در بخش‌های پیشین از بحث زیبایی به اینجا رسیدیم که نابینایان هم مثل تمامی افراد جوامع مختلف زیبایی و زیبا دیده شدن رو دوست دارن. به علاوه، این نکته برای این دسته از افراد هم مثل بقیه مردم اجتماعشون امتیازی شیرین و لذتبخش به حساب میاد که می‌تونه در بالا بردن حس اعتماد به نفس و لذت بردن از تعاملات اجتماعی به شدت موثر باشه.

بیناها خیلی ساده می‌تونن با مشاهده یاد بگیرن که چطور رنگ‌های لباس‌ها، چگونگی آراسته دیده شدن، و حتی چگونگی آرایش کردن رو در موقعیت‌های متفاوت مراعات کنن. اما آیا این امر برای یک نابینا هم همینقدر آسونه؟ قطعا خیر. پس یک نابینا برای آموختن امری که به شدت نیاز به دیدن داره چیکار باید کنه؟ آیا باید رها کرد و گذشت؟ این پاسخ هم قطعا منفیه. نابینایان مثل همیشه می‌تونن از راه‌های متفاوت در قلمرو دلخواهشون پیش برن و به اهدافشون برسن.

در این بخش قراره کمی بیشتر راجع به چگونگی آرایش کردن بانوان نابینا با هم صحبت کنیم، تمرین کنیم، یاد بدیم و یاد بگیریم. امید که محتوای این شماره مورد استفاده و پسندتون واقع بشه!

مشخصات نشریه:

• نام مقاله: Makeup for Visually Impaired People – How I Do My Makeup
• آرایش‌کردن افراد نابینا: من چطور آرایش می‌کنم؟
• نویسنده: ساسی وایات
• مترجم: سعید زرگریان
• منبع: blind-girl-adventures

یادداشت نویسنده:

یکی از پرتکرارترین سؤالاتی که از من می‌پرسند، این است: تو که نابینایی، چطور آرایش می‌کنی؟ این راهنمای گام‌به‌گام آرایش‌کردن برای افراد نابینا به شما نشان می‌دهد که منِ نابینا چطور آرایش می‌کنم، و شماهایی که مثل من نابینایید، چطور می‌توانید همین کار را بکنید. می‌خواهم احساس اعتمادبه‌نفس و توانمندی داشته باشید و حس کنید که مثل من، می‌توانید خودتان تنهایی کارهای آرایشتان را انجام دهید، از انتخاب مرطوب‌کننده و کرم‌پودر سازگار با نوع پوستتان گرفته، تا خط چشم و سایۀ چشمی که به چشم‌های‌تان ظاهری خیره‌کننده می‌دهد.

پیش از اینکه نحوۀ دقیق آرایش‌کردن به‌عنوان فردی نابینا را توضیح دهم، می‌خواهم به شما اطمینان بدهم که سال‌ها تمرین کرده‌ام و خوشبختانه، قبل از اینکه بینایی‌ام را از دست بدهم، یاد گرفتم چطور آرایش‌ کنم. می‌دانم که همۀ افراد نابینا یا کم‌بینا چنین تجربه‌ای نداشته‌اند؛ اما من با شکل صورت خودم آشنا هستم و به تمرین ادامه داده‌ام، در مواقع لزوم از کمک افراد بینا استفاده کرده‌ام و از فرایند بازی‌کردن با آرایش و حسی که آرایش‌کردن به من می‌دهد، لذت برده‌ام.

تو که نابینایی، اصلاً چرا باید بخواهی آرایش کنی؟

آرایش زیبایی‌تان را بیشتر می‌کند، بِهِتان اعتمادبه‌نفس می‌دهد و ظاهرتان را چشمگیر می‌کند. وقتی آرایش به‌درستی انجام شود، ویژگی‌های خاصی از چهره را برجسته و درخشان می‌کند، برخی دیگر از ویژگی‌ها را کم‌رنگ و مخفی می‌کند و هویتتان را بُروز می‌دهد. آرایشِ درست فقط‌وفقط تمرین و صبر می‌خواهد، و فارغ از اینکه چه محدودیت‌هایی دارید، معلولیت به‌هیچ‌وجه نباید دلیلی برای آرایش‌نکردنتان باشد.

ما دختران نابینا چطور باید آرایش‌ کنیم

پیش از شروع آرایش، به آماده‌سازی نیاز دارید.

