درود و عرض ادب به همراهان همیشگی مجموعه شهر خبر معلولین.
در آستانه ورود به دومین ماه فصل زمستان، بیست و نهمین شمارگان شهر خبر معلولین را با گردآوری 28 خبر تقدیم شما گرامیان می کنم.
باشد که مورد توجه قرار گرفته و مفید فایده واقع شود.

اخبار معلولین در سایر خبرگزاری ها

تعداد اخبار، 14 خبر

روابط عمومی وزارت کار و رفاه اجتماعی، ارسال مجدد طرح کاندیداتوری نابینایان در مجلس

مهر، سیاستهای ملی گسترش فناوری اطلاعات برای معلولان تدوین می شود

روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش، تولید مجلات رشد به خط بریل برای افراد کم بینا و نابینا

میزان، الزام به افزایش مستمری مددجویان توسط بهزیستی و کمیته امداد

ایسنا، تاکید استاندار تهران بر مناسب‌سازی ادارات برای تردد معلولان

کمیته ملی پارالمپیک، ایران قهرمان مسابقات بین المللی اسکی معلولان شد

روابط عمومی فدراسیون نابینایان، حسین دشتی رئیس هیأت ورزشی نابینایان یزد شد

کمیته ملی پارالمپیک، بهزاد زادعلی اصغر ورزشکار تماشایی فوتبال پنج نفره نابینایان شد

نیو اطلس، ساخت کمربند راهنما برای نابینایان 

فارس، توزیع ۱۰۰۰ تبلت بین دانش آموزان نیمه بینا/ تأمین ۷ میلیارد برای خدمات به دانشآموزان استثنایی

روابط عمومی جشنواره تئاتر فجر، اجرا دو نمایش از تئاتر معلولان در تئاتر بین المللی فجر

ایسنا، شناسایی و سقط 1350 جنین معلول

کمیته ملی پارالمپیک، زادعلی اصغر: دایی و خطیبی اجازه ندادند از تیم ملی خداحافظی کنم

سی نت، جنس پارچه را قبل از خرید از راه دور لمس کنید

اختصاصی ایران سپید

تعداد اخبار، 14 خبر

امنیت جان معلولان در مترو، در گرو اجرای طرح در های PSD. گفت و گوی اختصاصی ایران سپید با محسن سرخو، رئیس کمیسیون عمران شورای شهر

تعبیه در های محافظ سکو های مترو، موضوعیست که همچنان از سوی برخی مسئولان مطرح شده و بر اجرای آن تأکید می شود. موضوعی که قدمت 6 ساله دارد. در حقیقت، این موضوع بعد از حادثه دلخراشی که در 24 مهر ماه 1389 در ایستگاه خزانه برای هما بدر، معلم و نویسنده نابینا رخ داد، مطرح شد، اما به دلایل مختلف مثل هزینه بر بودن و ناممکن بودن اجرای آن، به ورته فراموشی سپرده شد. گرچه در طول این مدت گه گاه به صورت غیر رسمی اجرای طرح تعبیه در های محافظ سکو های مترو، موسوم به p.s.d از سوی فعالان حوزه معلولان در تشکل ها مطرح بود، اما امسال به صورت جدی و در سیصدمین جلسه شورای اسلامی شهر تهران، محسن سرخو، رئیس کمیسیون عمران  بر پیگیری اجرای آن تأکید کرد تا آنجا که طرح با یک فوریت تصویب شد.

زیر سازی های اجرای این طرح بر چه اساسی باید باشد؟ تصویب یک فوریتی طرح چه تأثیری بر سرنوشت آن خواهد گذاشت؟ برای رسیدن به پاسخ این سؤالات، با محسن سرخو به گفت و گو نشستیم.

– اساساً طرح اجرای طرح تعبیه در های p.s.d از سوی شما کی مطرح شد؟

منظورم این است که آیا در همان جلسه سیصدم مطرح گردید؟ بحث در های محافظ سکو را سال گذشته در کمیته حمل و نقل و ترافیک مطرح و نتایج آن را با حوزه حمل و نقل و ترافیک شهرداری جمع بندی کرده و در کمیسیون عمران ارائه کردیم. بعد از آن، طرح در صحن شورا مطرح شد، علیرغم توضیحاتی که داده شد، متأسفانه اکثریت رأی ندادند. در واقع بار مالی آن را دلیل ندادن رأی اعلام کردند. علیرغم این که توضیح دادیم بار مالی با تبلیغاتی که صورت می گیرد، تأمین می شود، باز اعضا به آن رأی ندادند.

