خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

به خودم قول دادم.

سلااااام بچه ها. خوبید؟ خوشید؟ عیدتون مبارک. با آب چه میکنید؟ با سیل چه میکنید؟ از بارون چه خبر؟ تفریح رفتید؟ دیدو بازدید چه طور؟ آجیل چی؟ نخریدید؟ نکنه به کمپین نخریدن آجیل پیوستید. خَخ. بچه ها. شما پارسال چه کردید؟ امسال میخواید چه بکنید؟ به قول یکی, ما چه کار کردیم؟ شما چه کار کردید؟ چه کار قراره بکنیم؟ من, سال 95 با کمک داداشم یه تیبا خریدم. اقساطی بود, ولی هر جوری بود, خریدیمش و پارسال هم آخرین قسطشو دادیم و تموم شد. منو داداشم اقساطشو دادیم, به اسم خودمه, و داداش کوچیکم هم رانندشه. کلاً ما سه تا داداش, پیوند مستحکمی با هم داریم, و اطمینان
دسته‌ها
مقاله

خداحافظ بهزیستی، روایتی از ترخیص شدگان:

روزنامه وقایع اتفاقیه مینویسد: کودکان یک تا سه ساله بهزیستی در بهترین حالت به خانواده های جدید واگذار می شوند و در بدترین حالت در بهزیستی ماندگار می شوند و رسوب می کنند. رسوبی های بهزیستی سرنوشت متفاوتی دارند؛ از آنجایی که خانواده ها بهترین زمان را برای سرپرستی بچه های بهزیستی، سن یک تا سه سال می دانند، اگر کودکی در این سن شانس داشته باشد از بهزیستی خارج می شود و در غیر این صورت، شانس بسیار کمتری برای خارج شدن و زندگی در رفاه نسبی همراه با خانواده خواهد داشت. این بچه ها در بهزیستی رسوب می کنند، روز را با بیهودگی به شب و شب