در دو شماره پیشین از اهمیت و چگونگی ایجاد هرچه بیشتر سازگاری اجتماعی صحبت کردیم و راه‌های دستیابی به تناسب خود با جامعه اطرافمون به منظور ارتباطات اجتماعی بهتر و موفقتر رو مورد بررسی قرار دادیم. به این نکته پرداختیم که گاهی مسائلی به ظاهر کوچیک و پیش پا افتاده چقدر می‌تونن در هدایت این ارتباطات در جهت منفی یا مثبت تعیین‌کننده باشن و چقدر لازمه که به این موارد به ظاهر کوچیک اهمیت داده بشه. به دنبال ورودی‌های مناسب به جمعهای فامیلی، دوستانه و روابط کاری گشتیم و به جاهای خوبی هم رسیدیم. در این شماره سومین و آخرین بخش از این مقاله رو به اتفاق هم می‌خونیم،
Tag: معلولیت
شما شنونده پادکست رودررو هستید! پادکستی که قراره به طرح و حل مسائل و مواردی بپردازه که می‌تونن نقش بزرگی در چگونگی ارتباط بهتر نابینایان با اجتماع اطراف، دستیابی به موفقیت بیشتر، احساس بهتر در زندگی فردی و اجتماعی این افراد، و همچنین آگاهیبخشی به جامعه در نوع ارتباطگیری با نابینایان ایفا کنن. در رو‌در‌روی این بار هم مثل همیشه همراه ما باشید! مشخصات پادکست: موضوع پادکست شماره 8: تحرک و جهتیابی، بخش دوم راوی: دانا غفاری مترجم: میثم امینی نویسنده متن پادکست: فائزه شکری‌زاده تدوین: بهنام نصیری منبع: Future Reflections انتشار از وب سایت محله نابینایان Gooshkon.ir باکس دانلود پادکست رودررو شماره 8 همراه با
در شماره پیشین چگونگی سازگار شدن با اجتماع و میزان اهمیت این امر برای معلولین از جمله نابینایان رو بررسی کردیم. در مورد اینکه در هر مرحله از زندگی، کودکستان، مدرسه، و محیط کار و زندگی چطور باید در جهت پذیرش هرچه بیشتر گام برداریم صحبت کردیم و گفتیم که این تلاش تنها مخصوص معلولین نیست و افراد بینای اجتماع هم باید در دستیابی به این امر تلاش کنن. امروز در ادامه این مطلب کمی بیشتر گفتگو می‌کنیم و ابعاد متعدد این مهم رو بیش از پیش مورد بررسی قرار میدیم. مشخصات نشریه: نام مقاله: FITTING IN SOCIALLY تناسب و سازگاری اجتماعی: بخش دوم نویسنده: دوریس ام.
سازگاری اجتماعی از ملزومات بسیار مهم برای تداوم حضور و کسب موفقیت در بخش‌های مختلف جامعه از جمله بخش کاری، تفریحی، تحصیلی و غیره محسوب میشه. ممکنه کسی قابلیت‌های شغلی بالایی داشته باشه اما در کمال تعجب می‌بینیم که بعد از ماه‌ها حضور در یک محیط کاری همچنان منفرد و تنهاست و نتونسته جایی در میان جمع همکارانش به عنوان یک عضو به اصطلاح خودی باز کنه. چرا این شخص با وجود توانایی بالا در پیشبرد اهداف شغلی موفق به ارتقا از مقام یک همکار معمولی نمیشه و چه چییزی مانع دستیابی این فرد و افراد مشابهش به ایجاد روابط نزدیک و دوستانه با همکارانشه؟ پاسخ این پرسش
کاربرد زبان اشاره که مبتنی بر حرکات و نشانه‌هاست در ارتباطات اجتماعی امروز بر کسی پوشیده نیست. اما آیا کودکان نابینا به دلیل عدم توانایی مشاهده بصری یا دیداری نشانه‌ها باید از این مزیت محروم بمونن؟ قطعا نه. زبان اشاره امتیازیه که قادره برای هر کسی، به خصوص افرادی که با چالشهای ارتباطی ناشی از معلولیت دست‌به‌گریبانن نقشی کلیدی و بسیار کارگشا ایفا کنه. اجازه بدید توضیحات بیشتر در این زمینه رو در خلال محتوای این شماره از تن‌آوای محله نابینایان بگیم و بشنویم! مشخصات نشریه: نام مقاله: Teaching Your Visually Impaired Child Sign Language به فرزند نابینا یا کم‌بینای خود زبان اشاره بیاموزید نویسنده: جنی اسمیت