بیس یا پایۀ آرایش:

لایه‌برداری

باید هفته‌ای یک بار پوست صورتتان را لایه‌برداری کنید تا هم پوستتان نرم بماند و هم خیالتان راحت شود که وقتی مرطوب‌کننده می‌زنید، سلول‌های مُردۀ پوست صورتتان پوسته‌پوسته نمی‌شود و نمی‌ریزد. می‌توانید از اسکراب‌های مخصوص سازگار با نوع پوستتان استفاده کنید. این کار خیلی مهم است، چون که به کاهش ناراحتی پوستی و جوش‌ها کمک می‌کند.

مرطوب‌سازی

وقتی صورت و گردنتان را لایه‌برداری کردید، به‌آرامی با یک حولۀ تمیز پوستتان را خشک کنید. ابتدا، مقدار کمی مرطوب‌کننده، به‌اندازۀ یک دانه نخود، بردارید و آن را روی پیشانی، گونه‌ها، چانه و گردنتان بزنید. با انگشتانتان، کرم را با حرکات دایره‌ای روی صورتتان پخش کنید و مطمئن شوید که روی پلک‌ها، بینی و قوس بالای لب (پوست بین بینی و لب بالا) را می‌پوشانَد. اگر حس کردید صورتتان هنوز خشک است یا مقدار کرم کافی نبوده، مقدار بیشتری بزنید.

نکات اضافه دربارۀ آماده‌سازی:

1. نقشۀ آرایش درست کنید: روی ظروف لوازم آرایشی‌تان برچسب‌های برجسته یا بریل بزنید تا بتوانید هر محصول را به‌سرعت تشخیص بدهید.
2. محصولات آرایشی را به‌طور یکنواخت بچینید: همیشه محصولات آرایشی‌تان را به‌ترتیب خاصی روی میز آرایشتان بگذارید تا روند آرایش‌کردن ساده‌تر شود.
3. از آینه‌‌های چراغ‌دار استفاده کنید: اگر مقداری بینایی برایتان باقی مانده، آینه‌های دارای نور و امکان بزرگنمایی می‌تواند در آرایش کمکتان کند. شماهایی که اصلاً بینایی ندارید هم با استفاده از تنظیم نور پایدار می‌توانید احساس کنید که از مواد آرایشی به‌طور یکدست استفاده کرده‌اید یا نه.
4. محصولات آرایشی را گرم کنید: کرم‌ها یا کرم‌پودرها را کمی بین انگشتانتان گرم کنید تا راحت‌تر بتوانید روی پوست پخششان کنید.

صورت

پرایمر

پرایمر حاوی مادۀ چسبناکی به نام گلیسیرین است که پایۀ آرایشتان را تشکیل می‌دهد و باعث می‌شود آرایش تا پایان روز روی پوستتان بماند. می‌توانید پرایمر را به‌صورت اسپری یا مایع خریداری کنید و آن را با دست یا بُرِس به صورتتان بمالید. اگر از اسپری استفاده نمی‌کنید، پرایمر را مثل مرطوب‌کننده نقطه‌به‌نقطه روی صورتتان بمالید. اما حواستان باشد که آن‌قدر ماساژ ندهید که کاملاً به خورد پوستتان برود، بلکه باید بگذارید کمی مرطوب و چسبناک بماند. این کار باعث می‌شود کرم‌پودر روی پوستتان جابه‌جا نشود.

کرم‌پودر

کرم‌پودر سه نوع اصلی دارد: مایع، موس و پودر.

