سلام.
حالتون خوبه؟
وای خدا مردم.
وااااااااای دارم تلف میشم.
ای بگم خدا چی کارت کنه شهروز که هرچی میکشم از دست توه.
چی میگی بابا هی غر میزنی؟
یا خدا.
چی شد؟
خب مرد حسابی یه اِهِنی اوهونی. سکته کردم. یه دفه عین جن بو داده ظاهر میشی.
آخه دیدم داری پشت سر من حرف میزنی گفتم مزاحم نشم که یه وقت تمرکزت به هم نخوره.
نه بابا.
جان تو.
آفتاب از کدوم طرف در اومده مهربون شدی؟
والله الآن که شَبه. ولی صبح جواب قطعی رو بهت میدم.
یخ نکنی نمکدون.
نه لباس گرم همراهم هست.
برو بابا دیوونم کردی.
خخخ سلام بچه ها.
خوبید؟
میگم این بیچاره که داره انقدر ناله میکنه یه نامه هستشهااااااااا. یه نامه ی درخواست کار که بیچاره درب و داغون برگشته ور دل خودم.
آره راست میگه. ولی اگر بدونید چی به من گذشت. به گناه نکرده حاضر بودم اعتراف کنم.
خب حالا تو هم دیگه پیازداغش رو نسوزون.
آره خب. نشستی تو خونت منو فرستادی تو این اداره ها پدرم در اومده طلبکار هم هستی؟
خب حالا ناراحت نشو. بیا یه کم قلنجت رو بشکنم.
قررررررررچ. قوررررررررچ.
یواش بابا. اینا قلنج نبود. فکر کنم خود استخونام بود.
بیا و خوبی کنهااااااا. به جای این غر زدنها برای بچه ها تعریف کن که چی کار کردی؟ کجاها رفتی؟
واااااااای. چشمتون روز بد نبینه.
نترس اینها اصلً چشمشون نمیبینه خخخ.
خب پس اصلاح میکنم. گوشتون روز بد نشنوه. روز اول این شهروز نامه یعنی من رو توی ورد تایپ کرد و بعد ازم پیرینت گرفت و رفت توی بهزیستی. اونجا منو داد دست یه خانمه که بهش چی میگید شما یادم رفت؟
مددکار.
آره. همین که شهروز میگه. این مددکاره یه نگاه چپچپ به من کرد و منو گذاشت روی میزش که پر از کاغذ بود. بعد به شهروز گفت که فعلً از کار خبری نیست. ولی مگه این شهروز بی انصاف ولکن بود. انقدر با این مددکاره چونه زد تا طرف راضی شد که یه بررسی دیگه بکنه. به شهروز گفت نامه یعنی منو بذاره باشم و خودش بره تا خبرش کنن. این نامرد هم منو توی اداره ی قریب ول کرد وسط یه مشت نامه ی دیگه و رفت.
خب چی کار کنم نامه ی حسابی. خودشون گفتن برو.
بله خب. راست میگی.
بعدش چی شد؟
هیچی. این خانمه منو با یه مشت کاغذ و نامه ی دیگه دسته کرد گذاشت توی کشوی میزش. کلی هم نامه و کاغذ توی کشو بودنهااااااااا. خیلی شلوغ پلوغ بود. داشتم دیگه خفه میشدم. یه مدت طولانی اونجا بودم.
راست میگه. من هم یکی دو ماهی طول کشید تا تونستم از اونتو درش بیارم. انقدر زنگ زدم زدم زدم تا بالاخره یه تکونی به خودشون دادن.
بله. در راستای این تکان مختصری که شهروز گفت من از کشو خارج شدم و رفتم توی یه سازمان دیگه که بهش میگفتن بهزیستی استان. اونجا هم منو چپوندن توی یه کشو. ولی چشمتون روز بد نبینه. قبل از این که به کشو منتقل بشم طرف لیوان چای روی میزش بود. یه دفه دستش خورد به این لیوانه و یه موج عزیم توش افتاد و چایی از لبه ی لیوان ریخت رو من بیچاره. یعنی سوختمهااااااااااااااااا.
