خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

تولد گوش کنی شدنم مبارک!

سلام بچه ها امیدوارم خوب و خوش و سر حال باشین! یادش بخیر، مدتی بود که با سایت گوش کن آشنا شده بودم، خیلی دلم میخواست منم اینجا سهم کوچیکی داشته باشم. از عمو چشمه خواستم و اونم کمکم کرد یه خونه کوچولو توی این محله داشته باشم. امروز سالروز ورودم به این محله ی با صفاست. من توی این یک سال اینجا دوستای واقعا خوبی پیدا کردم که از صمیم قلب دوسشون دارم. خیلی وقتا غما و شادیهام رو اینجا نوشتم و باهاتون درد دل کردم، هرچند دانش ناچیزی در زمینه ی زبان داشتم اما فقط از روی عشق به دوستای خوبم اینجا شروع به انتشار آموزش کردم،
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

تقدیم به گوشکنیهای قدیمی و این روزها غایب. ما به یادتونیم، هرچند اگر به یادمون نباشید

درود به همه ی شما دوستان عزیز. امیدوارم که حالتون خوب باشه. راستش میخوام توی این پست یه کم با هم راحت حرف بزنیم. یه کم بیتعارف سنگامونو وا بکنیم. روی سخن من بیشتر با قدیمیهای محله هست. اونهایی که از خیلی قبلترا، اون موقعها که نه من بودم و نه خیلیهای دیگه، اینجا بودن و باعث شدن که وبلاگ کوچولوی مجتبی بشه بزرگترین سایت نابینایان ایران. اونهایی که وقتی بودن، میشد صمیمیت و یکدستی رو در این محله با تمام وجود حس کرد. اونهایی که در هر شرایط سختی کنار مجتبی و گوشکن بودن و هیچ وقت نشد که محله به کمکشون احتیاج داشته باشه و اونها در
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

اولین پست من

سلام به دوستان و هم محله ای های گل و دوست داشتنی و مخصوصا، زحمت کش و پر تلاش خودم. خوبید؟ خوشید؟ سلامتید؟ بچه های گل. این، اولین پستم در این محله ی بسیاااااااااااااار بسیاااااااااااااار با صفا و دوست داشتنی هست. همین دیگه. حرف دیگه ای ندارم. همتونو دوست داااااارم: عجیب! آهان! یه چیزی رو تا یادم نرفته بگم. و اون اینه که، به خاطر اینکه، چون، این اولین پستمه و بعد مدتها، با تلاش بسیار فراوان، موفق به پست گذاشتن شدم و به آرزو ی خودم رسیدم، خیلی خوشحالم!