– چه زیر ساخت هایی از سوی شما در ارائه طرح مطرح شده بود که مجدداً بر اجرای آن تأکید کرده و امسال در شورا مطرح کردید؟

بر اساس آیین نامه شورا، طرح یا لایحه ای که مطرح شده و رأی نیاورد، تا 6 ماه امکان مطرح کردن آن نیست. امسال، من با ارائه مستندات و اطلاعات لازم در خصوص حوادثی که برای شهروندان در ایستگاه های مترو رخ داده بود، ارائه کردم. تأکید من هم بر این بود که اجرای طرح را بر اساس بودجه شهرداری، به شهرداری واگذار شود. اگر بودجه شهرداری امکان اجرای طرح در چهار ایستگاه را تأمین می کند، در چهار ایستگاه و اگر در مثلاً در 20 ایستگاه را تأمین می کند، در 20 ایستگاه اجرا شود. یعنی تکلیف اجرا شود. وقتی ما صحبت از استفاده معلولان از مترو می کنیم، این موضوع بدون وجود در های محافظ سکو ممکن نیست. یک معلول در شرایطی می تواند وارد قطار شود که ورودی آن برای او مشخص باشد. یعنی در های p.s.d این امکان را فراهم می کنند که همزمان با باز شدن در واگن، باز شوند تا فرد معلول به راحتی وارد قطار شود. جدا از این، تعبیه رمپ با شیب ملایم مابین فضای این در ها با در های واگن ها، امکان استفاده معلولان ویلچری از قطار را فراهم می کند. افرادی که مشکل بینایی دارند، اصلاً جانشان در ایستگاه های مترو امن نیست؛ به خصوص تأکید من بر ایستگاه هاییست که حالت جزیره ای دارند یا ایستگاه هایی که در قوس واقع شده اند؛ یعنی شهروند نابینا در این ایستگاه ها از ورود قطار به علت بی صدا بودن مطلع نمی شود. مثلاً یک شهروند خانم صورتش آسیب دیده بود، چون به محض ورود قطار متوجه آن شده بود و به علت این که سرش را کمی جلوتر آورده بود، آسیب دید؛ چرا؟ چون در ایستگاهی بود که در قوس واقع شده است. علاوه بر این ها، ایستگاه های پر ازدحام هم هستند که موجب به هم خوردن تعادل شهروندان معلول می شوند و همین موضوع ممکن است حادثه بیافریند. اگر می خواهیم شهر برای استفاده معلولان مناسب شود، یکی از این موارد حمل و نقل عمومیست که مترو، یکی از پر استفاده ترین وسایل محسوب میشود و باید امنیت جانی شهروند معلول در آن فراهم شود.

– خب این طرح با یک فوریت در صحن شورا تصویب شد. تصویب یک فوریتی چه تأثیری بر سرنوشت آن خواهد گذاشت؟ آیا باز به ورته فراموشی سپرده می شود؟

نه قطعاً! وقتی ما طرح را ارائه دادیم و تصویب شد، تأکید کردیم که طرح کاملاً تشریح شود. اعضا گفتند که بهتر است طرح به طور آزمایشی توسط شهرداری اجرا شود و نتیجه آن در شورا بررسی گردد. اما پیشنهاد ما این نبود، ما پیشنهاد کردیم که در ایستگاه های پر ازدحام با نظر شهرداری و شرکت بهره برداری مترو این طرح اجرا شود. علیرغم تلاش هایی که کردیم و فیلم هایی که از حوادث مختلف نشان دادیم، احساسات اعضا در همین حد جواب داد که به طور آزمایشی در یکی دو ایستگاه اجرا شود. البته ما از همین اتفاق هم راضی هستیم که بالاخره از یک جا شروع شود.

– زمان اجرا و ایستگاه مورد نظر مشخص شده؟ زمانش نه، اما مثل این که قرار است ایستگاه مهرآباد در نظر گرفته شود.

– یکی از دلایلی که مطرح شده بود و حتی یکی دو هفته پیش در گفت و گوی کوتاه ایران سپید با شهردار به آن اشاره شد، این بود که اجرای این طرح نشدنیست. آیا این طرح در کشور های دیگر در حال اجرا است؟

بیش از 20 کشور این طرح را اجرا می کنند؛ کشور هایی مثل امارات، هند، سنگاپور و… آن هایی هم که اجرا نمی کنند، قدیمی بودن خطوط ریلی را دلیل اجرا نکردن اعلام می کنند، اما در صورت تغییر خطوط از قدیمی به جدید، یکی از مهمترین موارد مورد نظرشان، اجرای این طرح است. منتها شهرداری وقتی تمایلی به اجرای طرحی ندارد، اعلام می کند که این طرح نشدنیست و همین تفکر را به شورا هم انتقال می دهد.

