شما شنونده پادکست رودررو هستید! پادکستی که قراره به طرح و حل مسائل و مواردی بپردازه که می‌تونن نقش بزرگی در چگونگی ارتباط بهتر نابینایان با اجتماع اطراف، دستیابی به موفقیت بیشتر، احساس بهتر در زندگی فردی و اجتماعی این افراد، و همچنین آگاهیبخشی به جامعه در نوع ارتباطگیری با نابینایان ایفا کنن. در رو‌در‌روی این بار هم مثل همیشه همراه ما باشید! مشخصات پادکست: موضوع پادکست شماره 12: دوستیابی و ملاقات با ناآشنایان راوی: بهجت صفاری. مترجم: ساقی نخعی زاده تدوین: بهنام نصیری. منبع: nfb.org انتشار از وب سایت محله نابینایان Gooshkon.ir باکس دانلود پادکست رودررو شماره 12 همراه با پخش آنلاین دانلود پادکست
Tag: برقراری ارتباط
در این اپیزود از پادکست بی‌مای‌آیز، متیو شیفِر، نابینا و آهنگ‌ساز جوان، داستان جالبی از چالش‌ها و تجربیات خود در زمینه زبان‌بدن را به اشتراک می‌گذارد. او از چگونگی تلاش برای یادگیری حرکات بدنی و ژست‌های موثر در ارتباط با دیگران می‌گوید، حتی زمانی که خود هیچ‌گاه توانایی دیدن این حرکات را نداشته است. اگرچه متیو قادر به استفاده از بسیاری از حرکات صورت نیست، اما او با تکنیک‌هایی که آموخته، موفق شده زبان بدن را به ابزاری برای برقراری ارتباط موثر تبدیل کند. در این اپیزود، او از نحوه‌ی یادگیری ژست‌ها برای سخنرانی‌های عمومی گرفته تا چالشهای فردی خود در استفاده از زبان‌بدن صحبت می‌کند و نشان می‌دهد
نوجوانی دوره‌ای از تغییرات پیچیده و گاه متناقض است؛ دورانی که جوانان در حال گذر از دنیای کودکی به بزرگسالی‌اند و در عین حال، خواهان استقلال، پذیرش اجتماعی و هویت‌یابی هستند. برای نوجوانانی که با چالش نابینایی یا کمبینایی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، این دوران حتی دشوارتر است. در این شماره از نشریه خودآگاهی جنسی، لمس سلامتی، به بررسی احساسات، چالش‌ها و نیازهای عاطفی نوجوانان نابینا یا کمبینا پرداخته‌ایم و برای حمایت از این نوجوانان، راهکارهایی ارائه می‌کنیم. امیدواریم مطلب پیش‌رو، بتواند راهنمایی مفید برای والدین، مربیان و هر فردی که با نوجوانان نابینا یا کمبینا در ارتباط است، باشد. مشخصات نشریه: نام مقاله: Your Teenager’s Feelings About
کاربرد زبان اشاره که مبتنی بر حرکات و نشانه‌هاست در ارتباطات اجتماعی امروز بر کسی پوشیده نیست. اما آیا کودکان نابینا به دلیل عدم توانایی مشاهده بصری یا دیداری نشانه‌ها باید از این مزیت محروم بمونن؟ قطعا نه. زبان اشاره امتیازیه که قادره برای هر کسی، به خصوص افرادی که با چالشهای ارتباطی ناشی از معلولیت دست‌به‌گریبانن نقشی کلیدی و بسیار کارگشا ایفا کنه. اجازه بدید توضیحات بیشتر در این زمینه رو در خلال محتوای این شماره از تن‌آوای محله نابینایان بگیم و بشنویم! مشخصات نشریه: نام مقاله: Teaching Your Visually Impaired Child Sign Language به فرزند نابینا یا کم‌بینای خود زبان اشاره بیاموزید نویسنده: جنی اسمیت
