سلام به همراهان همیشگی محله نابینایان و عزیزان هم قدم با نشریه جهان آزاد. هفدهمین شماره از نشریه جهان آزاد و باز هم موضوعی جذاب، قابل تامل و آموزنده. این شما و این نشریه جهان آزاد در ایستگاه هفدهم: مشخصات مقاله نام مقاله: The Situation of the Blind and Visually Impaired in Germany — An Overview مروری بر وضعیت نابینایان و کمبینایان در آلمان نویسنده: Peter Brasse منبع: سایت رسمی شورای ملی نابینایان و کم بینایان آمریکا مترجم: محسن غلامی یادداشت سردبیر پیتر براس یک معلم اخیرا بازنشسته شده هنرستان است و سومین دوره چهار ساله ایست که در هیأت مدیره اتحادیه نابینایان و کمبینایان آلمان حضور دارد. مقدمه
Tag: آموزش تلفیقی
دستهها
در مدرسه؛ بخشهای هفتم و هشتم
در مواجهه با دانشآموزان دارای معلولیت نکات ذیل را مدنظر داشته باشید: از ترحم بپرهیزید برخی افراد در برخورد با معلولان، ناخودآگاه ترحم میکنند. شاید برای بسیاری، مرز بین توجه و ترحم چندان قابل تمیز نباشد. ترحم، به هرگونه دلسوزی یا محبت نابجا و اغراق شده گفته میشود که همیشه برای افراد دارای معلولیت آزار دهنده است. برخی نیز در تعامل با افراد دارای معلولیت، لحنشان را کودکانه میکنند یا تلاش میکنند سادهتر صحبت کنند. همه این افراد با حسن نیت و به قصد کمک به معلولان یا شاید به زعم خود، به هدف کاهش رنج آنان، دست به چنین کاری میزنند. باید در پاسخ به این
دستهها
در مدرسه؛ بخش ششم
فصل دوم: چگونگی تعامل با دانشآموزان دارای معلولیت در این فصل قصد دارم در آغاز، نکاتی عمومی در خصوص چگونگی تعامل با افراد دارای معلولیت، با تاکید بر دانشآموزان معلول و نیازهای آموزشی-تحصیلی آنان ارائه دهم و در ادامه، در بخشهایی مجزا به نکاتی ضروری درباره نیازهای دانشآموزان با معلولیتهای مختلف به طور خاص بپردازم و برای هر یک راهکارهای عملی ارائه کنم. پیش از ورود به بحث، شنیدن روایتهایی از افراد دارای معلولیت و مشکلاتی که در دوران دانشآموزی با آن مواجه بودهاند، میتواند تصور بهتری از وضعیت دانشآموزان معلول ارائه نماید. رضا، 27 ساله، فلج اطفال من همیشه در مدرسه به نحو غریبی مورد استثنا قرار میگرفتم
دستهها
در مدرسه؛ بخشهای چهارم و پنجم
موانع فرهنگی حضور افراد دارای معلولیت در اجتماع همان گونه که گفته شد، موانع فیزیکی با آن همه دشواری و خطر، موانع اصلی حضور معلولان در جامعه نیستند؛ بلکه این موانع فرهنگی هستند که مانع اصلی حضور آنان شدهاند. بسیاری از افراد برخورد چندانی با معلولان نداشته اند و با آنها آشنا نیستند. این بزرگترین چالشی است که افراد دارای معلولیت با آن مواجه هستند. دقیقا همان معضلی که من هم در مدرسه با آن روبرو بودم. معلمان و دانشآموزان بر اساس تصاویری کلیشهای که از رسانه و فرهنگ قالب دریافت کرده بودند، من را به سخره میگرفتند، ترحم میکردند یا بهکل نادیده میگرفتند. ترحم کردن، نادیده گرفتن،
دستهها
درمدرسه؛ بخش سوم
سلام به دوستان گرامی. امیدوارم همگی خوب و خوش و خرم باشید و روزگار بر وفق مراد. قبل از انتشار بخش سوم مجموعه «در مدرسه» لازم دیدم مطلبی را مجددا بازگو کنم و از شما در این خصوص خواهشی داشته باشم. همان طور که عرض کردم، قصد من و دوستانم از نگارش و گردآوری این مطالب، آموزش چگونگی تعامل با دانشآموزان دارای معلولیت، در وهله نخست برای معلمان و سپس برای عموم جامعه است. همچنین هدف من از انتشار مطالب در این وبسایت، ماندگار بودن و مهمتر از آن، استفاده از نظریات و تجربیات شما دوستان گرامی است. لذا از شما بزرگواران که تجربیات مشابه دارید، حتی اگر تکراری
دستهها
در مدرسه؛ بخش دوم
اولین و مهمترین مشکلی که من در آغاز دوران معلولیتم با آن مواجه شدم، مدرسه و تحصیل بود. نه معلمان، نه دانشآموزان و نه هیچیک از کادر مدرسه نمیدانستند که با یک کمبینا یا نابینا چگونه برخورد کنند. هیچ کدام نمیدانستند یک دانشآموز معلول چه نیازهایی دارد و چه امکاناتی باید برای او فراهم شود. راستش را بخواهید، بیشتر شبیه یک موجود ناشناخته فضائی با من برخورد میشد تا یک دانشآموز دارای معلولیت! این موضوع، تحصیل را برای من که تا پیش از این دانشآموزی کوشا بودم تبدیل به کابوس کرد.بگذارید داستان را از اولش شروع کنم: چهارده ساله بودم که متوجه شدم دیگر نمیتوانم نوشتههای کتاب را بخوانم.