روایتی از نقاشی کردن یک مرد نابینا

آنچه در پی میآید، حکایت نابینا شدن یکی از نقاشان شناخته شده اروپایی از زبان خودش است. او در این روایت، برای ما میگوید که چطور بعد از نابینایی هم به نقاشی ادامه داده و از قضا موفقتر از روزهای بینایی، این هنر را پی گرفته است. در سال 1973 و در سن 35 سالگی هر دو چشمم آبمروارید داشتند. خوشبختانه آن آبمرواریدها نارنجی-قهوه ای بودند، یعنی از همان نوعی که مونه (نقاش فرانسوی) در سراسر زندگیش داشت. در هفته اول پس از عمل، رنگها را با شدتهای متفاوتی تجربه میکردم. تنها مورد مانند هم زمانی بود که در سال 1966 از ال اس دی استفاده کردم.
در دوران دانشجویی هم در مورد «ادراک بصری» مطلب میخواندم، اما با شروع بیماری در چشمانم خودم هم بیشتر علاقهمند شدم تا در مورد آناتومی چشم بیشتر و بیشتر بدانم.
در اکتبر 1979 و در پی «جداشدگی شبکیه» بینایی چشم راستم را کامل از دست دادم و چشم چپم هم داشت کم کم به همان روز میافتاد. در طول دهه 80 میلادی چندین بار عمل جراحی کردم تا بینایی چشم چپم از دست نرود اما به مرور زمان اوضاع آن بد و بدتر شد. من در آن روزها سعی میکردم هر چه را میبینم نقاشی کنم. در یکی از این عملها نمیدانم چرا بخشی از عنبیه چشم مرا برداشتند. در نتیجه عنبیه چشمم در برابر نور زیاد و کم مانند یک چشم عادی باز و بسته نمیشد. پس از این اتفاق برای نقاشی باید یک عینک تیره به چشم میزدم تا شدت نور کمی تنظیم شود، اما مشکل اینجا بود که من از عینک خوشم نمیآمد. البته دلیل هم داشت؛ عینک رنگ را خراب میکرد و تا آن موقع هم مغزم خوب یاد گرفته بود که چطور کار عنبیه را انجام دهد.

در سال 1987 اولین نمایشگاه را با کریستوفر برنِس برگزار کردم و تا همین الان هم برای فروش و برگزاری نمایشگاهها با او همکاری کرده ام. آن نمایشگاه تجربه ای موفق برای ما بود و توانستیم کمی پول پسانداز کنیم. سال 2005 کامل بیناییام را از دست دادم و تا قبل از آن به صورت مرتب به ایتالیا و فرانسه سفر میکردم.

در سال 1989 به بیمارستان تخصصی چشمپزشکی رفتم و آنجا مشخص شد کاملا نابینا هستم. البته من تا حدی بسیار محدود میتوانستم ببینم و بعد مشخص شد که درست میگویم. در سال 1990 از لندن به سافک رفتیم و دیگر نمیتوانستم با رنگروغن نقاشی کنم. بیناییم دیگر سو نداشت و آن بیمارستان به من یک تلسکوپ چشمی قوی داد. با کمک آن و حافظه کوتاهمدتم نقاشی میکردم. حتی اگر کسی آن اطراف بود از او کمک میگرفتم تا جزئیات را به من بگوید. با آن تلسکوپ من سعی میکردم واقعیت را تجربه کنم و بعد آن را نقاشی کنم. پس از مدتی مجبور بودم تابلو را با آن تلسکوپ ببینم و از این کار متنفر بودم. چون اصلا احساس خوبی را درباره آن عکس به من القا نمیکرد. انگار هنر نقاشی من کشته میشد. بنابراین تصمیم گرفتم که یک شیوه جدید را ابداع کنم یا بهتر بگویم یک شیوه قدیمی را دوباره احیا کنم. «ادامه دارد.

