به نام خالق طعمهای خوش درودی گرم به تمامی شما دوستان گل. خوبین؟ خوشین؟ امروز اومدم خدمتتون با یه آموزش ساده برای پختن دمی گوجه یا استانبولی. من از بچگی خیلی به این غذا علاقه داشتم و آرزوم بود یه روز بتونم خودم درستش کنم. با ورودم به دانشگاه کم کم وارد دنیای آشپزی شدم، چرا؟ چون اینجا روزای تعطیل خبری از غذا نیست و من هم پا به پای دیگر دانشجویان خوابگاهی انواع غذاها رو درست میکنم. هم من درآوردی و هم غذاهای معروف. امروز با اولین آموزشم در خدمت هستم. مواد لازم جهت پخت استانبولی برای دو نفر. برنج: 3 لیوان. آب: چهار لیوان. سیبزمینی خلالی شده یا خرد شده به هر شکلی که عشقتون میکشه: یک عدد بزرگ. گوجه رنده شده: 2 عدد بزرگ یا 4 عدد متوسط یا 6 عدد کوچیک. سیر خرد شده: 4 عدد. پیاز رنده شده: یه دونه کوچولو. نمک، فلفل و زردچوبه به مقدار لازم. روغن: یک قاشق غذاخوری. و اما طرز تهیه این استانبولی که به استانبولی علیپوری معروفه. ابتدا برنج رو میریزید تو قابلمه، سپس آب رو اضافه کرده و زیر گاز رو با حرارت خیلی کم روشن میکنید. باید 10 دقیقه صبر کنید تا کم کم غلغل برنج شروع بشه. بعد سیبزمینی، سیر و گوجه رنده شده رو که از قبل تو یه ظرف جدا با نمک و زردچوبه مخلوط کردید میریزید تو قابلمه و خوب همش میزنید تا مواد خوب با برنج مخلوط بشن و در قابلمه رو دوباره میذارید. زیر گاز باید کم باشه ها گفته باشم! خب. کم کم میبینید که صدای غلغل برنج بیشتر و بیشتر میشه و بوی خوشی هم به مشامتون میرسه. اما این پایان کار نیست! باید مرتب هر 5 دقیقه غذا رو هم بزنید که کم کم آب برنج رو به خشک شدن بره. حالا موقع افزودن روغنه. روغن رو که قبلاً عرض کرده بودم باید میزانش 1 قاشق غذاخوری باشه رو اضافه میکنید و خوب همش میزنید تا به تمام غذا برسه. اگه دوست دارید میتونید یه قاشق هم رُب گوجه اضافه کنید. خیلی خوشبو و خوشمزش میکنه. حالا 5 دقیقه صبر کنید. کم کم میبینید که از صدای غلغل برنج خبری نیست، چرا؟ چون آبش خشک شده دیگه! میرید سراغ دم کنی یا به قول مشهدیا دم کش. سر قابلمه رو برمیدارید و با دقت فراوان دم کش رو دورش میپیچونید و در صورتی که دم کشتون بزرگ هست، سرش رو گره میزنید تا باز نشه و نسوزه و فاجعه به بار بیاد. توصیه من به همنوعانم اینه که ترجیحاً از قابلمه های خیلی کوچیک استفاده نکنید چون کار هم زدن غذا و برداشتن و گذاشتن در قابلمه رو برامون سخت میکنه. بعد از اینکه دم کش رو گذاشتید در قابلمه رو میذارید، از حرارت گاز هم با دقت و ظرافت کم میکنید و میذارید 10 الی 15 دقیقه غذا دم بکشه و بوی خوشگلش فضا رو پر کنه. وای عاشق بوی استانبولی هستم، خیلی خیلی خوشگله. درست وقتی بوش میکنم انگار دارم خودش رو میچشم، خیلی عالیه دوستان. اما نکات ایمنی که باید رعایت کنید.
1. در هنگام برداشتن قابلمه حتماً از دستگیره های پارچه ای یا پارچه های ضخیم استفاده کنید و به هیچ وجه تماس مستقیم با قابلمه از طریق دست نداشته باشید و بیخیال آرتیست بازی بشید، چرا که خدا نکرده بد جوری دستتون اوف میشه.