روابط اجتماعی چه از نظر کاری و چه در موقعیت‌های تفریحی یکی از مهمترین و اساسیترین ارکان زندگی اجتماعیه که نقشی انکار‌ناپذیر در موفقیت‌های کوچک و بزرگ ما در جامعه ایفا می‌کنه. و آشنایی کافی با آداب معاشرت لازمه شروع این ارتباطاته. یکی از اصولی که شاید در ظاهر چندان پر‌اهمیت به نظر نرسه آداب غذا خوردن و رفتارهای ما در کنار سفره و میز غذاست که برخلاف نظر خیلی‌ها، باید در ردیف اولویت‌ها قرار بگیره و بهش توجه بشه. حقیقت اینه که ما نابینایان در محافل عمومی بیش از دیگر اعضای جمع زیر نظریم و در نتیجه ایرادهامون بیشتر از خطاها یا سهل‌گیلی‌های دیگران دیده میشه. اینکه افراد
سلامی بهاری به تمامی عزیزان سبز محله نابینایان. امید که در قلب بهار، تمام لحظه‌هاتون سبز و عطرآگین باشن. با یکی دیگه از شماره‌های نشریه تنآوا در کنار شما هستیم تا به ادامه شناختمون از دنیای بی‌کلام، جهان حرکت و اشاره و رفتارهای بی‌آوا بپردازیم. در مورد زبان بدن پیش از این صحبت کردیم. زبانی که شاید اسمش‌رو زیاد شنیده باشیم اما کاربردش در زندگی بسیاری ما که نمی‌تونیم برای دیدن از چشم‌هامون استفاده کنیم، شاید بحثی نوپا و قدری ناآشنا باشه. حالا آگاهیم که دونستن این زبان ساکت اما گویا برای ما هم مثل افراد بینای اجتماع لازم و ضروریه و هرچند شاید از نظر خیلی‌هامون عجیب
سلامی صمیمی به یاران صمیمی نشریه‌های محله نابینایان و در این نوبت، نشریه تنآوا. با سومین شماره از تن‌آوای محله نابینایان در خدمت شما هستیم. بینایی تا چه اندازه در پیشرفت تعاملات اجتماعی نقش داره؟ آیا این نقش اونقدر پررنگ هست که بدون وجود بینایی ما قادر به برقراری و حفظ ارتباطات عادیمون در اجتماع نباشیم؟ آیا فقدان بینایی به مفهوم انزواست؟ و آیا هیچ راهی برای تغییر این مسیر نیست؟ شاید تن‌آوای امروز بتونه درصدی از این ابهامات‌رو واسمون حل کنه و با بالاتر بردن سطح آگاهیمون در این موضوع، قدری از حجم نگرانی‌های ما و والدین و مربیان و هر کسی که با معلولین بینایی سر
صمیمیترین سلام‌ها به عزیزترین‌های محله نابینایان! امید که لحظه‌لحظه عمرتون روشن از فروغ آرامش باشه! با برگ دوم از دفتر تنآوا در خدمتتون هستیم. ارتباط غیرکلامی موردیه که گاهی واقعا برای افراد دارای آسیب بینایی مشکلساز میشه و می‌تونه موانعی جدی در راه هماهنگی ما با اجتماع اطرافمون به وجود بیاره. پیش میاد که به خاطر عدم مهارت در این مدل ارتباط منظورمون‌رو برعکس به طرف مقابل تفهیم کنیم یا اصلا در توضیح اونچه می‌خواییم بگیم و اونچه لازمه از رفتارمون تعبیر بشه موفق نباشیم. امروزه بر کسی پوشیده نیست که زبان تنها راه تعامل نیست و اگر ما راه‌های ارتباطی جز کلام‌رو ندونیم از بسیاری موارد اجتماعی
سلامی گرم و روشن به عزیزان همراه و همراهان عزیز محله نابینایان! امید که وجود نازنینتون مالامال از گرمای عشق و نور امید باشه! با یکی دیگه از سفرهای محله به جهان آزاد که آخرین بخش از سیر طولانی این ماهمون هم هست همراه شماییم و امیدواریم از همراهی ما خسته نشده باشید! در بخش‌های پیشین گذری داشتیم به چگونگی آموزش جهتیابی و حرکت به افرادی که علاوه بر نابینایی دارای معلولیت‌های متعددی هستن که راه استقلال و ارتباطات و تعاملات اجتماعیشون‌رو در مراحل و موقعیت‌های گوناگون با چالشهای مختلفی رودررو می‌کنه و سعی کردیم با استفاده از تجربیات صاحبنظران در این راه توشه‌ای برای خودمون برداریم.
