جستجو
Close this search box.
جستجو
دسته‌ها
هات گوش کن

هات گوش کن: شماره 25: نوروز 1403

سلامی به تمام رنگ‌های شاد هستی، به صمیمیت وجود و به گرمای دل‌های صاف شما به تمامی عزیزان محله نابینایان. امید که آغاز این بهار، سرآغاز شادترین کامیابی‌ها برای تک‌تک شما باشه! بهار 1403 به یاران بهار مبارک! بار دیگه این داستان پرتکرار اما زیبادر تکراره.  یک سال دیگه هم گذشت. سال 1402 رفت و تمامی گذشته‌رو با تمام تلخ و شیرینش همراه خودش برد. سال کهنه رفت و طبق روال دیرپای همیشه، حالا فقط یک دفتر خاطرات ازش باقی مونده. تمام روزها و لحظه‌هایی که پشت سر گذاشتیم همه در این دفتر جا گرفتن و در قالب کلی تجربه‌های رنگارنگ در خاطراتمون موندگار شدن، تا از مرور خوب‌هاش
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

آتریسا کوچولو به دنیای ما خوش اومدی

برای آتریسا دختر عزیزتر از جانم سلام به دختر عزیزم آتریسا خانم مهربون. شاید سالها بگذره تا بتونی این نامه رو بخونی و معنی اون رو درک کنی. اما هر وقت این نامه رو خوندی، بدون که من این نامه رو درست روز تولدت از طرف خودم و مادرت برات نوشتم. اولش بگم که خیلی ذوقزده هستم که داری درست روز تولد خودم به دنیا میایی. ما هیچ برنامه ریزی برای این اتفاق نداشتیم و تو خودت تصمیم گرفتی که این تقارن رو به وجود بیاری. از این که پا به دنیای ما میذاری انقدر خوشحالیم که نمیدونم برای ابرازش از چه کلماتی استفاده کنم. تو مثل یه فرشته
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

بچه ها، دلمون تنگ شده! مگه نه؟

خوب که فکر می کنم، می بینم غیر از دلسوزی واسه سایت، دغدغه ی دیگه ای توی ذهنش نبود. خوابش، خوراکش، رفتو آمدش، همه طوری تنظیم می شدند که سایت عقب نیفته. نه. نه. این یه سر کاری نیست. یه بازی هم نیست. این یه اتفاقه، که وقتی افتاد، همه باهم شوکه شدیم. باهم غصه خوردیم و باهم آرزو کردیم کاش رویایی بیش نباشه و هرچه سریعتر از خواب بیدار بشیم. اینجا قرار نیست برعکس طرحواره ی ذهنی ای که به اشتباه توی ذهن بعضی ها شکل گرفته، هر شش ماه یک بار، یه حاشیه داشته باشه. اینجا قراره همه باهم مهربون، دوست و به صمیمانهترین شکل ممکن، کنار
دسته‌ها
شعر و دکلمه

آشتی کنان در محله و یک فایل دکلمه صوتی که از مسابقه جا ماند

عرض سلام همرازان، هم نفسان درود و سلام تان باد. graphic happy حسین بَلúوَردی جان، قدم رو چشم ما گذاشتی! چه جمله کوتاه و ساده ای ولی پر از صمیمیت و مهر! انگار که بعد از یک سال به محله و خانه قدیمی ی خودت برگشتی! و حس میکنی کسانی اینجا منتظرت بوده اند که برگردی و همه به استقبالت آمده اند! graphic happy درسته من بعد از گذشت ده ماه با نام کاربری خودم دوباره وارد محله و خانه ی قدیمی خودم شدم! خب این یعنی چی! یعنی حسین تو با محله قهر کرده بودی؟؟ یعنی دوستاتو فراموش کرده بودی!! نمیدونم قضیه چیه یا من با گوشکن مشکل
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

تولد داریم از اون تولدا که حسابی خوش میگذره!… دم در که نمیگم! بیا بریم تو ببین چه خبره!!!… .

سلاااااااااااام!. از همین دم در دست بزن یا حالا برعکس! و برو تو که امروز یا میترکیم! یا میترکونیم!… . شما تصورش رو بکن که هر چی که دوست داری بخوری یا حتی بکشی از نوع قابل پخشش! اینجا هست!… . بنابر این اینقدر بخور که یا بترکی یا بترکونی!… . چون این تولد با همه تولدایی که گرفتیم فرق داره. تولد دوستو رفیق 22 ساله من یه پسر صادق و راستگو و کار درست و یه مدیر خوب و برای همه به خصوص من یه دوستو رفیق بامرام و با معرفت!…. هر چی از فضای زیبای اینجا و از امکاناتش بگم کم گفتم! فقط صمیمانه از امیرو زنداداشو
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

ببخش!

که قرار شد فقط کمکم سایتو اداره کنی ولی کلا فعلا بیخیالت شدم. حتی کمکت هم نیستم. خودت تهنایی. که هرکی وقتی میخواد به تو فحش بده اول از من تعریف میکنه بعد به تو فحش میده. که فحش های ملت رو تحمل میکنی و هیچی نمیگی. که وقتی من به دفاع از تو هیچی نمیگم به روم نمیاری. که مظلوم واقع شدی و من هیچی نگفتم و خودتم هیچی نگفتی. که همه ی زحمت های مدیریتی رو دوشته ولی سرم منت نمیذاری. که همیشه خودتی و هیچ کودوم از ما قدر این استقلال رأی تو رو نمیدونیم. که هر کاری بتونی میکنی اینجا پر محتوا بشه، بازم بهت
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

شهروز حسینی را نقد کنید.

درود بر شما دوستان عزیز. امیدوارم که حالتون خوب باشه. خب چند روز پیش بحثی در مورد نقد مطرح کردم که مباحث خیلی خوبی توی اون پست مطرح شد. در ادامه سعید درفشیان پیشنهاد کرد که این کار رو عملی انجام بدیم و از خودمون شروع کنیم. اونجا قرار شد سعید اول پست نقد خودش رو بزنه و بعد از اون هم من این کار رو انجام بدم. سعید خیلی زود به قولش عمل کرد و الآن وقتشه که منم به وعده ای که دادم عمل کنم. من برای نقد شدن آماده ام. مطمئناً نقدی که در چارچوب اصولی خودش مطرح بشه، جواب منطقی هم از من دریافت خواهد
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

من و شما و تهران و گوشکن و سفر

درود به همگی! عده ی کمی که خیلی خوشحال شده بودید گوشکن تعطیل شده، به خوشحالی‌تون ادامه بدید که میگند خنده و شادی بر هر درد بی‌درمان دواست و خوب شما که از تعطیلی ی سایت خوب خوشحالید حتما ی درد بی‌درمونی دارید. مطمئنم با شادی کردن برای تعطیلی سایت، این درد بی‌درمان شما هم خوب میشه. قول میدم. ستاد حمایت از بیماری های مجازی خاص… خخخ و اما شمایی که جزو گروه اکثریت هستید که چراغ روشن یا چراغ خاموش، منتظر برگشتن سایت بودید، باید بگم شما هم میتونستید فرض کنید گوشکن واسه همیشه، تعطیل شده. اینطوری، وقتی برگشت، سورپریز میشدید. نه مگه؟ احساس می‌کنم هرچی اینجا بیشتر