ما معتقدیم که ” عصرِ ارتباطات ” نامِ دروغینی بیش نیست مثل ِ همان پدر و مادرهایی که دخترهای سبزه ء خود را سپیده مینامند و پسرهای کچل خود را زلف علی سیاستمداران و مدیران و بزرگان ِ بشریت هم به دروغ این عصر را ” عصر ِ ارتباطات ” مینامند این عصر ، عصر ِ ” تنهایی و در خود فرو رفتن ” است اینکه در جیب ِ همه ، از پیرمرد ِ 80 ساله ی محله ی ما تا بچه های 5 ساله مهد کودکی یک تلفن ِ همراه است دلیلی بر با هم بودن ِ آدم ها نیست. هیچ کس یک ظهر ِ دلگیرِ جمعه که