شرکت پکتوس کاندیدای دریافت جایزه آل صباح شد

در راستای اهداف راهبردی یونسکو به ویژه در بخش اطلاعات و ارتباطات، یونسکو در صدد است که با بکارگیری هرچه بیشتر فناوریهای ارتباطات و اطلاعات، موانع دسترسی به اطلاعات و دانش را از میان برداشته و از سویی با اشاعه آموزش و ترغیب مشارکت همگان از جمله  “ایجاد جوامع دانشمدار، فراگیر و منسجم “را محقق سازد.
یونسکو با این رویکرد، به سازمان یا موسسه یا افرادی که سهمی بسزایی در توسعه آموزش کیفی برای افراد (معلولین ) و ارتقاء آگاهیهای عمومی نسبت به حق افراد معلول ایفا کرده باشند،  جایزه امیر جابر احمد آل صباح را اعطا می کند.
این جایزه هر دو سال یکبار با حمایت دولت کویت به فعالیتهای توانمند سازی معلولین اختصاص یافته که مبلغ آن چهل هزار دلار ست. بر اساس قواعد و دستور العمل اعطاء این جایزه، مستندات ارسالی کاندیدا توسط هیأت داوران بررسی و بنابر توصیه این هیأت، مدیر کل یونسکو برنده یا برندگان این جایزه را انتخاب میکند. در فراخوان جایزه امیر جابر در سال ۲۰۱۶ اعلام شد کاندیدا باید مستندات مربوط به کاندیداتوری خود را در ۳ محور ذیل ارائه کنند: ۱ـ تنظیم سیاستها و دستور العملها در زمینه بکارگیری فناوریهای نوین برای معلولین. ۲ـ توسعه راه حلهای دیجیتال از جمله ابزار و منابع مورد نیاز. ۳ـ ظرفیتسازی و تقویت نیروی انسانی به ‌منظور ایجاد و استفاده از راه حلهای دیجیتالی با هزینه مناسب در وضعیتی پایدار. پس از انتشار فراخوان جایزه، “شرکت دانشبنیان پکتوس ” تولید کننده تجهیزات رایانه ای ویژه نابینایان در ایران با ارائه مستندات از اقدامات انجام شده در زمینه توانمندسازی نابینایان بر مبنای فناوری اطلاعات کاندید دریافت این جایزه شد که از طرف کشورمان برای دریافت این جایزه معرفی گردید. شرکت دانشبنیان پکتوس تولید کننده تجهیزات رایانه ای ویژه نابینایان در ایران از سال ۱۳۷۰ تاکنون در زمینه توانمندسازی نابینایان بر مبنای فناوری اطلاعات و ارتباطات مشغول به فعالیت بوده و تا کنون، موفق به ثبت ۱۰ اختراع در این زمینه شده است.

عمده محصولات فناورانه این شرکت عبارتند از: نرم افزار تبدیل متن به گفتار فارسی، صفحه کلید و نمایشگر لمسی بریل، سیستم انتقال مفاهیم تصویری به نابینایان، سامانه خدمات بانکی نابینایان در شعب، سامانه نابینایان برای موزه ها. این محصولات، در زمینه دسترسپذیری متون نوشتاری برای نابینایان، آموزش مفاهیم تصویری و مهارتهای رایانه برای نابینایان فارسی زبان، کمک شایانی نموده است.

