آخیش از این هفت خان رستم گذشتم مرحله خطیر پست گذاشتن رو میگم خدا خیر بده به زهره عزیز منو نجات داد سلام بر همه دوستان خب شما نمیگید دوتا تازه وارد میان تو محله باید دستشون رو بگیری چاله چوله ها رو نشونشون بدید که با مخ نرن تو آغوش موانع ؟ بگذریم اول یه خسته نباشید جانانه به همه خودمون دانشجو ها راستی ماه رمضونتون مبارکا بعد از این هم مزاحم شدم بگم بازم قلم روحم روی کاغذ وجدانم یه خط خطیهایی کرد که گفتم با شما به اشتراک بذارم بچه ها این اولین دست نویس اجتماعی من هست سعی کردم مشکلاتی که تو جامعه به نظر خودم خیلی مهم میرسن رو زیر قلم یه تجزیه تحلیلیشون بکنم البته بگم که مشکلات خیلی بزرگتر از این هست اما خب هم ذوق هنری همراهی نکرد و هم دیگه نشد بچه ها نظر بدید خوشحال میشم یه چندتا موضوع دیگه هم هست که شاید یه پست جدید زدم یا شاید هم تو کامنتا باهم صحبت کردیم
من تو را قدم خواهم زد ای شهر پر از تلاطم و با چشمانی که از فرط دیدن و ندیدن نفس ,نفس میزند به نظاره مینشینم اشک های کودک دبستانی را که درد زمین خوردنش را چه معصومانه قربانی غم پاره شدن لباس عیدش میکند و چه پیمان خوشی بود آن گاه که با نسیم سحر عهد بستیم تا از دعا مرهمی سازیم بر ترک های دست یخ زده رفتگر محلمان و کافر میشوم غرور از دست رفته جوان کوچه جهل را من برائت میجویم از افیون زندگیش آرام میگویم اعتیاد آه سخت بیزارم از مسکن جدیدش جوی بار کنار خیابان و در بیراهه ی هیاهوی آدمیان چه اتفاق عجیبی بود آنگاه که چشمانم کودک 8,9 ساله ی فال فروش را رصد کرد و دلم ناخود آگاه دست عقل رارهانمود و سخت بر زمین عاطفه ی وجودم خورد و نهادم باز گویی سر بازی دارد دستم را محکم می گیرد و چون کودکان ده ساله دوان دوان به سمت بایگانی ذهنم می کشاند باز هم غبار ظلم وجدانم را به سرفه می اندازد گوش کن صداقت آدمیان انگار بازیچه طنین خیانت شده است راستی شنیده ای نوبر جوانی ,عشق را میگویم تفسیر دار شده است .نگفته بودم ؟!روزنامه زمانه تیتر کرده بود با خط درشت ؟؟؟جای عشق در دل ممنوع جای عشق در چشمان تو است و چه بد تفسیر شده شعر زیبای سهراب «چشمها را باید شست ,جور دیگر باید دید »و نوای آدمیان سخت در دلم عصیان کرد هر دمی یار تازه ای باید خواست