شما شنونده پادکست رودررو هستید! پادکستی که قراره به طرح و حل مسائل و مواردی بپردازه که می‌تونن نقش بزرگی در چگونگی ارتباط بهتر نابینایان با اجتماع اطراف، دستیابی به موفقیت بیشتر، احساس بهتر در زندگی فردی و اجتماعی این افراد، و همچنین آگاهیبخشی به جامعه در نوع ارتباطگیری با نابینایان ایفا کنن. در رو‌در‌روی این بار هم مثل همیشه همراه ما باشید! مشخصات پادکست: موضوع پادکست شماره 6: تحرک و جهتیابی راوی: دانا غفاری مترجم: میثم امینی نویسنده متن پادکست: فائزه شکری زاده تدوین: بهنام نصیری منبع: Future Reflections انتشار از وب سایت محله نابینایان Gooshkon.ir باکس دانلود پادکست رودررو شماره 6 همراه با پخش
پیشینیان می‌گفتن، کار جوهر بدنه. فعالیت یکی از عوامل مهمیه که نقشی بسیار بزرگ در تأمین سلامت جسم و روان افراد در هر سن و هر موقعیتی ایفا می‌کنه. معلولین بینایی در این عرصه هم مثل بسیاری از زمینه‌های دیگه که پیش از این بسیار ازشون گفتیم و پس از این هم خواهیم گفت، به سبب تفاوت در راه‌های دریافت و عملشون باید از راهی متفاوت با اطرافیان بینای خودشون به این مطلوب دست پیدا کنن و برخلاف نگرش بعضی‌ها که خوشبختانه تعدادشون زیاد نیست، راه‌های موثری جهت بالا بردن تحرک و فعالیت افراد دارای اختلالات بینایی و در نتیجه دستیابی به سلامت جسمی و روحی موجوده. در نوشته
سلامی بهاری به تمامی عزیزان سبز محله نابینایان. امید که در قلب بهار، تمام لحظه‌هاتون سبز و عطرآگین باشن. با یکی دیگه از شماره‌های نشریه تنآوا در کنار شما هستیم تا به ادامه شناختمون از دنیای بی‌کلام، جهان حرکت و اشاره و رفتارهای بی‌آوا بپردازیم. در مورد زبان بدن پیش از این صحبت کردیم. زبانی که شاید اسمش‌رو زیاد شنیده باشیم اما کاربردش در زندگی بسیاری ما که نمی‌تونیم برای دیدن از چشم‌هامون استفاده کنیم، شاید بحثی نوپا و قدری ناآشنا باشه. حالا آگاهیم که دونستن این زبان ساکت اما گویا برای ما هم مثل افراد بینای اجتماع لازم و ضروریه و هرچند شاید از نظر خیلی‌هامون عجیب
سلامی به رنگ ناب صفای یک سلام آشنا به شما آشنایان محله نابینایان. امید که روزگارتون آکنده از هوای آشنای خدا باشه! گاهی پیش میاد که رویاهامون با انتظاراتمون نمی‌خونن. گاهی اتفاق می‌افته که به خودمون میاییم و می‌بینیم مقصدی که بهش می‌رسیم به هر دلیلی با جایی که در نظر داشتیم متفاوته. خیلی از این گاهی‌ها واقعا تقصیر ما نیست. مادری که فبرای فرزندش خواهان بالاترین موفقیت‌هاست اما یک یا چند معلولیت بنبست‌های ناگذری‌رو به وجود میارن که هیچ گذاری ازشون نیست. در چنین شرایطی چه باید کرد؟ اینهمه تفاوت چه جوری برطرف میشه؟ اصلا راهی هست؟ شاید جواب این پرسش و پرسش‌هایی نظیر این‌رو بشه در
سلام بر تمامی آشنایان قدیمی و جدید و در هر حال عزیز محله نابینایان. امید که پاییزتون سرشار از رنگ و لطافت باشه! امروز برای اعضای نابینای محله ما و برای تمام نابیناها روز خاصیه. روزی که عصای سفید به عنوان نماد پیروزی ما بر شب معرفی و شناخته شده و ما این روز‌رو برای شروع حرکتمون در جهت رسیدن به صبحی روشن غنیمت شمرده و می‌شماریم. روز عصای سفید‌رو تبریک نمیگیم ولی آرزو داریم که این روز برای تمامی اون‌هایی که نقص بینایی سبب شده راه‌های متفاوت از بقیه‌رو برای دستیابی به کامیابی‌هاشون در پیش بگیرن روزی شاد و روشن باشه! باز هم نوبت یکی دیگه از سفرهای
