صبحها نسبت به خیلیهای دیگر، دیر از خواب بلند میشوم؛ صبحانه ام را میخورم؛ بعد یك قطعه موسیقی برای خودم پخش میكنم. یك سری به صفحات نویسندگان مورد علاقه ام میزنم و اگر لباسی برای شستن نباشد و خانه نیاز به تمیزكاری نداشته باشد، میروم پی درست كردن ناهار. برای خودم آواز میخوانم؛ مزه های تازه خلق میكنم و به صدای فاخته ها و كلاغها گوش میدهم. آری من یك زن خانه دار هستم؛ یك زن خانهدار نابینا. به دنبال كار هم گشتم اما هم كاری پیدا نكردم و هم از یك زمانی گمانم سه سال پیش به بعد، به این نتیجه رسیدم كه لذت بردن از زندگی هیچ
منو