• مایع: مناسب پوست‌های خشک. با استفاده از نازل، یک بار روی پشت دستتان فشار بدهید. این مقدار برای پوشاندن صورت و گردن کافی است. نوک بُرِس کرم‌پودرتان را در مایع فرو ببرید و کرم‌پودر را نقطه‌به‌نقطه به صورتتان بزنید. ۲ نقطه برای پیشانی و گونه‌ها و ۱ نقطه برای بینی و چانه کافی است. با حرکات دایره‌ایِ نقطه‌نقطه، از بینی شروع به پخش‌کردن کرم‌پودر کنید و سپس به‌سراغ گونه‌ها، چانه و پیشانی بروید. با ضرباتِ کوتاه و سریعِ هم‌جهت، کرم‌پودر را به‌سمت لبه‌های صورتتان پخش کنید. در لبه‌های صورت، از حرکت نقطه‌نقطه استفاده کنید تا کرم‌پودر در امتداد خط رویش مو، خط فک و گوش‌ها پخش شود.
• موس: مناسب پوست‌های معمولی. موس نوعی کرم غلیظ است و بهتر است آن را با انگشتانتان بمالید. با انگشت اشاره و میانه، به‌آرامی مقداری کرم‌پودر بردارید. چون که موس خیلی پخش می‌شود، مقدار کمی از آن کفایت می‌کند. با دو انگشت، موس را نقطه‌به‌نقطه به صورتتان بزنید: دو ضربه روی گونه‌ها و پیشانی و یک ضربه روی بینی و چانه. از کنار بینی شروع کنید و با حرکات دایره‌ای موس را با انگشتانتان پخش کنید. با انگشت لمس کنید تا مطمئن شوید که تمام سطح صورت صاف و یکنواخت پوشانده شده. حرکات دایره‌ای را ادامه بدهید و کرم‌پودر را تا خط رویش مو، خط فک و گوش‌ها پخش کنید.
• پودر: مناسب پوست‌های چرب یا مختلط. برای زدن کرم‌پودرهای پودری، از بُرِس‌های نرم یا متراکم استفاده کنید. بُرِس را داخل پودر بزنید و دو یا سه بار بچرخانید. به‌آرامی بُرِس را به کناره‌های جعبه بزنید تا پودر اضافه‌اش بریزد. از مرکز صورت شروع کنید و بُرِس را با حرکات دایره‌ای به سمت بیرون بکشید تا کرم‌پودر پخش شود. اگر لازم دانستید، تعداد دفعات حرکت بُرِس روی یک سمت صورتتان را بشمارید و همین تعداد را برای سمت دیگر هم تکرار کنید. با حرکات دایره‌ای، پودر را در خط رویش مو، خط فک و اطراف گوش‌ها پخش کنید.

کانسیلر

کانسیلر راهی برای هایلایت‌کردن صورت و ازبین‌بردن تیرگی‌ها و لک‌هاست. برای حلقه‌های تیرۀ زیر چشم، از کانسیلری استفاده کنید که یک تا دو درجه روشن‌تر از کرم‌پودرتان است. اگر پوست روشن دارید، از کانسیلرهایی با ته‌رنگ گلبهی استفاده کنید و برای لک‌ها یا تغییر رنگ، از کانسیلرهای سبز یا زرد استفاده کنید. مطمئن شوید کانسیلری که استفاده می‌کنید، متناسب با رنگ پوست‌تان است.

از بالای پل بینی شروع کنید و کانسیلر را به‌صورت یک مثلث وارونه تا گوشۀ خارجی چشم بکشید و نوک مثلث را درست پایین کاسۀ چشم قرار دهید. برای پخش‌کردن کانسیلر، با انگشت حلقه‌تان به‌آرامی روی پوست بزنید. این انگشت ضعیف‌تر از بقیه است و به پوست حساس زیر چشم آسیبی وارد نمی‌کند. اگر چشم‌هایتان گود است، مطمئن شوید که کانسیلر را تا قسمت داخلی بینی پخش کرده‌اید، چون این ناحیه معمولاً فراموش می‌شود و ممکن است شما را خواب‌آلود نشان دهد.

برای داشتن ظاهری طبیعی در طول روز و پوشاندن حلقه‌های تیره، از کانسیلری سبک با ته‌رنگ‌های خنثی‌کننده استفاده کنید. کانسیلر را به‌صورت نقطه‌نقطه به پوستتان بزنید و به همان روشی که بالاتر گفتم، به‌آرامی پخش کنید. می‌توانید برای مالیدن کانسیلر از بُرِس هم استفاده کنید.

لک‌ها

کانسیلر را به‌آرامی روی هر لک و اطراف آن بزنید. سپس با بُرِس تمیز یا گوش‌پاک‌کن آن را به‌نرمی پخش کنید.

هایلایت و کانتور

هایلایت

هایلایتر باعث می‌شود صورتتان روشن‌تر و سرحال‌تر به‌نظر برسد و به شما ظاهری درخشان می‌بخشد. می‌توانید از آن در کنار کانتورکردن استفاده کنید یا با اضافه‌کردن کمی برانْزِر، ظاهری براق ایجاد کنید.