سلامی گرم به همراهان و به خصوص به همسفران محله نابینایان به جهان آزاد. با سفری دیگه و داستانی دیگه از جنس حقیقت در جهت سنگین‌تر کردن کوله بار تجربه و دانشمون با شما هستیم. عباراتی از قبیل “توانمند سازی” به خصوص در مورد معلولین از اون مواردیه که زیاد گفته و شنیده میشن و خود ما بارها ازشون استفاده کرده و استفاده می‌کنیم. اما واقعا چقدر به مفهوم این عبارت فکر کردیم؟ آیا هیچ زمانی شده واقعا به این امر تمرکز کنیم که برای تحقق مفاهیم فراگیر این عبارت چه مسیر طولانی و در بسیاری مواقع سختی رو باید طی کنیم؟ اصلا تعریف توانمندی دقیقا چیه و این
یاران محله و همراهان سفر سلام. امید که در آستانه بهار، لحظه هایی سراسر عطر و نور رو سپری کنید. با آخرین سفر از سفرهای محله نابینایان به جهان آزاد در سال 1400 همراه شما هستیم. والدین عزیزی که دارای فرزند نابینا هستید! زمانی که برای اولین بار با حقیقت معلولیت فرزندتون مواجه شدید، اولین پرسشی که به ذهنتون رسید چی بود؟ احتمالا چیزی شبیه به اینکه برای ساختن امروز و فرداهای فرزندم باید چه کار کنم! در آخرین سفر امسالمون قراره با والدینی همراه بشیم که این تجربه رو پشت سر گذاشتن و در جهت رسیدن به روزهای درخشان زندگی، فرزند نابیناشون رو همراهی کردن. در این راه
دوستان دانایی و آشنایان محله سلام. سلامت دل ها و آرامش وجودتون رو همیشه از خدای هستیبخش خواهانیم. تعریف شما از سواد چیه دوست من! آیا از نظر شما، کسی که اطلاعاتش در یک رشته خاص خیلی بالاست رو میشه با سواد به حساب آورد، یا کسی که بتونه بخونه و بنویسه؟ آیا این نظر و نگرش که خوندن و نوشتن به خط بریل، با وجود امکانات متعدد از قبیل فایل‌های صوتی و انواع صفحه خوان‌ها و نرم افزارهای مختلف برای کسب اطلاعات مورد نیاز یک نابینا دیگه چندان هم ضروری نیست می‌تونه درست باشه؟ آیا این درسته که بنا بر نگرش بعضی گروه‌ها، شاید زمانش رسیده که خواندن
همراهان محله و عاشقان سفر به جهان آزاد سلام! امید که تمام لحظه‌های ایام به کام شما باشن! اگر کسی به ما بگه که میشه بدون دیدن خوند، میشه بدون پاهای سالم بلندی‌ها رو فتح کرد، و میشه بدون دست مدال افتخار رو گرفت، شاید بگیم این‌ها یک بسته شعار هستن. ولی اینطوری نیست. در سفر این بارمون به جهان آزاد به دیدن کسی میریم که به ما ثابت می‌کنه تمام موارد بالا کاملا واقعی هستن. کسی که پله‌های ترقی رو روی صندلی چرخدار طی کرده، فاتح افتخارات بسیار شده، و حالا هم داره تلاش می‌کنه به ما یاد بده تا کتاب موفقیت رو بدون دیدن بخونیم. این بار
سلام و عرض ادب به محضر شما گرامیان و همراهان همیشگی نشریه جهان آزاد. امیدوارم که حسابی در اوج باشید و کنار هم به آگاهی بیشتری با مطالعه شماره های مختلف از این نشریه برسیم. همراه ما باشید در ایستگاه نوزدهم. مشخصات مقاله نام مقاله: NOPBC: Past, Present, and Future سازمان ملی والدین دارای فرزند نابینا: گذشته، حال و آینده نویسنده: Carol Castellano منبع: Future Reflection مترجم: پریسا جهانشاهی سازمان ملی والدین دارای فرزند نابینا: گذشته، حال و آینده برای اینکه بدانیم به کجا می‌رویم، لازم است بدانیم که از کجا آمده‌ایم. کارول کاستلانو، یکی از راهنمایان برجسته ما و رهبران حرفه‌ای فدراسیون، ما را به