2. اول شعله رو روشن کنید و خوب به صداش گوش کنید که کم باشه و بعد قابلمه رو بذارید، چرا؟ چونکه کم کم با غلغل کردن برنج، شنیدن صدای شعله ی گاز واستون سخت میشه و ممکنه حتی بدون اینکه بفهمید گاز رو خاموش کنید و برید بشینید به هوای اینکه غذا داره میپزه ولی میبینید که ای دل غافل! کو غذا؟ من استانبولی میخااااااااااام. حواستون باشه که وسط کار گاز خاموش نشه و فرایند پخت غذا پیوسته باشه و به هیچ عنوان خاموشی رخ نده در بین غذا. تو این فکر هم اصلاً نباشید که زیر غذا رو زیاد کنید تا زودتر بپزه! مگر اینکه نیمه بینا باشید و رو غذا کنترل داشته باشید.
اینم از آموزش غذا! استانبولی نوش جونتون. اگر هم از طعم و بوی پیاز و سیر خوشتون نمیاد میتونید نریزید ولی بهتون قول میدم خوشبوترش میکنه این دو تا. یادتون نره که سیبزمینی رو وقتی پوست و خرد کردید، بشوریدش، گوجه رو هم اون قسمتش که زبر هست با چاقو ببرید و بعد شروع به رنده کردنش بکنید. میتونید رنده هم نکنید و ریزش کنید، هر طور دوست دارید. این استانبولی غذاییه که استقلال عمل زیادی به آشپز میده. شما حتی میتونید به جای پیاز و سیر از فلفل دلمه استفاده کنید، اما زیاد جالب نمیشه. یا به جای سیبزمینی از لوبیا سبز استفاده کنید که اون دیگه میشه لوبیا پلو که فرایند پختش یه کم پیچیدست. امیدوارم این آموزش مفید فایده بوده باشه و مورد استفادتون قرار بگیره. دانشگاه هیچ چیز به دانشم اضافه نکرد اما مستقل بودن در پخت غذا رو مدیون این جام. خیلی خلاقیت ها رو در زمینه ی آشپزی در خودم کشف کردم. در صورت استقبال شما، آموزش های دیگری هم از غذاهایی که خودم اختراع کردم در اختیارتون میذارم. البته این استانبولی که غذای معروفیه. هر چند از گوشت چرخ کرده در اغلب استانبولی ها استفاده میشه اما این نوع که من آموزش دادم پختش هم کم هزینه تره، هم راحت تر و هم کمتر وقت ما نابینایان رو میگیره. امیدوارم طعم زندگی واستون به خوشمزگی این استانبولی باشه! خخخخخخخخخخخخخخ. شاد و پیروز باشید خدا نگهدار همتون تا پست بعدی
۱۶ دیدگاه دربارهٔ «آموزش پختن استامبولی بدون گوشت و مرغ و این طور چیزا. اگه خوب بود نظر یادتون نره هااااا!»
امروز که قراره مرغ بخورم
ولی فردا حتما تستش میکنم
ممنون داداش
سلام
سپاااس
من یکی که عاشق غذا خوردن و پختن و… هستم حالا میخواد گوشت و مرغ داشته باشه میخواد نداشته باشه مهم غذاست
خیلی باحالی!
آخریشو خیلی باحال گفتی. یعنی ما با گاز سرکار داریم پس احتمال داره دستمون بسوزه و اگر من یادم رفت میام به پستت سر میزنم تا یادم بیاد که با آتیش و گرما نمیشه شوخی کرد. خخخ
آموزشت مفید بود و ازش استفاده میکنم. مرسی
سلام سلام و صد سلام به آقا کامبیز، خانم عظیمی و آقای ملکی. امیدوارم بپزید و از طعمش خوشتون بیاد. اتفاقاً امروزم میخوام درستش کنم. با اینکه دیروز خوردم ولی لعنتی بد جور تو دلم جا خوش کرده. شب هم میخوام یه غذای سرخ کردنی خوشمزه درست کنم. قبلش آموزشش رو اینجا مینویسم. فعلاً شاد باشید تا بعد
سلام پوریا.
بیا یه استانبولی بدون سیر هم بزن و اسمشو بذار استانبولی پوریایی.
