بنویسیم تا بماند به یادگار که این شماره از نسل مانا را در شرایطی می‌خوانیم که جهان آزاد را در لوله تنگ قطره‌چکان‌ها ریخته‌اند و هنگام که شهر‌ها به خواب می‌روند، چند قطره‌ای را در گلوی خشک آنها که هنوز بیدارند می‌چکانند. در آستانه پاییز رنگارنگ، این بیت را لب به آواز می‌گشاییم که «ماه شهریور اگر قاتل صد‌ها گل شد / چه غم است اینکه مرا مژده گلزاران است». نسل مانا را به زنان و دختران سرزمینمان پیشکش می‌کنیم که با رنگ و نور و آهنگ، یاد مهسا‌ها و ژینا‌ها را زنده نگاه می‌دارند، تا روزی که آزادی را سرودی تازه سر کنیم. به دانش‌آموزانی که این روز‌ها
