در بخش پیشین صحبتی در مورد آرایش کردن و چگونگی انجام درست این کار ظریف و لذتبخش برای بسیاری بانوان داشتیم. از اونجایی که آرایش کردن از اون مواردیه که به شدت محتاج دیدنه، شاید از نگاه برخی برای بانوان نابینا و کم‌بینا عجیب و حتی ناممکن به نظر برسه. اما آیا واقعا این عدم امکان واقعیه؟ آیا بانوان کم‌بینا و نابینا به سبب عدم توانایی مشاهده دیداری باید بیرون از این قلمرو بمونن؟

در شماره پیشین از این بحث به چند نکته اشاره شد که می‌تونه کمک بزرگی برای این دسته از دوستانمون باشه. و در این بخش قراره بحث پیشینمون رو کامل کرده و به نکات و توصیه‌های بیشتری بپردازیم که قطعا به کار بانوان دارای آسیب بینایی که اتفاقا به دلایل مختلف دلشون می‌خواد در مناسبت‌های گوناگون با آرایش چهرهشون احساس بهتری داشته باشن میاد.

نظر شما چیه؟ آیا بدون دیدن میشه آرایش خوب و درستی روی چهره انجام داد؟

پیش از پاسخ به این پرسش شماره پیش و این شماره از «نشریه خودآگاهی جنسی، لمس سلامتی» رو در مجموعه محله نابینایان با هم بخونیم. شاید در انتهای این بحث خیلی‌هامون نظر متفاوتی در این مورد داشته باشیم.

مشخصات نشریه:

• نام مقاله: Beauty and The Blind: More make up tips for blind and visually impaired women
  زیبایی و نابینایی: نکاتی دیگر دربارۀ آرایش برای بانوان نابینا و کم‌بینا
• مترجم: سعید زرگریان
• منبع: A blinding light

یادداشت نویسنده:

در مقالۀ قبلی، نکاتی را دربارۀ آرایش‌کردن بانوان کم‌بینا و نابینا  مرور کردیم. در  آن  مقاله، تمرکزمان بر این بود که   بانوان کم‌بینا یا نابینا چطور می‌توانند برای آرایش‌کردن آماده شوند. راجع‌به این صحبت کردیم که مهم است خودتان دربارۀ ظاهرتان تصمیم بگیرید و گفتیم که اگر دلتان بخواهد آرایش کنید، صرف‌نظر از میزان بینایی‌تان، خودتان می‌توانید این کار را بکنید. یادتان نرود که من مادری نابینا، پرمشغله و قدری شلخته‌ام و در زمینۀ آرایش هم تجربۀ زیادی ندارم.  بنابراین، نکاتی که با شما در میان می‌گذارم همگی نکاتی ابتدایی و ساده است. خب، مقدمه‌چینی دیگر بس است: حالا بیایید راجع‌به این صحبت کنیم که وقتی نمی‌بینید، چطور می‌توانید آرایش کنید.

1. بیس یا پایۀ آرایش

برای اینکه کارم راحت‌تر شود، ترجیح می‌دهم  از  بیس‌های چندکاره استفاده کنم. مرطوب‌کننده‌های رنگی و بی‌بی کِرِم‌ها برای این کار عالی‌اند و آن‌ها را می‌توانید با انگشت به صورتتان بمالید.

به‌شخصه سی‌سی کِرِم یُر اِسکین بات بِتِر، محصول شرکت آی‌تی کازْمِتیکْس  را می‌پسندم، چون که بنابه ادعای سازنده‌اش، هم‌زمان نقش پِرایمِر، کانسیلِر، زیرساز و ضدآفتاب را ایفا می‌کند. نمی‌دانم این کِرِم تا چه حد می‌تواند همۀ این کارها را انجام دهد، ولی برای من که جواب می‌دهد. این کِرِم پمپی است و از همینش هم خوشم می‌آید، چون می‌دانم مقدار کِرِمی که با دو بار فشاردادن خارج می‌شود، برای کل صورتم کافی است. یکی دیگر از ویژگی‌های خوب این کِرِم این است که داخل لوله به فروش می‌رسد، نه بطری شیشه‌ای؛ برای همین هم اگر دستتان  به آن  بخورد، روی زمین نمی‌افتد و خُرد‌وخاکشیر نمی‌شود.

