سلام زهره جان من هم برای کارهای مهم از مهر و اثر انگشت استفاده میکنم ولی کارهای ساده رو با امضا حلش میکنم البته امضاهام هیچ وقت یه جور و یه شکل نمیشن و این هم وجاهت قانونی نداره و فقط به درد کارهای ساده میخوره مثل امضای دریافت چیزی در اداره که لازم نیست مهر بزنیم
ولش کن همین مهر و اثر انگشت خدمونو بچسب که خطری هم نداره

سلام زهره دوباره اومدی دست گذاشتی رو یه ضعف نابینا که واقعا به نظر من خوبه که در این مورد حداقل به یه اجماع کلی برسیم چون فکر میکنم مشکلات از این دست رو همه تجربه اش میکنند و در موردش فکر بسیار شده ولی وقت اونه که دیگه به یه نتیجه ای هم رسید ….. خب من هم در مورد امضای دیجیتال بسیار شنیدم از اینکه امنیت بسیاری داره و امکان نداره که دو امضای دیجیتال شبیه هم باشند در ضمن این امضاها در یک جایی ثبت میشن پس کاملا مشخصه که هر امضا مطعلق به کیه و در مورد پیگرد قانونیش هم با این حساب حرفی باقی نمیمونه حتی شنیدم در یکی از کشورها این امضا ها قابل حمل هستند به راحتی یعنی یک چیزی شبیه قفل پارس آوا هر کسی به همراه داره و هر جایی که نیاز به امضا داشته باشه با اتصال اون قفل به رایانه میشه امضاشو پای اسناد بزنه ولی مشکل دیگه اینجاست که کارهای ما ایرانی ها نه کاملا دیجیتال شده و نه کاملا دستی انجام میشه بلکه ما یه جورایی بین زمین و هوا موندیم حتی اگر بتونیم یه امضای دیجیتال به نام خودمون ثبت کنیم تو ایران هر گز کاربردی نخواهد داشت ولی به نظر من هم میشه با یک سازمانی که حامی معلولین به خصوص نابیناهاست صحبت کرد که طرح از خود نابینایان باشد و اجراش از طرف آنها و میتوانند شابلن هایی رو تهیه کنند برای نابینایان که با گذاشتن اون روی کاغذ و پر کردن مسیرش بشه یک امضا مشخص و یکسانی کرد فقط به نظرم باید یه جایی ثبت بشه که این شکل امضا مطعلق به کدوم نابیناست و به اونهایی که متقاضی هستند تحویل بدن خیلی ها شاید نیاز نداشته باشند در مورد تعداد بالای نابینایان و ساخت این ها هم فکر نمیکنم مشکلی باشه چون با خطوط بی نهایت میشه اشکال مختلف ترسیم کرد خود من هم دو سال پیش برای یک کار دفتری به یک دفتر ثبت اسناد رفتم که متاسفانه با یه برخورد بد مواجه شدم متصدی دفتر اصرار داشت که حتی دفتر رو خودم باید بنویسم هر چه توضیح دادم و دادیم که من مشکل بینایی دارم و نمیتونم بنویسم فایده ای نداشت گفت باید با خط خود متقاضی دفتر نوشته بشه مسئول دفتر هم میگفت آخه این خانم تحصیل کرده هستند ما نمیتونیم فرض رو بر این بذاریم که بی سواده و قیمش اینجا رو امضا کنه و دفتر رو بنویسه باید خودش بنویسه من هم که با خط بینایی آشنایی داشتم شروع کردم نوشتن نمیدونید این متصدی چقدر حرص خورد که تو رو به خدا خانم صاف بنویس دفتر رو خراب کردی من واقعا تو اون شرایط فقط دلم میخواست یک فریاد بر سر اونا بزنم که انگار متوجه نمیشدن ما بهشون چی میگیم……..امیدوارم به یه نتیجه کاربردی تو این زمینه برسیم

سلام دوستان ما با مهر هم مشکل داریم. همیشه میگیم که به وکیل یا قیم نیاز نداریم اما چطوری؟ ما که نمیدونیم داخل فرمی که داریم مهر میزنیم چی نوشته از کجا معلوم که اگر پست مهمی داشته باشیم از نابینایی ما سوء استفاده نشه. ای کاش یه خودکار سخنگو اختراع میشد که هم نوشته های فرم را میخوند و هم شش تا دکمه ریز داشت که ما به بریل تایپ میکردیم و اون روی فرم در جای خالی مینوشت. میدونم یه خیاله اما به این امید مینویسمش که یه مخترع بیاد تو محله و با خوندن این خیال قشنگ دست به کار ساختنش بشه. اینم یه نوع تلاشه ها یاد بگیرید.

سلام زهره جون
من که هنوز زیاد به امضا نیاز ندارم
ولی اگه تو مدرسه نیاز باشه به امضا از مهر استفاده میکنم
امیدوارم تا وقتی بزرگتر بشم راههای بهتری به نظرم برسه

من طبق فرمایش جناب خسروی, قبلا یاد گرفته بودم که فامیلم را بنویسم. ولی وقتی لازم میشد جایی امضا کنم وقتی فامیلم را مینوشتم و کمی هم خط خطی میکردم, احساس میکردم فردی که داره امضایم را میبیند به دیده ی تمسخر بهش نگاه میکنه و لبخند میزنه که این دیگه چه امضایی است. دوست داشتم افرادی که دارای مسؤولیت اداری بوده و هستند میآمدند و چگونگی امضایشان را توضیح میدادند. شخصی مثل جناب جباری که مدیر مدرسه سامانی هستند.

سلام. من از مهر امضا استفاده می کنم. پدرم این امضا رو برام انتخاب کرده. این مهر فقط حاوی اسم نیست و یه امضای واقعیه. تا اونجایی هم که اطلاع دارم اکثر نابینا ها از همین روش استفاده میکنن.

سلام بر عمو حسین.
باید بگم که زمانی که نیاز است تا از پستچی بسته ای رو دریافت کنیم فقط کافی است تا کپی ی کارت شناسایی ی خود را به او بدهیم.
البته اینجا پستچی خودش بسته های مهم رو دم در نمیاره و برگه ای میفرسته که توش گفته میشه شما یک بسته و یا یک نامه ی مهم دارید که باید برای دریافت آن به پست خانه مراجعه کنید.
برای نامه های معمولی هم که هر آپارتمانی یک صندوق پست داره که بر روی هر یک از قفصه های آن نام یک خانواده نوشته شده که پستچی نامه های مربوط به آن شخص رو در همان قفصه می اندازه و نیازی هم به کپی ی کارت نیست.
برای خرید ماشین هم باید بگم که در اینجا اصلن به کسی که گواهی نامه نداشته باشه ماشین نمیفروشند چه برسه به نابینا.
در نهایت هم میرسیم به خرید املاک و زمین که موقع خرید نام طرف خریدار در اداره ی مالیات ثبت میشه و کسی دیگه نمیتونه کاری کنه و علاوه بر اون همان کپی رو هم میگیرند.
من متأسفانه در مورد سایر موارد اطلاعی ندارم و تا کنون با اینگونه مسائل مواجه نشدم.
با سپاس از شما و همه ی دوستان.

زیاد حساس نباشید. والا منم که بینا هستم همچین امضاهام شبیه هم نیست. کسی هم تا حالا بهم ایراد نگرفته. البته تالا چنتا امضا عوض کردم ولی از وقتی رفتم سر کار دیگه ثابت شده.