درک ارتباط میان بینایی و سلامت روان، کلید گشودن دریچهای جدید به مراقبتهای پزشکی بوده که تاکنون کمتر به آن پرداخته شده است. افرادی که دچار آسیبهای بینایی هستند، نهتنها با محدودیتهای دیداری دستوپنجه نرم میکنند، بلکه در معرض خطر دوچندان ابتلا به مشکلات روانی نظیر افسردگی قرار دارند. همین امر، نیاز به دقت بیشتر در تجویز داروهای روانپزشکی را آشکار میکند، چرا که برخی از این داروها، خود میتوانند به بینایی آسیب برسانند. مقالهی پیشرو، با ارائه دیدگاههایی از روانپزشکان و متخصصان بینایی، دریچهای تازه به این دغدغه مهم باز میکند: چگونه میتوان از مسیر ارتباطی دقیق و انسانی، زندگی بهتر و پویاتری برای این افراد رقم زد؟
Tag: حس لامسه
در شماره پیشین چگونگی سازگار شدن با اجتماع و میزان اهمیت این امر برای معلولین از جمله نابینایان رو بررسی کردیم. در مورد اینکه در هر مرحله از زندگی، کودکستان، مدرسه، و محیط کار و زندگی چطور باید در جهت پذیرش هرچه بیشتر گام برداریم صحبت کردیم و گفتیم که این تلاش تنها مخصوص معلولین نیست و افراد بینای اجتماع هم باید در دستیابی به این امر تلاش کنن. امروز در ادامه این مطلب کمی بیشتر گفتگو میکنیم و ابعاد متعدد این مهم رو بیش از پیش مورد بررسی قرار میدیم. مشخصات نشریه: نام مقاله: FITTING IN SOCIALLY تناسب و سازگاری اجتماعی: بخش دوم نویسنده: دوریس ام.
سازگاری اجتماعی از ملزومات بسیار مهم برای تداوم حضور و کسب موفقیت در بخشهای مختلف جامعه از جمله بخش کاری، تفریحی، تحصیلی و غیره محسوب میشه. ممکنه کسی قابلیتهای شغلی بالایی داشته باشه اما در کمال تعجب میبینیم که بعد از ماهها حضور در یک محیط کاری همچنان منفرد و تنهاست و نتونسته جایی در میان جمع همکارانش به عنوان یک عضو به اصطلاح خودی باز کنه. چرا این شخص با وجود توانایی بالا در پیشبرد اهداف شغلی موفق به ارتقا از مقام یک همکار معمولی نمیشه و چه چییزی مانع دستیابی این فرد و افراد مشابهش به ایجاد روابط نزدیک و دوستانه با همکارانشه؟ پاسخ این پرسش
سلام به همراهان همیشگی و مهمانان موقت محله نابینایان. امید که وجودتون در آرامشی عمیق شناور باشه! باز هم نوبت به یکی دیگه از سفرهای محله به جهان آزاد رسید و امیدواریم که رهآورد مثبتی برای همسفران ما در این گذار به همراه داشته باشه! گامهای استوار قادرن کارهای عجیبی کنن و مرزهای عجیبیرو بشکنن. گاهی این استواری گامها مارو به جاهایی هدایت میکنن که تا نبینیم باورش نداریم. قدم گذاشتن نابینایان به عرصههایی که چشم درشون حرف اولرو میزنه مصداق بارزی از این حقیقته. مثلا تصور یک نابینا در قلمرو باستانشناسی در ابتدا عجیب و ناممکن به نظر میرسه. رشتهای که نیازمند رفتن به مکانها و قرار
سلام به تمام همراه های جویای آگاهی در سِیر و سفر به جهان آزاد. باز هم سفری دیگه و گشتی دیگه و ماجراهایی دیگه. ولی این بار انصافا گشتمون گشتیه واسه خودش. میریم تا ببینیم و بشناسیم راه هایی رو که یک مادر در کنار مسئولیت و حس مادری در مقام یک مشاور و هماهنگکننده با تلاش و تجربه، در جهت پرورش کنجکاوی و بیدار کردن میل بچههایی با معلولیتها، در جستجوی کلیدهایی برای به جریان انداختن تواناییهای قابل بحث از طریق مشاهده و آزمون و خطا، تجربیات ارزشمندی کسب کرده که بیشتر از این طولش نمیدیم و بریم ببینیم گشت این بارمون چه قصه و چه تجربیاتی بهمون