با سلام خدمت همه شما دوست‌های بینا و نابینای صمیمی که در حال شنیدنمون هستید. امید که حال دلتون خوب باشه! در سری پادکست‌های رودررو، قراره کمی رودررو با هم صحبت کنیم و به بررسی دسته‌ای از مشکلات نابینایان بپردازیم که به دلایل مختلف شاید کمتر بهشون پرداخته شده، اما نمیشه اهمیتشون‌رو در ابعاد مختلف زندگی این افراد نادیده گرفت. زبان بدن و ارتباطات غیرکلامی، مهارتهای گوناگون برای نابینایان در سنین مختلف، طرز برخورد صحیح فرد بینا با دوست، دانشآموز و یا عضو نابینای خانواده، و بسیاری از این قبیل مواردی هستن که قراره ما و شما رودررو ازشون بگیم و بشنویم. بخش حاضر می‌تونه راهگشای عزیزان
Tag: مهارتهای اجتماعی
سلامی به رنگ ناب صفای یک سلام آشنا به شما آشنایان محله نابینایان. امید که روزگارتون آکنده از هوای آشنای خدا باشه! گاهی پیش میاد که رویاهامون با انتظاراتمون نمی‌خونن. گاهی اتفاق می‌افته که به خودمون میاییم و می‌بینیم مقصدی که بهش می‌رسیم به هر دلیلی با جایی که در نظر داشتیم متفاوته. خیلی از این گاهی‌ها واقعا تقصیر ما نیست. مادری که فبرای فرزندش خواهان بالاترین موفقیت‌هاست اما یک یا چند معلولیت بنبست‌های ناگذری‌رو به وجود میارن که هیچ گذاری ازشون نیست. در چنین شرایطی چه باید کرد؟ اینهمه تفاوت چه جوری برطرف میشه؟ اصلا راهی هست؟ شاید جواب این پرسش و پرسش‌هایی نظیر این‌رو بشه در
سلامی به بلندای آسمان، به گرمای خورشید، به شفافیت باران، و به صمیمیت یک سلام، به تمامی عزیزان صمیمی و آشنای محله نابینایان. امید که بهترین‌ها همواره برای شما باشن! امروز برای باز کردن دفتری جدید به دیدنتون اومدیم. ما در سفرهای جهان آزاد از تجربیات و موارد و موانعی که معلولین به خصوص نابینایان در گوشه و کنار جهان باهاشون سر و کار داشتن بسیار گفتیم. از راه‌حل‌های مختلف و گذارهای متفاوت که هر کدومشون برای گذشتن از بنبست‌ها پیدا کردن صحبت کردیم. گفتیم و شنیدیم و آشناتر شدیم. اما گاهی به مواردی برخورد می‌کنیم که اگر بخشی جدا و مستقل‌رو به خودشون اختصاص ندن حق مطلب
سلامی سبز در این روزهای برف‌گرفته به دوستان و دوستداران محله نابینایان! امید که دل‌هاتون گرم، لب‌هاتون خندان، دست‌هاتون توانا و گام‌هاتون استوار باشن! در شصت و سومین سفر محله به جهان آزاد می‌خواییم به بررسی موضوعی بپردازیم که شاید دغدغه بسیاری از والدین و مربیان کودکان دارای معلولیته. حتما دیدیم یا شنیدیم که گاهی والدین از میل کودکان معلولشون به انزوا و تنها موندن، تنها بازی کردن و سپری کردن اوقاتشون در خلوت خودشون اظهار نگرانی کردن. اما این موضوع واقعا چقدر جای نگرانی داره؟ آیا واقعا این امر نشانه خطر برای این کودکانه و ممکنه سبب زیان‌های جبران‌ناپذیر در بزرگسالیشون بشه؟ آیا والدین، مربیان و اطرافیان این
درود بر یاران پر‌تلاش و علاقه‌مند اما ساکت و آرام. متن مقالۀ امروز را از اینجا و آهنگ هدیه را از آخر متن دانلود کنید. ناز نکنیااا حتما دانلود کنیهاااا. بررسی عوامل موثر بر مهارتهای اجتماعی افراد آسیب‌دیده‌ی بینایی زهرا حسن زاده[1] مریم منعمیان بیدگلی[2]، صدیقه چشم براهی[3] چکیده اجتماعی شدن فرایندی است که در آن هنجارها، مهارت‌ها، انگیزه‌ها، نگرش‌ها و رفتارهای فرد شکل می‌گیرد تا ایفای نقش کنونی یا آتی او در جامعه مناسب و مطلوب شناخته شود. در این فرایند، اکتساب و به‌کارگیری مهارتهای اجتماعی و چگونگی برقراری ارتباط و تعامل با دیگران، یکی از مؤلفه‌های اصلی رشد اجتماعی به خصوص در بین کودکان