بین ابروهایتان مثلث کوچک‌تری بکشید که قاعده‌اش در محل تلاقی ابروها قرار می‌گیرد.

درست زیر استخوان ابرو، بالاتر از چین پلک، خط کوچکی بکشید. این کار باعث می‌شود چشم‌هایتان درشت‌تر به نظر برسد.

خط کوچکی وسط گونه‌هایتان بکشید و خط کوچک دیگری هم در امتداد پل بینی. این کار علاوه بر روشن‌کردن مناطقی که نور به‌طور طبیعی به آن‌ها می‌تابد، باعث می‌شود بینی‌تان باریک‌تر به‌نظر برسد، به‌خصوص اگر کناره‌های بینی را کانتور کنید. از مرکز گوشتان، به‌صورت مورب، خط نازکی به‌طرف مرکز کاسۀ چشمتان بکشید. مقدار کمی از هایلایتر را روی قوس بالای لبتان بزنید تا رژ لبتان واضح‌تر به نظر برسد.

رژ گونه

رژ گونه صورتتان را حسابی درخشان می‌کند و شما را جوان‌تر و سرزنده‌تر نشان می‌دهد. رژ گونه انواع مختلف دارد و در انواع‌و‌اقسام رنگ‌های درخشان عرضه می‌شود. حتماً باید از رنگ‌هایی استفاده کنید که با رنگِ پوست و چهره‌تان همخوانی دارد. برای اینکه رژ گونه طبیعی‌تر به‌نظر برسد، نوع رژ گونه را با نوع کرم‌پودرتان هماهنگ کنید. مثلاً، در صورت استفاده از کرم‌پودر مایع، باید از رژ گونۀ کرمی استفاده کنید. دو محل اصلی برای زدن رژ گونه وجود دارد: سیب گونه و استخوان گونه.

سیب گونه: برای پیداکردن سیب گونه‌هایتان، لبخند بزنید؛ سیب‌ها درست زیر چشمانتان قرار دارد، یعنی جایی که گونه‌ها بیرون می‌زند. برای صورت‌های لاغرتر، زدن رژ گونه به این قسمت‌ها درخشش زیادی ایجاد می‌کند.

استخوان گونه: این ناحیه دقیقاً زیر سیب گونه قرار دارد و می‌توانید با انگشت یا بُرِس آن را پیدا کنید.

نکتۀ زدن رژ گونه: لبخند بزنید و برآمدگی گونه‌هایتان را لمس کنید تا سیب‌های گونه را پیدا کنید. با بُرِس رژ گونه، محصول را به‌آرامی به نواحی گفته‌شده بزنید و سپس با حرکات دایره‌ای آن را پخش کنید.

چشم‌ها:

سایۀ چشم

سه نوع اصلی سایۀ چشم وجود دارد: کرمی، پودریِ شل و فشرده.

• کرمی: این نوع سایه‌ها بیشتر به‌عنوان رنگ پایه برای سایه‌های پودری استفاده می‌شوند یا برای ایجاد پوشش یکنواخت و تک‌رنگ به کار می‌روند.
• پودری شل: این سایه‌ها معمولاً رنگ‌دانه‌های بیشتری دارند، اما کار با آن‌ها ممکن است کمی سخت و همراه با کثیف‌کاری باشد.
• فشرده: سایۀ فشرده رایج‌ترین نوع سایه است، چون به‌راحتی پخش می‌شود و خیلی هم کثیف‌کاری ندارد.

چند نوع بُرِس برای سایۀ چشم وجود دارد که هرکدام برای کاربرد خاصی طراحی شده‌اند. اگر تازه‌کارید، پیشنهاد می‌کنم دو بُرِس تهیه کنید که با آن‌ها تمرین کنید:

• بُرِس صاف سفت: این بُرِس برای زدن سایه به تمام پلک استفاده می‌شود و برای برداشتن مقدار زیادی رنگ‌دانه و پخش‌کردن آن روی پلک عالی است.
• بُرِس قوس‌دار نرم: این بُرِس برای زدن سایه به چین پلک و پخش‌کردن آن به‌سمت بیرون استفاده می‌شود.

نحوه‌زدن: از گوشۀ خارجی چشم شروع کنید و با استفاده از بُرِس صاف سفت، سایۀ بی‌رنگ را به‌آرامی روی پلک بزنید. حواستان باشد که از چین پلک بالاتر نروید. چین پلک فضایی خالی بین بالای کرۀ چشم و پایین استخوان ابرو است.

