندتون بشید ازتون تشکر میکنم.
شما یکی از نزدیکترین و قابل اعتمادترین افراد برای فرزندتون هستین و چه معلمی بهتر از شما؟!
شما میتونید به راحتی با اون ارتباط بگیرید و بهش آموزش بدید. بذارید یه سرنخ کوچولو بهتون بدم…
از لحاظ علمی بهترین سن یادگیری همون سنین کودکی هست و اگر شما میخواهید که دختر یا پسرتونرو با این حرکات آشنا کنید، هرچه زودتر شروع کنید بهتره. اما چطور؟ جواب این سوال دقیقا توی ذهن خودتونه. شما میدونید که فرزندتون چطوری بهتر یاد میگیره. میتونید هر زمانی که خودتون از این حرکات استفاده میکنید به اون هم توضیح بدید. به عنوان مثال، میتونید بهش یاد بدید که زمانی که میخواد به سوال شما با آره یا نه جواب بده میتونه چه حرکاتیرو انجام بده. یا به جای خداحافظی از تکون دادن دستش استفاده کنه. همچنین خیلی مهمه که بهش توضیح بدید این حرکات چه زمانی و برای چه کسانی مناسبه. به عنوان مثال، تو یک محیط جدی بهتره که به صورت شفاهی موضوعیرو تایید یا رد کنه و تو جمع دوستاش یا جمعهای خانوادگی میتونه از حرکات سر استفاده کنه.
اگر فرزند شما تو سن کودکی نیست نگران نباشید. تو هر سنی که هست فقط شروع کنید. اما قبل از هر چیزی توصیه میکنیم تا باهاش صحبتی داشته باشید. از اهمیت این حرکات تا علاقهتون به پیشرفتشرو بهش توضیح بدید و زمانهای خاصیرو به صورت توافقی انتخاب کنید تا با هم یاد بگیرید.
در شمارههای بعدی باز هم به مسائل و موانع موجود در راه رسیدن به زندگی بهتر خواهیم پرداخت. با آرزوی لحظههای هرچه شادتر برای تمامی شما همراهان رودررو، در روزهای پیشرو!