پیگیری. کمک بلاعوض بهزیستی برای مسکن معلولان بخش پایانی

هفته گذشته قسمت اول گزارشی که در خصوص طرحهای مسکن سازمان بهزیستی برای افراد دارای معلولیت بود را خواندید. این هفته قسمت پایانی آن را میخوانید: علی ربوبی، دبیر ستاد مسکن مددجویان سازمان بهزیستی کل کشور در خصوص سهم آورده معلولان برای تهیه مسکن بیان میکند: هر واحد مسکن مهر 30 میلیون تومان تسهیلات بانکی دارد و 30 میلیون تومان هم کمکهای سازمان بهزیستی است و مابقی قیمت خانه، بسته به مکان و متراژ آن با فرد متقاضی است.  وامهای مسکن مهر روی پروژه ها وجود دارد و فرد دارای معلولیت نیازی ندارد برای دریافت وام به بانک مراجعه کند اقساط وامهای مسکن مهر بین 250 تا 300 هزار تومان در نظر گرفته شده است. وامهای مسکن مهر برای معلولان حد اکثر با نرخ سود 9 درصد است و ما به تفاوت نرخ سود تسهیلات را هم دولت به بانکها پرداخت میکند. ربوبی در پاسخ به اینکه اکثر زوجهای معلول فاقد شغل هستند و تنها منبع درآمدیشان یارانه دولت و مستمری است که از سوی بهزیستی دریافت میکنند، میگوید: خانواده هایی که برای دریافت این مسکنها نام نویسی میکنند، مستأجر هستند و ماهانه مبلغی را بابت کرایه پرداخت میکنند که بیشتر از 300 هزار تومان خواهد بود و پرداخت این اقساط به علاوه کمکهای بلاعوض بهزیستی، شرایط را برای آنها راحتتر خواهد کرد. وی با بیان آنکه مسکنهایی که سازمان بهزیستی متولی ساخت آنهاست مناسب سازی شده به دست متقاضیان میرسد، میگوید: در واحدهایی مثل مسکن مهر که به صورت انبوه سازی شده احداث میشوند، ممکن است مناسب سازیها ریز به ریز در آن لحاظ نشود، اما مناسب سازیهای اولیه در این ساختمانها رعایت میشود. برنامه های آینده بهزیستی که دغدغه دولت هم محسوب میشود، ساخت و باز سازی مسکن برای روستاییان است. افراد با مراجعه به بهزیستی استانها میتوانند از کمکهای بلاعوض سازمان بهزیستی و تسهیلات بنیاد مسکن بهره مند شوند که بر اساس آن و تصویب مصوبه دولت، 18 میلیون تومان تسهیلات با کارمزد 5 درصدی به متقاضیان پرداخت میشود. ربوبی در خصوص طرح جدید سازمان بهزیستی برای تأمین مسکن بیان میکند: طرح مسکن اجتماعی برای احداث مسکن خانواده های کم درآمد به صورت ملکی و استیجاری که متولی آن بنیاد مسکن کشور است، پیشنهاد شده، اما هنوز به تصویب نهایی نرسیده است. در طرح مسکن اجتماعی، بانک اطلاعاتی خانواده های کم درآمد از طریق وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که با همکاری بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی (ره) جمعآوری شده، در اختیار بنیاد مسکن قرار میگیرد. این مقام مسئول با اشاره به وامهایی که بانکها در قالب «وام مسکن» ارائه میدهند میگوید: بانکها این وامها را برای اقشار متوسط رو به بالا در نظر گرفتند، چرا که هزینه باز پرداخت آن بالاست و مددجویان سازمان بهزیستی با توجه به شرایط مالی که دارند نمیتوانند از این وامها بهره مند شوند.
با توجه به مشکلات متعددی که در بخش تعاونیهای مسکن وجود دارد با یکی از مدیران وزارت رفاه به گفتگو پرداختیم. یعقوب رستمی، مدیر کل تعاونی توزیعی وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی با اشاره به شکلگیری یک تعاونی میگوید: «برای تعاونیهای مسکنی که از وزارت تعاون مجوز دریافت میکنند. چارچوب قانونی مشخصی وجود دارد. هنگامی که نام تعاونی خاص میشود همچون تعاونی مسکن معلولان یا جانبازان مشمول حمایتهای خاصی از سوی مسئولان سازمان بهزیستی، وزارت راه و شهرسازی، شهرداری و بنیاد جانبازان و ایثارگران میشود. وی ادامه میدهد: از نظر قانونی، نحوه نظارت و عملکرد بر این تعاونیها با دیگر تعاونیهای مسکن یکسان است. تعاونی مسکن معلولان بعد از تشکیل باید مجمع برگزار  و اساسنامه را تصویب کند. یکی از ارکان اصلی تعاونی مسکن اعضای هیأت مدیره و بعد ازآن بازرس است که بازرس سالی یک بار و اعضای هیأت مدیره هر سه سال یک بار انتخاب میشوند. هر ساله گزارشهای مالی در حضور بازرس مورد بررسی قرار گرفته و اعضای تعاونی در جریان روند کارهای مالی قرار میگیرند. اعضای هیأت مدیره مکلف هستند با آغاز کار سالی یک بار گزارش عملکرد دهند اما اگر اعضای تعاونی بخواهند کاری غیر از آنچه در قانون برایشان وضع شده انجام دهند اعضای تعاونی میتوانند به اداره «تعاون کار» محلی که تعاونی مسکن درآن منطقه واقع شده است، مراجعه کنند. مدیر کل تعاونی توزیعی وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی اداره تعاون مسکن بر اساس اختیاراتی که قانون برایش وضع کرده مشکلات را بررسی میکنند. اگر در بررسی تخلفات اثبات شود بر اساس آنچه در قانون تعریف شده با افراد خاطی برخورد میکنند، اما اگر موضوع شکایت کیفری باشد به مراجع قضایی معرفی میشوند.