می‌توانید با انگشت یا بُرِس این فضا را پیدا کنید. سپس با حرکاتِ قوسیِ آهسته، مداد را عقب‌و‌جلو ببرید تا مطمئن شوید که کل ناحیه پوشش داده شده.

برای افزودن رنگ، سایۀ روشنتری را به مرکز پلک اضافه کنید و با حرکات نرم آن را به‌سمت گوشۀ بیرونی چشم پخش کنید. با نوک بُرِس، مقدار کمی سایۀ سفید یا کرمی‌رنگ به گوشۀ داخلی چشم بزنید و به‌آرامی و با ضربات مختصر و نرم آن را به‌سمت خارج پخش کنید. این کار چشم‌ها را به‌شدت درخشان‌تر می‌کند و درشت‌تر نشان می‌دهد.

نکاتی برای زدن سایۀ چشم:

• سایه‌های کرمی: این سایه‌ها را می‌توانید با انگشتانتان بزنید، به این صورت که سطح پلک را لمس می‌کنید و با نوک انگشت سایه را روی آن پخش می‌کنید.
• بُرِس‌های قابل‌تشخیص با لمس: بُرِس‌هایی با بافت‌های مشخص یا برچسب‌های بریل روی دسته انتخاب کنید تا بتوانید به‌راحتی آن‌ها را از هم تشخیص دهید.

خط چشم

سه نوع خط چشم وجود دارد: مدادی، ژلی و مایع.

• مدادی: به چشمانتان ظاهری واضح و مشخص می‌بخشد. همیشه مدادتان را قبل از استفاده تیز کنید.
• ژلی: به‌راحتی و بدون زحمت روی پوست کشیده می‌شود. این نوع خط چشم معمولاً در قوطی‌های کوچک همراه با بُرِس عرضه می‌شود.
• مایع: چشمانتان را برجسته نشان می‌دهد. خط چشم‌های مایع برای دقتِ بیشتر استفاده می‌شوند و ممکن است در لوله به‌همراه بُرِس، یا در قوطی به‌همراه قلم عرضه شوند. بهترین روش برای زدن هر نوع خط چشمی به این صورت است که: بنشینید، آرنجتان را روی سطح صافی بگذارید و انگشت کوچکتان را روی استخوان گونه‌تان قرار دهید. این‌طوری، وقتی دارید خط می‌کشید، دستتان صاف و ثابت می‌ماند.

نحوۀ استفاده: کشیدن خط چشم به تمرین نیاز دارد؛ بنابراین اگر خط چشمتان از همان اول بی‌نقص از آب درنیامد، ناامید نشوید. کار را از گوشۀ بیرونی چشمتان شروع کنید. به‌سمت مخالف چشمی که دارید برایش خط چشم می‌کشید نگاه کنید؛ مثلاً، اگر با چشم راست شروع می‌کنید، به‌سمت چپ نگاه کنید. این کار طبیعتاً چشمتان را سفت‌تر می‌کند تا بتوانید خط صاف‌تری بکشید.

به‌نرمی در امتداد خط چشمتان نقطه‌چین یا خط‌چین ایجاد کنید تا به گوشۀ داخلی چشم برسید. حالا نقاط یا خط‌چین‌ها را به هم وصل کنید تا خط کامل شود. اگر کاملاً نابینا هستید، ممکن است این روش برایتان مؤثر نباشد؛ بنابراین پیشنهاد می‌کنم از گوشۀ بیرونی چشم شروع کنید و با حرکاتِ کوتاهِ ضربه‌ای به گوشۀ داخلی برسید. باز هم تأکید می‌کنم که این کار به تمرین نیاز دارد و اگر خط چشمتان صاف یا برابر نبود، ناامید نشوید. کافی است از یک فرد بینا بخواهید در اصلاح آن کمکتان کند.

وقتی در کشیدن خط چشم روی پلک‌های پایینی‌تان اعتمادبه‌نفس پیدا کردید، با خیال راحت آن را روی پلک‌های بالایی هم امتحان کنید. پیشنهاد می‌کنم در این حالت چشمانتان را ببندید و به پایین نگاه کنید، چون که این کار طبیعتاً پلکتان را سفت می‌کند تا بتوانید خط صاف‌تری بکشید.

