خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو
دسته‌ها
داستان و دل‌نوشته

من قهرمان نیستم، یه آدم معمولی ام!

سلام دوستان. وقت به خیر. بیشتر ما نابیناها هر روز با آدم هایی رو به رو میشیم که کلی از ما تعریف و تمجید می کنن. شما واقعا توانمندین. شما واقعا استثنایی هستین. خدا یه چیز رو از آدم می گیره، جاش 1 میلیون و 299 هزار چیز بهش میده. آقا تو درس هم خوندی؟ خانم تو خودت غذاتو می خوری؟ آقا تو چطور مسیرت رو تشخیص میدی! بابا دمت گرم. من اگه جای تو بودم خودکشی می کردم! اینها حرف هایی هستن که ما همه مون هر روز می شنویم. انقدر از این حرف ها به ما میگن که کم کم باورمون میشه ما آدم های استثنایی هستیم.
دسته‌ها
صحبت های خودمونی

دوستان من فراتر از یک نابینا بیندیشیم و خودمان را اثبات کنیم

دوستان این نوشته نظر من است و شما دوستان می توانید با درایت و نظرات خودتان این نوشته را مدیریت و به نتیجه مطلوب تر برسیم و اشتباهات موجود در آن به این حقیر تذکر داده شود .در هر صورت قصد همه ما عزت و احترام و آینده زندگی معلولان و سر بلندی این جامعه می باشد . درود دوستان من مدتی است که افکار من حول و حوش این می چرخد که چرا اعمال و رفتار همه ما نابینایان وکم بینایان همانند رفتار سایر شهروندان عادی ومعمولی است اما همیشه در سخنان دوستانمان و کامنت ها ونوشته هایشان خودشان را جدا از اجتماع مورد نقد و بررسیی قرار