دانشجویان نابینا نگران نباشند! شهریه ها پرداخت میشود

چند تن از دانشجویان نابینا طی تماس با ایران سپید، از پرداخت نشدن شهریه های دانشگاهها توسط سازمان بهزیستی شکوه کردند و خواستار پیگیری این موضوع شدند. علی همتی، دبیر ستاد امور دانشجویان سازمان بهزیستی در این خصوص گفت: طی تفاهمنامه ای که با دانشگاه آزاد به امضا رسیده، هیچ یک از دانشجویان دارای معلولیت این مراکز آموزشی نگران پرداختی شهریه ها نباشند، چرا که سازمان بهزیستی مستقیماً با این مراکز طرف حساب است. وی افزود: سازمان برنامه و بودجه باید در مهر ماه بودجه شهریه ها را پرداخت میکرد که این امر به تعویق افتاد و پرداختیها در دی ماه صورت گرفت که باعث شد هزینه های تحصیلی دیرتر از موعد به دانشگاهها یا دانشجویان پرداخت شود. با تمام دانشگاهها در ارتباط هستیم تا هیچ دانشجویی از امتحان باز نماند.

از شش نقطه ی جهان. سرویسی که بینایی را به نابینایان هدیه میدهد

خرید کردن، یکی از پر دردسرترین  کارهایی است که ما نابینایان در طول زندگی با آن مواجه میشویم. تکرار این کارِ پر دردسر هم باعث میشود که زحمتی که برای انجام چنین کاری متحمل میشویم، هیچ وقت از ذهنمان پاک نشود. تصور کنید وارد فروشگاهی شده اید که اجناسش هم از قضا با تخفیفهای آنچنانی عرضه میشوند و شما هم به همین علت، تأکید دارید خریدهایتان را از آن فروشگاه انجام دهید. شاید چاره ای که بیاندیشید این باشد که از دوستانتان، یکی را پیدا کنید که شما را در این مسیر همراهی کند یا آن که از مسؤولین فروشگاه بخواهید به شما کمک کنند. تکنولوژی البته این کار را قدری برایمان تسهیل کرده است. شما میتوانید از فروشگاههای مجازی به راحتی خرید کنید، اما باز هم قطعاً لطفِ خرید از فروشگاههای واقعی را نخواهد داشت. حالا یک امکان جدید هم در حال قدم گذاشتن به زندگی نابینایان ساکن در کشورهای پیشرفته است. Aira، نام این تکنولوژیِ بسیار جالب است. به کمک این تکنولوژی که به همت انجمنهای نابینایی در حال پیشرفت و گسترش است، فرد نابینا، عینکی را به چشم میزند که نوعی بستر تکنولوژیکی در آن در نظر گرفته شده که به محض فشردن یک دکمه، ارتباط فرد با یک کارشناس برقرار میشود و کارشناس مربوطه که دوره های آموزشی خاصی را هم برای راهنمایی نابینایان گذرانده، دنیا را از دریچه آن عینک میبیند و تمام اطلاعاتی را که یک فرد برای استفاده صحیح از محیط اطرافش لازم دارد، برای متقاضی نابینا، گزارش میکند. «Jordan»، دختر ۲۱ ساله نابینایی است که به عنوان یکی از آزمایش کننده های این برنامه انتخاب شده است. او درباره تجربه اش در استفاده از Aira میگوید: «عینک را در اختیارم گذاشتند و من سفری را از اتریش، به مقصد واشنگتن آغاز کردم. در واشنگتن، با تجربیات جالبی مواجه شدم. وقتی میخواستم از نقطه الف به ب حرکت کنم، دکمه را فشار میدادم و ارتباطم با کارشناس مربوطه برقرار میشد و فرد کارشناس، هر آنچه که از مناظر طبیعی تا ساختمانها و ماشینها، میدید، برای من هم تعریف میکرد..» جردن، یک تجربه جالب دیگر را هم بیان میکند که شاید خیلی ساده به نظر برسد، اما مشکلی است که همیشه با آن مواجه بوده ایم. او میگوید: «یکی از مشکلاتی که من در سفرهایم داشتم این بود که مجبور بودم آشغالهایم را توی کیفم بگذاردم و در اولین سطل زباله ای که محل قرارگیریش را میشناسم بیاندازم. پیدا کردن سطلهای زباله در خیابان با کمک عصا، کار بسیار دشواری است، اما به کمک کارشناسان Aira، به راحتی میتوانستم هر زباله ای را در همان لحظه تولید، روانه سطل زباله کنم.» طراحان Aira میکوشند سرویسشان را به گونه ای پیش ببرند که به جای استفاده از کارشناس، از هوش مصنوعی برای توصیف تصاویر استفاده کنند. این روزها، انجمنهای نابینایان، سرمایه گذاریهای قابل توجهی را در حوزه طراحی تکنولوژیهایی که زندگی را برای نابینایان آسان میکنند، انجام میدهند.