نکاتی برای کشیدن خط چشم: برای کشیدن خط چشم روی پلک بالا، دست دیگرتان را به‌عنوان راهنما روی صورتتان بگذارید یا با استفاده از یک تکه نوارچسب، خطی ایجاد کنید که بتوانید آن را دنبال کنید. همچنین، برای ایجاد خط چشم دنباله‌دار، می‌توانید از مُهر‌های خط چشم استفاده کنید.

برای هر رنگ چشم، از چه رنگ خط چشمی باید استفاده کرد؟

• چشم‌های سبز: رنگ قرمز مکمل سبز است؛ بنابراین از رنگ‌هایی با ته‌رنگ قرمز استفاده کنید، مثل ارغوانی، اسطوخودوسی، آلویی یا بنفش. می‌توانید از رنگ‌های قهوه‌ای روشن یا برنزی هم استفاده کنید.
• چشم‌های آبی: رنگ‌های مکمل آبی شامل این‌هاست: ارغوانی، نقره‌ای، خاکستری و قهوه‌ای.
• چشم‌های فندقی: رنگ‌های غنیِ پاییزی مثل طلایی، قهوه‌ای و سبز، چون این رنگ‌ها رنگ چشمتان را برجسته‌تر می‌کند.
• چشم‌های قهوه‌ای: از رنگ‌های آبی/ارغوانی و ته‌رنگ‌های متالیکِ طلایی، قهوه‌ای و برنزی استفاده کنید، چون این رنگ‌ها چشم‌هایتان را برجسته می‌کند.

ریمل

انتخاب ریمل ممکن است کمی گیج‌کننده باشد؛ اما نگران نباشید: فقط کافی است انتظاری را که از ریمل دارید، ساده کنید. آیا می‌خواهید مژه‌هایتان را حجیم‌تر یا بلندتر کنید؟ چه رنگی می‌خواهید؟ رنگ‌های زیادی برای انتخاب وجود دارد، اما گزینه‌ای محبوب مشکی است و برای افرادی که پوست روشن‌تری دارند هم قهوه‌ای مناسب است.

آیا زیاد عرق می‌کنید یا در محیط نمناک یا خیس هستید؟ اگر این‌طور است، به ریمل ضد‌آب نیاز دارید. علاوه‌بر این، آرایش‌پاک‌کنِ نرم و ملایم هم لازم دارید، البته باید جوری باشد که بتواند ریمل ضد‌آب را از روی مژه‌هایتان پاک کند. برندهای متنوعی در قیمت‌های مختلف وجود دارد که می‌توانید آن‌ها را از داروخانه گرفته تا فروشگاه‌های لوکس لوازم آرایشی تهیه کنید. هر زمان تصمیم گرفتید که چه نوع و چه رنگ ریملی می‌خواهید، وقتِ خرید است. برای تحقیق و صحبت دربارۀ خواسته‌ها و نیازهایتان، از اینترنت، دوست و آشنا و حتی نماینده‌های فروش محصولات آرایشی کمک بگیرید.

برای زدن ریمل، ابتدا باید با استفاده از فر‌مژه، مژه‌هایتان را فر کنید. با انگشت شست و سبابه، فر‌مژه را باز کنید. درحالی‌که چشمتان را باز نگه داشته‌اید، فر‌مژه را روی محل رویش مژۀ پلک بالایی‌تان قرار دهید. با چسباندن انگشت شست و سبابه‌تان به هم، فر‌مژه را به‌آرامی روی مژه‌تان ببندید و چشمتان را هم ببندید. همان‌طور که فر‌مژه را در جایش ثابت نگه داشته‌اید، مچتان را جوری خم کنید که دستۀ فر‌مژه نسبت به چشمتان در زاویۀ 90 درجه قرار بگیرد. دستتان را چند ثانیه در همان حالت نگه دارید و سپس با دورکردن انگشت شست و سبابه‌تان از یکدیگر، به‌آرامی دهانۀ فر‌مژه را باز کنید.

نحوۀ استفاده: قبل از هرگونه آرایش چشم، باید از پرایمر استفاده کنید، چون که برای چشمانتان خیلی مهم است. پرایمر به ماندگاری سایۀ چشم کمک می‌کند، تا در طول روز، لازم نباشد آن را تجدید کنید.