کِرِم را آهسته با انگشت به صورتم می‌زنم و ماساژ می‌دهم تا پخش شود. اگر نمی‌بینید، بهتر است کِرِم را بیشتر از مقداری که فکر می‌کنید لازم است ماساژ بدهید تا خیالتان راحت شود که  به  همه‌جای  صورتتان رسیده است. یک بار، فروشندۀ محصولات آی‌تی کازْمِتیکْس گفت که باید نواحی اطراف بینی‌ام را بیشتر ماساژ بدهم تا کِرِم خوب پخش شود؛ برای  همین هم سعی می‌کنم حواسم به این نکته باشد.

یکی دیگر از انواع بیس که به درد افراد نابینا و کم‌بینا می‌خورَد، زیرساز  بِیکْد بالانس اند برایتِن از شرکت لورا جِلِر است. این  محصول به‌صورت فشرده و شبیه به زیرسازهای پودری عرضه می‌شود. ظاهر و بافتش شبیه پودر فشرده است، ولی در واقع کِرِمِ پخته است و وقتی آن را به پوستتان می‌مالید،  خشک نمی‌شود. استفاده از این محصول فوق‌العاده سریع و آسان است. فقط کافی است آن را، هر طور که دلتان می‌خواهد، با بُرِس به تمام صورتتان بمالید. لازم نیست نگران این باشید که از چه تکنیکی بهتر است استفاده کنید؛ فقط توصیه می‌کنم کِرِم را با نظم و دقت بمالید تا هیچ قسمتی از صورتتان را از قلم نیندازید. این کِرِم آن‌قدر ملایم است که  اصلاً لازم نیست نگران این باشید که آیا درست روی صورتتان پخش شده یا نه. این کِرِم، در مقایسه با سی‌سی کِرِم شرکت آی‌تی کازْمِتیکْس،  پوشش کمتری ایجاد می‌کند، ولی درهرحال، پوست صورتتان را صاف می‌کند و تا حدی قرمزی‌هایش را می‌پوشاند. خصوصیت دیگرش این است که آن‌قدر سبک به نظر می‌رسد که احساس می‌کنید اصلاً آرایش نکرده‌اید؛ در حالی که وقتی سی‌سی کِرِم به صورتتان می‌زنید، با اینکه سنگین نیست، کاملاً حسش می‌کنید.

2. کانسیلِر

درست است که نمی‌توانم نقایص چهره‌ام را ببینم، اما از آنجایی که سِنَم بالا رفته و دو بچۀ کوچک دارم، تصور می‌کنم پای چشم‌هایم قدری سیاه شده باشد. برای همین هم مقداری کانسیلِر به نواحی زیر چشم‌هایم می‌زنم و آن را با انگشت حلقه‌ام ماساژ می‌دهم تا پخش شود. کانسیلِرِ فِلاوِر بییوتی در لوله‌های پلاستیکی چهارگوش به فروش می‌رسد که استفاده از آن‌ها راحت است. اگر روی صورتم لکه‌ای باشد، با انگشتِ تمیز جایش را پیدا می‌کنم و  به آن مقداری کانسیلِر می‌زنم. همیشه کانسیلِر را خوب با انگشتانم پخش می‌کنم. این کار را با ملایمت انجام می‌دهم تا کِرِم از روی پوستم پاک نشود.

3. پودر

منی که پوستم خشک است، همیشه به پودر نیاز ندارم. اما اگر شما پوستتان چرب است، توصیه می‌کنم از پودر فشرده یا همان  پنکیک استفاده کنید، چون که احتمال ریختنش خیلی کمتر است. به‌شخصه ترجیح می‌دهم برای زدن پودر از بُرِس‌های بزرگ استفاده کنم، چون احساس می‌کنم اسفنج‌‌هایی که داخل جعبۀ  آرایش می‌گذارند، روئ  صورت خط می‌اندازد. احتمال می‌دهم پودرهای مات را راحت‌تر از پودرهای رنگی بشود به‌طور یکنواخت به همه‌جای صورت مالید.

