از درون خود شروع کنیم با مرور تجربههای شخصی و آموختههایمان از محیط اطراف، ضربالمثلها، شعرها و داستانها و شاید هم تفاسیر دینی، معلولیت را چگونه فهم کرده ایم؟ امری هراسآور؟ رخدادی تراژیک و قابل ترحم؟ یا واقعیتی معمول که مثل همه وجوه زندگی چالشهای خود را به همراه دارد؟ ماجرا وقتی اهمیت مییابد که معلولیت را نه امری خیلی دور و موقعیتی خیالی فرض کنیم، بلکه در نظر داشته باشیم که ۱۵ درصد جمعیت جهان، چیزی حدود یک میلیارد نفر با انواع معلولیتها، شدید و خفیف، درگیرند. سازمان ملل متحد از این جمع به عنوان بزرگترین اقلیت جهان نام میبرد و سازمان بهداشت جهانی به یادمان میآورد که
