خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

خاطرات, پراکنده گوییهایی از محبی پیشگفتار

بابا تورو سر جدتون بزارید برم شهید محبی دیگه. سامان جان, مگه شهر خودمون مدرسه هاش چشونه که میخوای بری تهران درس بخونی؟ مدرسه های اینجا پیشکش خودتون. اون از مدرسه دهم که کم مونده بود کارم رو به تیمارستان بکشونه. زشته دیگه پیش بچههای محله. خب اونجا چی داره که اینجا نداره! خیلی چیزا. اولا اونجا پایتخته. دو برابر اینجا مناسبسازی شده برا نابیناهاست. مدرسشم جای خوبیه. اونجا میتونم از همه نظر پیشرفت کنم. موسیقی, گلبال, زبان, کامپیوتر, بیشتر از اینی که هست مستقل هم میشم. تازه درسم هم صد درصد بهتر میشه. مطمئنی بری اونجا پشیمون نمیشی؟ نه نه نه مطمئنم. باشه. بسیار خب. ….. …… ……