4. رژ گونه، برانْزِر و هایلایتِر

من دوست دارم نسخه‌های مختلف این محصولات را داخل جعبۀ آرایشم داشته باشم. در این دسته، محصولات برندهای میلانی و لورا جِلِر را بیشتر می‌پسندم. این محصولات بسیار ملایم‌اند و به همین دلیل، لازم نیست موقع به‌کاربردنشان وسواس به خرج دهید یا نگران باشید که مبادا آن‌ها را بیش از حد به صورتتان مالیده باشید. برای زدن رژ گونه، بُرِس را سه بار در ظرف بچرخانید، سپس آن را بتکانید تا مقدار اضافه‌اش بریزد و بعدش سه بار بُرِس آغشته به رژ گونه را رو به بالا و به‌سمت شقیقه‌ها روی گونه‌تان بکشید. همین کار را برای آن یکی گونه‌تان هم تکرار کنید تا مطمئن شوید که  هر دو طرف مثل هم  شده. اینکه بُرِس به  چه مقدار رژ آغشته شود و چقدر از آن را می‌خواهید به صورتتان بمالید، برای هرکس متفاوت است. پس خودتان امتحان کنید و از دوستی بینا  (یا کارمند خوش‌برخورد فروشگاه لوازم آرایشی) بخواهید نظر بدهد و بعدش تصمیم بگیرید که چه  کاری برایتان مناسب است.

5. ابرو

حقیقتش را بخواهید، اگر نابینا یا کم‌بینا هستید، می‌توانید بدهید ابروهایتان را برایتان تینْت یا میکْرُبِلِید کنند تا جانتان راحت شود. با این حال، من چند سالی است که  از این روش‌ها استفاده نکرده‌ام و توانسته‌ام خودم  ابروهایم را مرتب و پر کنم. برای این کار، به‌جای مدادهای تراشیدنی، از مدادی نرم و جمع‌شدنی  استفاده می‌کنم  که انتهایش هم بُرِسی کوچک و آسان‌کاربرد قرار دارد. ابتدا، با استفاده از  بُرِس انتهای مداد، ابروهایم را صاف می‌کنم تا در جهت درست قرار بگیرد، و سپس، نوک مداد را در امتداد خط طبیعی ابروها می‌کشم. با انگشتانم شکل ابرو را لمس می‌کنم و عجیب اینکه وقتی مداد روی ابرویم قرار می‌گیرد، صدایش را می‌شنوم و تشخیص می‌دهم که دارم آن  را در جهت درست حرکت می‌دهم. می‌دانم کدام قسمت‌های ابرویم  خالی است و به آن قسمت‌ها بیشتر توجه می‌کنم. در نهایت، مداد را می‌چرخانم و با استفاده از بُرِس انتهایی‌اش دوباره ابروهایم  را صاف می‌کنم. این روش خوب جواب می‌دهد، ولی بیشتر از مقداری که دوست دارم طول می‌کشد. قصد دارم بعد از همه‌گیری کرونا دوباره ابروهایم را تینْت کنم تا وقتی از خواب بیدار می‌شوم، دیگر لازم نباشد رویشان  مداد بکشم.

6. سایۀ چشم

من معمولاً از سایۀ چشم استفاده  نمی‌کنم؛ اما وقت‌هایی که این کار را می‌کنم، ترجیح می‌دهم از سایه‌های اِستییکی یا مدادی  استفاده کنم، چون که به نظرم، مداد و اِستییک را راحت‌تر از بُرِس می‌شود کنترل کرد. ابتدا، پلکم را با انگشت لمس می‌کنم؛ سپس سایه را روی پلکم می‌کشم و با انگشت آن را پخش می‌کنم. وقت‌هایی که  از سایۀ پودری استفاده می‌کنم، به‌نظرم بُرِس‌هایی که دسته‌های کوتاه‌تر دارند بیشتر به کارم می‌آید.