مسأله کدام است؟ توانمندی نابینایان باید اثبات شود یا کشف شود

سهیل معینی در ستون سخن هفته شنبه 25 دی ایران سپید نوشت: یکی از قولهای رایج در میان بسیاری از نابینایان، بویژه تحصیلکرده های این گروه، این سخن است که ما توانمندیم، اما جامعه توانمندیهای ما را نشناخته است. روی دیگر این سخن این تعبیر است که ما توانمندیم و این وظیفه جامعه است که توانمندی ما را کشف کند. پس اگر چنین نیست، این گناه و تقصیر جامعه است که مثلاً من نابینای دارای فلان مدرک کارشناسی یا کارشناسی ارشد یا بیکارم یا به کار اپراتوری تلفن که بسیار پایینتر است سطح تخصصی من است، اشتغال دارم. خب این یک تعبیر است، اما این داستان زوایای دیگری نیز دارد. آیا داشتن تحصیلات عالی به معنی کسب توانمندی تخصصی اشتغال است؟ قطعاً داشتن تحصیلات مربوط، شرط لازم اشتغال تخصصی است. اما شرط کافی آن نیست. اتفاقاً بزرگترین مشکل اشتغال نابینایان، داشتن تحصیلات نیست. این است که چگونه میتوان میان دانش فرد با زمینه های کاری متکی بر دانش او ارتباط عینی و عملی برقرار کرد؟ مثلاً اگر من دارای تخصص مدیریت در یکی از گرایشهای آنم، چگونه میتوانم در یک شرکت، یک کارخانه یا یک اداره پست مدیریتی یا کارشناسی مربوط را بگیرم؟ این فاصله را هم کسب برخی توانمندیهای افزون بر تحصیلات عالی توسط فرد نابینا باید پر کند و هم مناسب سازی فضای اشتغال برای یک فرد نابینای متخصص از سوی محیطهای کاری. بنابر این در یک کلام برای حل مشکل اشتغال نابینایان نمیتوان منتظر نشست که جامعه توانمندی نابینا را کشف کند. با این توضیح که توانمندی برای اشتغال فقط داشتن تحصیلات مربوطه نیست و داشتن دانش تخصصی نیز فقط گرفتن مدرک از یک مرکز آموزش عالی نیست. اول باید مدرک مربوطه را داشت، سپس باید دانش تخصصی داشت و سوم باید مهارتهای تبدیل دانش به تخصص کاربردی را فرا گرفت. اینها وظایف ما نابینایان است و حلقه آخر وظیفه جامعه که محیط کسب و کار را برای حضور نابینای توانمند فراهم کند.