برای شروع، لولۀ ریمل را بردارید و بُرِس را به‌آرامی داخل آن بچرخانید تا موهای بُرِس کاملاً به ریمل آغشته شود. حواستان باشد که بُرِس را پشت‌سرهم داخل لوله فرو نکنید، چون این کار موجب ورود هوا به داخل لوله و آلودگی بُرِس به باکتری‌ها می‌شود. ضمن اینکه باعث می‌شود ریمل دَلَمِه ببندد و سریع‌تر خشک شود. چشمانتان را تا حد ممکن باز کنید و به‌سمت سقف نگاه کنید؛ از ریشه‌های مژه شروع کنید و با حرکات پیچشی، ریمل را به مژه‌تان بزنید. این روش باعث می‌شود حجم بیشتری از ریمل به ریشه‌ها برسد و مژه‌ها سنگین نشود. برای راهنمایی دست غالب، دست دیگرتان را زیر چشم قرار دهید تا راحت‌تر مژه‌ها را پیدا کنید.

اگر تازه درحال یادگیری ریمل‌زدن هستید، بهتر است بسته‌های نمونۀ ریمل را بخرید، چون بُرِس‌های کوتاه‌تر با موهای کوچک‌تر دارند، که می‌تواند در ابتدای کار کمک‌کننده باشد.

نکتۀ تکنیکیِ ریمل: بعد از زدن ریمل، از شانۀ مژه استفاده کنید تا از دَلَمِه‌شدن ریمل جلوگیری شود. همچنین، برای جلوگیری از برخورد ریمل با پلک‌ها، می‌توانید از شیلد یا محافظ ریمل استفاده کنید.

ابروها

به سه روش می‌توانید ابروهایتان را آرایش کنید: ریمل ابرو، سایۀ چشم و مداد ابرو. می‌توانید ریمل ابرو را از هریک از  فروشگاه‌های محصولات آرایشی تهیه کنید. ریمل ابرو در اصل نسخۀ کوچکتری از ریمل است که برای ابروها به کار می‌رود. بعد از اینکه ریمل اضافه را از روی بُرِس پاک کردید، از گوشۀ داخلی ابرو شروع کنید و با حرکات کوتاه، ریمل را لابه‌لای موهای ابرو بکشید.

شماهایی که می‌خواهید ابروهایتان را تیره‌تر کنید ولی هنوز برای استفاده از ریمل ابرو یا مداد اعتمادبه‌نفس کافی ندارید، می‌توانید از سایۀ چشمی استفاده کنید که رنگش با رنگ موهایتان مطابقت داشته باشد. برای این کار، یک بُرِس باریک مخصوص چشم را در سایۀ چشم فرو ببرید و سپس به‌آرامی آن را بتکانید تا مقدار اضافه‌اش بریزد. از گوشۀ داخلی ابرو شروع کنید و با حرکات کوتاه بُرِس، شکل طبیعی ابرو را دنبال کنید تا به انتهای آن برسید.

مداد ابرو: مداد را به‌صورت عمودی کنار بینی‌تان قرار دهید تا ابتدای ابرو را پیدا کنید. آن لبۀ مداد که نزدیک بینی‌تان است، جایی را نشان می‌دهد که ابرو باید شروع شود. نقطۀ ایدئال پایان ابرویتان را پیدا کنید؛ این نقطه باید نسبت به گوشۀ خارجی چشمتان زاویۀ 45 درجه داشته باشد. همان‌طور که مداد را کنار بینی‌تان نگه داشته‌اید، نوک آن را به سمت گوشۀ خارجی چشمتان بچرخانید؛ این همان جایی است که دُمِ ابرو باید قرار بگیرد. شما در تلاشید تا با کشیدن خطوط نازکی شبیه موهای ابرو، ظاهری طبیعی ایجاد کنید که انگار پوشیده از موست.

نکته‌ای برای پرکردن ابروها: برای پرکردن ابروها، از شابلون ابرو استفاده کنید. همچنین، اگر ظاهری طبیعی‌تر را ترجیح می‌دهید، ژل شفاف ابرو می‌تواند به شکل‌دهی و ثابت‌کردن ابروها کمک کند.

لب‌ها

رژ لب انواع مختلف دارد که شامل این‌هاست: ساتن/شفاف، مات، مایع، کرمی و براق.

