Tag: چای تلخ

**** به نام خدایی که تلخی و شیرینی را با هم آفرید **** شب است و من در لا به لای تاریکیش در جستجوی نوری هستم، که سال هاست در پی آنم، می دانم کجاست، اما نمی بینمش. آخر او مدت هاست که از من رو گرفته، بر من نمی تابد و نگاه های مُلتَمِسانه ام را با غرور و تکبر نادیده می گیرد. آری ماه! ماه را می گویم، اما نه آن ماهی که همه قادرند ببینندش، ماه من فقط نورش را بر سر من می تاباند، چراغ خانه ام بود، روشنگر محافل شبانه ام بود. همان که مرا با بوسه های پر از مهرش در سرد ترین