سلام بر هم سفران! باز هم یک سفر و هزار تجربه! میریم که با هم هفتمین شماره از ماجراهای نشریه جهان آزاد رو ورق بزنیم. این شما و این هم مقاله جذاب و خواندنی آبان ماه 99! نسخه صوتی هفتمین شماره نشریه جهان آزاد https://gooshkon.ir/dl/jahan%20azad%207%20(www.gooshkon.ir).mp3 مشخصات مقاله نام مقاله: Blind Youth in Physical Education: توجه به جوانان نابینا در درس تربیت بدنی نویسنده: Matthew Maurer, Lisa Farley, and Cara Burchett مترجم: داوود چوبینی منبع: Future Reflection یادداشت سردبیر دکتر متیو، استاد آموزش در دانشگاه باتلر می باشند. دکتر لیسا فِرلی دانشیار رشته ی تربیت بدنی هستند. ایشان نیز در دانشگاه باتلر فعالیت می کنند. کارا بِرچِت هم
سلام به هم سفرهامون در سفر به جهان آزاد. امیدواریم همواره در اوج پویایی باشید. در گام اول سفر به جهان آزاد گفتیم که قراره با هم مرزها رو بشکنیم و پای اشتراک تجربیات افرادی در گوشه های دیگه ی جهان بنشینیم تا ببینیم اون ها برای گذشتن از موانع حاصل از ندیدن های خودشون و فرزندانشون از چه راه هایی رفتن. رفتیم و خوندیم و آموختیم. و حالا کمربندها رو ببندید که نوبت گامی دیگه و حرکتی دیگه و تجربه ای دیگه هست. بریم و ببینیم این بار سفرمون به کجاست و در چه قصه ای قراره سِیر کنیم! به امید فتح قله های آگاهی, به پیش! نسخه
روزگاری سهراب نوشت: چشمها را باید شست جور دیگر باید دید. از آن پس همه خواندند و نوشتند، گفتند و شنیدند که سهراب گفته است “چشمها را باید شست جور دیگر باید دید”. اما چه کسی جور دیگر دید؟ از خانه می‌روم بیرون، وارد کوچه و خیابان می‌شوم، به اینجا می‌گویند: جامعه. جامعه که من را می‌بیند، گویی با یک موجود عجیب و متفاوت روبرو می‌شود، یادش می‌آید، دیدن من چقدر دردناک است. ولی من که نماد دردهای او نیستم. معلولیت، من را به محدودیتهایی می‌رساند، گاهی سرعت کاری را نسبت به دیگران کندتر می‌کند یا سخت‌تر، اما غیر ممکن نه؛ و دیگران این کندی عمل من را به
دوستان گرامی با سلام و آرزوی بهروزی پیش از تقدیم گزارش نشست تخصصی بررسی گزارش ادواری ایران به دبیرخانه کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت، بر خود لازم می دانم که از تمامی بزرگوارانی که در این نشست حضور یافتند به ویژه عمو حسین نازنین از اصفهان صمیمانه سپاس گزاری کنم. آقای معینی این وعده را دادند تا در آینده نزدیک نشست هایی را برای مدیران تشکل های نابینایان و کم بینایان کشور در ارتباط با تبیین کنوانسیون حقوق معلولین و گزارش ادواری ایران برگزار کنند. گزارش نشست بررسی گزارش ادواری ایران به دبیرخانه کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت چهار شنبه سوم خرداد ماه 1396 از ساعت 16 تا 18
انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد با همکاری موسسه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران برگزار می نماید: نشست تخصصی بررسی گزارش ادواری ایران به دبیرخانه کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت سخنرانان: دکتر نسرین مصفا (استاد دانشگاه تهران) آقای سهیل معینی (نماینده سازمانهای مردم نهاد در نشست ارائه گزارش ایران به دبیرخانه کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت) آقای ناصر سرگران (دانشجوی دکتری حقوق بین الملل دانشگاه تهران) زمان: چهارشنبه سوم خرداد ماه ١٣٩۶ از ساعت ١۶ تا ١٨ مکان: خیابان جمهوری اسلامی،خیابان اردیبهشت، نبش خیابان کمالزاده، شماره ۴٣ انجمن مقدم استادان، پژوهشگران، دانشجویان و تمامی علاقمندان را گرامی می دارد.