• ساتَن/حریری: این رژها روغنی است و لب‌ها را مرطوب می‌کند، اما به تجدید مداوم نیاز دارد.
• مات: این نوع رژها پررنگ است و ظاهری صاف و بدون درخشش به لب‌ها می‌دهد.
• کرمی: برای خانم‌هایی که لب‌های کوچک دارند مناسب است، چون به لب‌ها حجم بیشتری می‌دهد. این نوع رژ درخشان نیست، اما ظاهری چرب و کرمی به لب‌ها می‌دهد.
• برق لب: لب‌ها را براق می‌کند و شکلشان را بیشتر به چشم می‌آورد، و مناسب افرادی است که لب‌های نازک و کوچک دارند.
• مایع: این نوع رژ رنگدانه‌های رژ لب و درخشندگیِ برق لب را دارد. توصیه می‌کنم رژ لبی پیدا کنید که دو درجه تیره‌تر از رنگ طبیعی لب‌هایتان باشد. برای آزمایش، کمی از رژ لب را روی لب پایینتان بزنید و ببینید آیا دو درجه تیره‌تر از لب بالایی‌تان است یا نه.

خیلی از خانم‌ها به اشتباه فکر می‌کنند که نمی‌توانند رژ لب قرمز بزنند. رژ لب قرمز همیشه مد است و مخصوص سن و فرهنگ خاصی نیست. اینکه چه نوع قرمزی برای لب‌های شما مناسب است، به رنگِ پوستتان بستگی دارد. دخترهایی که پوست صورتی دارند، باید به‌سراغ قرمز گیلاسی بروند. کسانی که پوستشان زیتونی است، می‌توانند قرمز آتش‌نشانی را انتخاب کنند. پوست تیره هم با رنگ‌های قرمز تیره زیبا می‌شود.

نحوۀ استفاده: همیشه قبل از شروع آرایش لب، از بالم لب استفاده کنید. بسته به نوع رژ لبی که قصد دارید استفاده کنید، شاید لازم باشد اضافات آن را با دستمال پاک کنید. بالم لب باعث مرطوب‌شدن لب‌ها می‌شود و برای رژ لب مثل پرایمر عمل می‌کند.

خط لب

یا خط لب بی‌رنگ انتخاب کنید، یا رنگی که کاملاً با رژ لبتان مطابقت دارد. برای گرفتن بهترین نتیجه، لب‌هایتان را روی دندان‌ها بکشید و دهانتان را بیشتر از حالت معمول باز کنید. ابتدا، روی قوس بالای لبتان یک ضربدر بکشید. از آنجا، با حرکات کوتاه و نازک خط لب بالایی‌تان را بکشید و تا گوشه‌های دهانتان ادامه بدهید.

برای لب پایین، از گوشۀ دهان شروع کنید و به‌سمت پُرترین قسمت لب حرکت کنید. اگر دستتان به‌قدر کافی ثابت نیست، می‌توانید به‌جای ادامه‌دادن خط، همین کار را برای سمتِ دیگرِ لبتان تکرار کنید. خط لب، لب‌هایتان را برجسته نشان می‌دهد و از پخش‌شدن یا شره‌کردن رژ لب هم جلوگیری می‌کند.

رژ لب

برای مشخص‌تر‌شدن لب‌ها، کشیدن ضربدر روی قوس بالای لب را تکرار کنید. به‌آرامی رژ لب را روی لب بالایی پخش کنید، و بدون اینکه از خط لب خارج شوید، کشیدن رژ را تا گوشۀ دهان ادامه بدهید. برای لب پایین، از گوشۀ دهان شروع کنید و رژ را به‌سمت مرکز لب بکشید. لب‌هایتان را به هم بمالید تا رژ لب یکنواخت پخش شود و ظاهری طبیعی داشته باشد. اگر احساس می‌کنید که رژ لب زیاد است، یک تکه دستمال را از وسط تا کنید و دهانتان را به‌آرامی دورِ آن ببندید تا مقدار اضافه را بردارد.

نکته‌ای برای استفاده از رژ لب: برای زدن رژ، از بُرِس رژ لب استفاده کنید. این کار دقت و تسلطتان را در استفاده از رژ لب بالا می‌برد. همچنین، قبل از زدن رژ لب، از پرایمر لب استفاده کنید تا هم جلوی پخش‌شدن رژ را بگیرد و هم ماندگاری رنگ را افزایش دهد.

ادامه دارد.