Tag: سکوت

شب… سکوت… سیاهی… مثل بختک افتاده به جونم. یه بغض نشکن توی گلومه که راه نفسام رو بسته، هر نفس هوای این اتاق واسم مثل سم شده، با وارد شدنشون به ریه هام، به مرگ نزدیکتر میشم. مرگ!!! چه واژه ی نزدیکی!!! پنجره ی اتاقمو باز میکنم و… نه! هوای دنیا مسموم شده، نه فقط اتاق من!!! توی هوای نمیدونم چند درجه بالای صفر، از شدت سرما دارم به خودم میلرزم!!! صدای تق تق دندونامو میشنوم! دنیای مسموم! دنیای سیاه! دنیای سرد! دنیای… بیرحم! یه گوشه میشینم و قلمم توی دستامه! خدایا! من امشب باید بنویسم! از حال مسمومم!!! از سنگدلی دنیایی که هر نفس داره به مرگ، همون

سلام دوستان هم محله ای خوبید.. من ، سعادت نداشتم پست بزنم اینجا زیاد… دومین پستم تقدیم به هم محله ای ها.. شعری زیبا تقدیم به همه ی خوبان.. آدمک خسته شدی از چه پریشان حالی؟ پاسی از شب که گذشته س چرا بیداری؟ آن دو چشم پر غم را به کجا دوخته ای؟ دلت از غصه سیاه است چرا سوخته ای؟ تو که تصویر گر قصه ی فردا بودی.. تو که آبی تر از آن آبی دریا بودی… آدمک رنگ خودت را به کجا باخته ای؟ کاخ امید خودت را تو کجا ساخته ای؟ آخرین بار که بر مزرعه من باریدم، روی دستان تو من شاپرکی را دیدم،

گاه پر می شوی از حرفهایی برای نگفتن !! آن زمان که نمی توانی حال و هوای دلت را وصف کنی!! نمی توانی از بغضت بگویی…! از صحنه هایی که رنجت داده با همان توصیف سخن بگویی!! نمی توانی و  سکوت میکنی، اما با همان سکوت قضاوتت می کنند!!!!! درد است پر باشی از گفتن، اما حرفهایت از جنس نگفتن باشند…!!!

بهاری ترین و ناب ترین درود من تقدیم تک تک شما دوستای عزیز و مهربون هم محله ای . حالتون که خوبه. امیدوارم جواب سؤالم ” عالیه ” باشه. دوستای گلم این اولین پست من در سایت خوب گوش کن هست. می دونم خیلی خیلی ممکنه ایراد داشته باشه اما من مطمئنم شما چشمای مهربونتونو به روی اونا خواهید بست. اینجا نوشته ها با قلب خونده میشه و من اینو خوب می دونم. راستش من دستام تو این سایت واسه آموزش و کمک به همه شما خوبا خالیه اما… دلم پر از حرفاییه که هیچ وقت به زبون نیاوردم. می خوام بنویسم. می خوام از ته دلم بنویسم… چون

سلاااااام ،سلامی به داغی یه فنجون چایی در سرمای زیره صفر. دوباره رعد باستانی با چندتا سوال اومده خدمتتون شکلک خدا به دادتون برسه. اما گفته باشم من فقط میخوام نظر دوستانو بدونم ؛ پس جوابی به کامنتا نمیدم ، بعدش هزارتا حرف برام درنیارید بلکه 998 تا حرف بزنید پشت سرم .مدیونید اگه چهار رقمی باشه . خخخخخ در دوران کودکی رعد که بچه های دییییییگه بهش ناسزا و فحش میدادند ، و اونم میخواست با استخوووونه ساق یه ماموت بزنه تو دهنشون ننش بهش میگفت : پسر قهرمونم ولشون کن ، جواب ابلهان خاموشیست. بزرگتر که شدم و تا اومدم به بزرگ قبیله اعتراض کنم ، بابام