اینجوری کاملا مورد پسند من میشه.
ممنون از پست.
سلام آقا مهرداد، خوبین؟ من که گفتم! اگه دوست ندارید میتونید اصلاً پیاز و سیر رو حذفش کنید از این استانبولی، ولی خوب اگه حذف کنید دیگه میشه استانبولی معمولی. تازه، سیر که بریزید فقط واسه خوشبو کردنش هست.
ایول!
من از غذا هایی که آسون پخته بشند خوشم مییاد. البته از لوبیا سبز متنفرم و بنا بر این با همون سیب و سیر و پیاز درست می کنم بینم چی میشه!
ایول!
اه؟ چرا از لوبیا سبز بدتون میاد آخه؟ خوب کههههه! امیدوارم درست کنید و لذت ببرید آقا معلم.
سلام و درود بر آقا پوریای عزیز, وای آخ جون دمی گوجه عاشقشم در حد لالیگا و الکلاسیکو مااااااامان من دمی گوجه میخوام میگم از اون دمی چیزی نمونده آیا منم میخوام شکلک گشنگی و دل ضعفه احمد از شنیدن بوی دمی گوجه پوریا بازم برامون غذا بپز کدآقای محله پوریا خان البته دفعه بد که خواستی بپزی کلی بپز تا به همه ی بچه ها برسه مرسی بابت این پستت و مرسی بابت غذایت من که بهت حسودیم میشه چون که تو بلدی غذا بپزی ولی من حتی تخممرغ رو حتی نمیتونم نیمرو کنم هر وقت میام نیمرو کنم یا گاز میسوزه یا خودم میسوزم یا مایتابه و چیای دیگه فعلاً تا عابرویم نرفته الفراااااااااااااااااااااااار در پناه حق بدرود و خدا نگه دار
ای بابا؟ قبلاً من هم چنین حسی نسبت به آشپزی داشتم، اما وقتی مجبور شدم دیگه ترس رو گذاشتم کنار. تو هم بذار کنار احمد خان، باید بسوزیم تا بتونیم بسازیم!
سلام
آخه مگه بدون گوشت مگه میشه؟ مگه داریم؟ هااان؟ خب لابد داریم دیگه خخخ.
من اینو درست نمیکنم چون غذای بدون گوشت رو اصلا نمیپسندم اما انصافا احسنت به شما به خاطر ذوق هنری بالاتون.
برای دم کنی میتونید از دم کنیهای آماده استفاده کنید که تو هر سایزی که دلتون بخواد هست
برای فهمیدن مقدار شعلۀ زیر گاز میتونید یه فوت کوچولو به شعله بکنید تا متوجه بشید زیر گاز خیلی زیاده یا کمه این روش برای نیمه بیناها هم کارگشاست
من دیدم نیمه بیناها سرشون رو به قدری پایین و نزدیک گاز میبرن که احتمال سوختن ابروهاشون یا موهاشون زیاد میشه ولی با این روش میشه کامل فهمید زیر گاز چقدره.
منتظر پستهای بعدیتون هستم.
سلام. ممنون از راهنماییتون. بله. من این روش فوت رو خیلی وقته که امتحانش میکنم و خوبُم هه. ولی خوب نوعی از دمی گوجه هست و دمی گوجه هم گوشت نمیخواد که. من چون تو خوابگاه هستم و اینجا هم گوشت در دسترس نیست فعلاً بی گوشت سر میکنم، البته به جز غذاهایی که خود دانشگاه میده. مرسی از لطفتون. موفق باشید
سلام اسماعیل به به عالی خیلی وقته که نخوردم سعی میکنم یک بار درست کنم و بخورم مرسی پوریا جون مرسی
ابراهیم جان، حتماً درستش کن خوش مزست. شاد باشی داداش.
آففرین. هزاران درود بر شما. واقعا لذت بردم. من هم با همین غذا شروع کردم.
درود بر شما سرکار خانم جوادیان گرامی.
وقتتون به خیر.
واقعاً عذر خواهم که این قدر دیر کامنتتون رو دیدم.
واقعاً ممنون از دلگرمی که به من دادید.
امیدوارم همیشه چراغ امیدتون روشن و دلتون شاد باشه.