خب دوستان عزیز و گرامی تا به حال روش ها و راهکارهای زیادی ابداع شده است تا به کمک نابینایان آید که آخرین نمونه آنها در شکل یک دوربین پوشیدنی می باشد که توسط محققان موسسه “گوش و چشم ماساچوت” و با همکاری موسسه تحقیقاتِ چشم Schepens ساخته شده است. این دوربین تقریبا به شکل صاف بوده و می توان آنرا بر بدن، سوار نمود.

به عبارت بهتر، این وسیله را می توان در داخل جیب پیراهن فرد قرار داد به نحوی که احتیاط لازم انجام شود و مانع از افتادن دوربین روی زمین گردد. در واقع ایده این کار، کمک به افراد نابینا و یا کسانی که اختلالات بصری دارند، بوده است به نحوی که مانع از برخورد آنها به اجسام گردد،‌ اما نکته جالب و حیرت انگیز این است که این گجت به جای تکیه بر یک سنسور مجاورت (proximity sensor) که در صورت قرار گرفتن فرد در نزدیکی یک مانع، به او هشدار می دهد،‌ به سیستم پیش بینی زمان برخورد مجهز شده است.
حال ببینیم این به چه معنی است و عملکرد آن چگونه است؟ در واقع مکانیزم این دوربین به نحوی است که این وسیله تنها در صورتی فردِ حامل دوربین را از وجود مانع با خبر می نماید که تشخیص دهد که برخوردی صورت خواهد گرفت. بنابراین وقتی شما در حال عبور از کنار یک ستون هستید الزاما به معنی این نیست که قرار است به آن برخورد کنید و بنابراین در این وضعیت، دوربین عکس العملی نشان نمی دهد و Silent باقی می ماند.
محققان این دوربین را امتحان کرده و طی آزمایشات اولیه به این نتیجه رسیدند که در میان افرادی که از اختلال دید تونلی یا Tunnel vision (در این اختلال، فرد دید محیطی را از دست داده و فقط یه دید مرکزی دارد) رنج می برند، ممانعت از برخورد ۳۷ درصد رشد داشته است.

”امید است که این وسیله بتواند هر چه بیشتر در راه کمک به نابینایان مثمر ثمر قرار گیرد.