7. ریمل

اگر مشکل بینایی دارید، باید خیلی وقت بگذارید و زیاد تمرین کنید تا  در ریمل زدن دستتان راه بیفتد. ابتدا، با استفاده از فر‌مژه‌ای کوچک، مژه‌های فوق‌العاده کم‌پشتم را فر می‌کنم. وقتی از این فر‌مژه‌های پلاستیکی کوچک استفاده می‌کنید، دستتان به صورتتان نزدیک است؛  به همین دلیل، به‌نظر من،  از این فر‌مژه‌ها راحت‌تر می‌شود استفاده کرد تا آن فر‌مژه‌های فلزیِ بزرگ. در حالی که نگاهم را کمی پایین آورده‌ام، بخش بالایی فر‌مژه را به پلکم می‌چسبانم؛ سپس گیره‌اش را دور مژه‌هایم قرار می‌دهم و با انگشتان دست آزادم مژه‌هایم را لمس می‌کنم تا بفهمم درست بین گیره قرار گرفته‌اند یا نه. پس از آن، گیره را یک بار می‌بندم و باز می‌کنم. بعد، با حرکتی اهرمی، فر‌مژه را به‌طرف بالا کج می‌کنم، جوری که گیره‌اش به‌سمت قسمت‌های پایین‌تر مژه‌هایم می‌رود و بخش بالایی‌اش همچنان در جای قبلی‌اش، روی پلکم، قرار دارد. در این حالت، یک بار دیگر گیره را می‌بندم و سپس حرکت قبلی را تکرار می‌کنم تا گیره به نوک مژه‌هایم برسد.

بعد از اینکه مژه‌ها فر شد، نوبت به ریمل می‌رسد. به‌نظر من، ماهایی که نمی‌بینیم، بهتر است از ریمل‌های ضد‌آب استفاده کنیم تا مجبور نباشیم در طول روز  مدام لکه‌ها و سیاهی‌های  ریمل را از روی صورتمان پاک کنیم. علاوه‌بر این، شخصاً ترجیح می‌دهم از ریمل‌های غلیظ‌تر استفاده کنم تا کمتر کثیف‌کاری  شود. اینجا هم افراد تازه‌کار برایشان راحت‌تر است که از میله‌های کوتاه‌تر استفاده  کنند؛ بنابراین، بهتر است از  میله‌های اشانتیون یا سایزهای  مخصوص سفر استفاده کنید. اما اگر به طول میله عادت کردید و ترجیح دادید همیشه از یک نوع ریمل استفاده کنید، استفاده از میله‌های  بلندتر هم ایرادی ندارد.

وقتی میله را از لولۀ ریمل بیرون می‌آورم، سرش را پاک می‌کنم تا ریمل اضافه روی آن نباشد. احتمالاً بهتر است لوله را با دستمال‌کاغذی پاک کنم؛ اما معمولاً آن را با دهانۀ لوله پاک می‌کنم. بعد از آن، میله را به‌طرف چشمم می‌برم و با یکی از انگشتان دست آزادم آن را به‌طرف چشمم هدایت می‌کنم تا به مژه‌هایم برخورد کند. بعدش میله را به‌آرامی به چشمم نزدیک‌تر می‌کنم تا به محل رویش مژه‌ها برسد. سپس،  ریمل را از محل رویش تا نوک مژه‌ها می‌کشم و حواسم را جمع می‌کنم تا میله تصادفاً به گونه یا بینی‌ام برخورد نکند. فهمیده‌ام برای اینکه بتوانم بدون ریملی‌کردن پلک‌هایم میله را به مژه‌هایم برسانم، بهتر است نگاهم را کمی پایین بیاورم. یادتان باشد که اشتباه پیش می‌آید و می‌شود درستش کرد. اگر پوستتان ریملی شد، اجازه بدهید  خشک شود؛ بعدش می‌توانید با پنبۀ نمناک آن را پاک کنید. اگر نتوانید ببینید، ممکن است ریمل زدن برایتان کمی ریسک داشته باشد؛ بنابراین، بهتر است زدن بیس   را به مرحلۀ آخر موکول کنید تا مبادا ریمل روی بیس بریزد و آن را خراب کند. اگر مژه‌هایتان برایتان  مهم است و می‌خواهید در وقت صرفه‌جویی کنید، می‌توانید از تینْت، لیفْت  یا اِکسْتِنشِنِ مژه استفاده کنید  تا دیگر به ریمل احتیاج نداشته باشید.