آخه نازی. اینجاش رو بهم نگفته بودی.
حالا گفتم. چی کار میخوای بکنی؟
هیچی بابا. چه قدر بد اخلاقی تو. بقیش رو بگو.
هیچی دیگه. منو با کاغذی سوزان انداخت توی کشو پیش یه مشت کاغذ و نامه ی جدید. یه سری از بچه ها آشنا بودن که مدتها قبل همدیگه رو توی کشوی قبلی دیده بودیم. اونجا هم یه مدت بودم و دوباره بعد از مدتی منو بردن یه جا که میگفتن بهزیستی کل کشوره. آقا سرت رو درد نیارم. یه مدت هم اونجا در خدمت دوستان بودیم. ولی بعد از مدتی دوباره منو برگردوندن به بهزیستی استان و بعد هم به همون کشو اولیه.
بله بعدش هم من بدبخت رفتم دنبال ایشون و اون خانم مددکار هم گفت که فعلً نمیتونن برام کاری بکنن. نامم رو دادن دستم و انداختنم بیرون.
بله. همین که این میگه. من بیچاره فقط هی توی این کشو و اون کشو دهنم صااااااااف شد خخخخ.
حالا هم داری استراحت میکنی دیگه.
برو بینیم بابا. اگر داری اینها رو میگی که منو دوباره بفرستی این کشو و اون کشو کور خوندی.
بی ادب کور بَده.
خب نابینا خوندی خوبه؟
آفرین حالا شد.
آقا من جایی نمیرمهااااااا. گفته باشم.
این دیگه به بچه ها برمیگرده.
به بچه ها چرا؟
بچه ها قراره بیان بگن من با تو چی کار کنم. کجا بفرستمت؟ یا اصلً بیخیال بشم جایی نفرستمت. قراره بچه ها بهم کمک کنن تا با کمک تو مشکل من حل بشه.
شهروز. به پات میفتم. التماست میکنم. این کار رو با من نکن. لا اقل یه کپی ازم بگیر اون رو بفرست. یعنی فکرش هم کُشندست.
تو رو خدا.
ای بابا. چه نامه ی سوسولی هستیهااااااااا.
بابا تو یه روز اگر جای من بودی بدتر هم میکردی.
خب دیگه خودت میدونی و بچه ها. اگر بگن جایی نفرستمت منم جایی نمیفرستمت.
بچه ها. شما رو به خدا رحم کنید. به خدا فایده ای نداره. انقدر نامه مثل من توی اون کشوها بود. اونقدر نامه ریختن دور. اونقدر نامه پاره کردن. من شانس آوردم که الآن زنده هستم. اینا اصلً به من و امثال من توجه نمیکنن. جان من با زندگی من بازی نکنید. من کاری دیگه ازم ساخته نیست. بذارید به حال خودم بمونم. به خدا خسته شدم. خواهش میکنم.
ای بابا. اشکمون در اومد خب. نگاش کن چه بغضی کرده.
خب باشه بابا. اگر خواستم جایی بفرستمت یه پیرینت دیگه ازت میگیرم تو استراحت کنی خوبه؟
آخ جوووووووووووووووووون. دمت گرررررررررم. عااااااااشقتم. خیلی باحالی. خیلی مَردی. خییییییلی دوستت دارم.
خیله خب بابا. انگار توی قرعه کشی بانک برنده شده.
برای من از اون هم بهتره. خیلی هم بهتره. فقط باید جای من باشی تا بفهمی من چی میگم.
حالا بذار ببینیم بچه ها چی میگن.
باشه.
خب بچه ها. دیگه از این به بعدش با شما. شما بگید من با این نامه، البته ورژن جدیدش چی کار کنم؟ کجا بفرستمش؟ اصلً بفرستمش یا نه؟ تو هم بیا خداحافظی کن بریم.
باشه. با تشکر از بچه های محله و با عرض تسلیت به ورژن جدید خودم خدانگهدار خخخ.
خب منم دیگه برم تا ببینم نظر شما چیه.
موفق باشید.
بدرود.