8. لب‌ها

اگر بالْم لب‌های رنگی یا رژ لب‌های کِرِم‌مانند به پوستتان بمالَد، راحت‌تر متوجهش می‌شوید. انتخاب رنگ‌های نسبتاً طبیعی هم در این زمینه کمک‌کننده است. کافی است گلولۀ سر رژ لب را صاف روی لبتان بمالید و سپس با انگشت دور لبتان را لمس کنید تا مطمئن شوید که رژ از لبتان  بیرون  نزده. بعد از آن، یکی از انگشتانتان را در دهانتان بگذارید و لب‌هایتان را رویش ببندید و همان‌طور که لب‌ها  بسته  است، انگشت را از دهانتان  بیرون بکشید. این کار خیالتان را راحت می‌کند که رژ به دندان‌هایتان نمی‌مالَد. برق لب هم گزینۀ مناسبی است، چون لازم نیست در استفاده از آن خیلی دقت کنید و بافتش هم جوری است که اگر به پوستتان بمالد، به‌راحتی حسش می‌کنید.

9. بررسی

از فردی بینا بخواهید بررسی کند که  مبادا لکه یا هرگونه اثر دیگری به جاهای دیگر نشت کرده باشد. این کار یک لحظه بیشتر طول نمی‌کشد، و مثلاً اگر لکۀ ریمل روی صورتتان افتاده باشد، می‌شود  با پنبۀ نمناک آن   را برطرف کرد. وقتی قلق کار دستتان  بیاید، شاید دیگر بررسی لازم نباشد.

10. انتخاب اولویت‌ها

مواقعی که عجله داریم، یا حتی عجله نداریم، بیشترمان دلمان نمی‌خواهد زمان خیلی زیادی را صرف آرایش کنیم. اگر مشکل بینایی داشته باشید، به‌کاربردن محصولات و مراحلی که تا اینجا شرح دادم، ممکن است برایتان سخت باشد. بنابراین، تصمیم بگیرید که  کدام سه قسمت برایتان  اولویت دارد و از همان قسمت‌ها شروع کنید. برای من این سه قسمت مهم‌تر است: «ابروها» (که ظاهراً با بالا‌رفتنِ سِنَم دارند کم‌رنگ می‌شوند)، کانسیلِر (چون به‌اندازۀ کافی نمی‌خوابم) و بالم لب رنگی (برای اینکه به صورتم کمی رنگ و لعاب بدهم و کمی هم لب‌هایم را مرطوب کنم). اگر پوستتان قدری به سرخی می‌زند، می‌توانید از بیس سریع استفاده کنید یا اگر مژه‌هایتان بور است، شاید بخواهید مقداری ریمل بزنید. به قضیه به‌شکل صفر و صدی نگاه نکنید و فقط مراحلی را انتخاب کنید که به دردتان  می‌خورَد.

خب، تمام شد و رفت: این هم نکاتی دربارۀ آرایش از زبان نابینایی که خودش در آرایش تازه‌کار است! اگر ضعف بینایی دارید و دلتان می‌خواهد آرایش کنید اما نمی‌دانید که از کجا باید شروع کنید، امیدوارم بعضی از این نکته‌ها به کارتان بیاید.  درست است که من هر روز آرایش نمی‌کنم، اما نکاتی که اینجا مطرح کردم، نکاتی است که روزهایی که آرایش می‌کنم به کارشان  می‌برم. در مورد آرایش، باید روش‌های مختلف را امتحان کنید و ببینید  کدام‌یک از آن‌ها  رویتان جواب می‌دهد. اوایل کار، باید از یکی از دوستان   بینای مورد اعتمادتان کمک بگیرید تا مثلاً به شما  بگوید چه موقع به حد کافی رژ گونه زده‌اید و کمکتان کند تا رژ لب‌هایتان را برچسب‌گذاری کنید تا فرق بین رژهای بی‌رنگ و قرمز را تشخیص دهید. اما بعد از اینکه مقدمات کار را انجام دادید، فقط کافی است وقت بگذارید و تمرین کنید. یادتان نرود که هدف این نیست که ظاهر بی‌نقصی داشته   باشید؛ هدف این است که ابزاری داشته  باشید تا  به‌کمک آن  دربارۀ ظاهرتان  تصمیم‌گیری کنید و از  آرایش‌کردن لذت ببرید!