چوب الف. معرفی اروین دیوید یالوم، روانشناس و نویسنده معاصر امریکایی

همراهان گرامی! در این شماره بنا داریم شما را با یکی از جذابترین و خلاقترین نویسندگان معاصر آشنا کنیم. نویسنده ای که تقریباً همه آثارش به همت مترجمان کارآمد به فارسی ترجمه شده است. اروین دیوید یالوم، روانشناس و نویسنده معاصر امریکایی تحصیلاتش را در رشته روانپزشکی به پایان رسانده و پس از استادش رولو می، مهمترین نماینده روانشناسی وجودی به شمار میرود. روانشناسی وجودی با الهام از فلسفه اگزیستانسیالیستی راه حل بسیاری از مشکلات روانشناختی را در دغدغه های وجودی انسان مانند هراس از مرگ, تنهایی, معنای زندگی و احساس پوچی و بیمعنایی, مسؤولیت پذیری, اراده, آزادی, و… جستجو میکند. یالوم نیز همچنان که از آثارش پیداست علاوه بر روانشناسی, در ادبیات و فلسفه نیز دستی بر آتش داشته و از قضا دقیقاً همین ویژگی آثار او را تا این اندازه جذاب و خواندنی و اندیشه این متفکر را اینچنین سرشار از خلاقیت و باروری میسازد. آثار یالوم را در دو گروه آثار داستانی و غیر داستانی میتوان بررسی و معرفی کرد. یالوم در آثار داستانی خود که اغلب رمانهایی پر کشش و عمیق را شامل میشوند, از زندگی و اندیشه چند تن از بزرگترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان مانند نیچه, اسپینوزا و شوپنهاور, و همچنین از تجربیات شخصی خود با بیماران و مراجعانش الهام گرفته است. از مهمترین و موفقترین آثار داستانی یالو میتوان به کتابهای وقتی نیچه گریست, مامان و معنای زندگی, درمان شوپنهاور, مسأله اسپینوزا و دژخیم عشق اشاره کرد. اگر به داستانهایی با بنمایه روانشناسانه و فلسفی علاقه مند هستید, به سراغ این کتابها بروید. شما بیتردید بخشی از مهمترین دغدغه ها و چالشهای زندگی ذهنی خود را در این داستانها و از ذهن و زبان شخصیتهای آنها خواهید یافت. آثار غیر داستانی یالوم هم که در جذابیت و خواندنی بودن به واقع دست کمی از دسته اول آثار او ندارند, عمدتاً به تشریح مبانی و مهمترین رویکردها و روشهای روانشناسی اگزیستانسیالیستی یا وجودی میپردازند. در این کتابها نیز یالوم از تجربیات ارزشمند خود با درمانجویانش بسیار سود جسته و همین خصیصه این آثار را از کتابهای تخصصی , نظری و خشک روانشناسی متمایز میکند بدون آنکه ارزش علمی و تخصصی این آثار را کاهش دهد. خیره به خورشید «غلبه بر هراس از مرگ», هنر درمان و رواندرمانگری اگزیستانسیال از مهمترین آثار یالوم در دسته دوم هستند. یالوم به ویژه کتاب اخیر را مهمترین اثر در حوزه روانشناسی وجودی و در واقع کتاب مرجع و بیانیه مهم این گرایش و شیوه درمانی میداند. آخرین کتاب یالوم که اخیراً به فارسی ترجمه شده و نسخه گویای آن هم تهیه شده, انسان موجودی یک روزه, نام دارد و شامل تجربیات درمانی نویسنده در سالهای اخیر و تأثیر این جلسات با درمانجویان است که در قالب داستانهایی زیبا و تأثیرگذار به رشته تحریر درآمده اند. امیدواریم در شماره های آینده فرصتی دست دهد تا برخی از این آثار را به تفصیل بررسی و معرفی کنیم.

یک صبح تا شب با تکنولوژی: «قسمت پایانی»

در صبح تا شب تکنولوژیکیمان، بالاخره به ایستگاه پایانی رسیدیم. خسته از سر کار به خانه میرسیم و قرار است غذایی برای خودمان دست و پا کنیم. آخرین باری که از فروشگاه خرید کردیم، چند ده کنسرو خریده ایم که همه را در کابینتها چیده ایم. از کنسرو مرغ و ماهی گرفته تا لوبیا و ذرت. وقت آشپزی که میشود، با دردسر بزرگِ پیدا کردن قوطی مورد نیازمان از بین این همه قوطیهای جور و واجور مواجه میشویم. برای حل این مشکل، دو راه ساده و قابل دسترس وجود دارد: یکی استفاده از دستگاه لِیبِلزن و برچسبهای بریل است و دیگری، کمک گرفتن از دستگاههایی است که به صورت الکترونیکی، امکان برچسبدار کردن اشیای مختلف را در اختیار ما قرار میدهند. Pen-friend، نام یکی از این دستگاهها است که از سالها پیش، به کمک نابینایان آمده است. دستگاهی است شامل یک دستگاه ضبط صوت و چندین برچسب. برچسبها را روی اشیا میچسبانیم و نوک pen friend را روی برچسب میگذاریم و دکمه ضبط را فشار میدهیم و نام قوطی را ضبط میکنیم. بعدها، وقتی بخواهیم محتوای قوطی را تشخیص بدهیم، کافی است نوک قلم را روی برچسب قرار دهیم تا نامی که برایش ضبط کردیم، پخش شود. مشابه این دستگاه در ایران هم تولید شده و با قیمتی نه چندان بالا، عرضه میشود.

حالا که غذایمان را هم خوردیم، وقت آن است که یک فیلم تماشا کنیم. فیلمهای توضیحدار میتوانند یکی از بهترین گزینه ها برای یک نابینا به حساب آیند. در کشورهای پیشرفته، کانالهای تلویزیونیِ زیادی وجود دارد که فیلمها یا سریالهای محبوب را به صورت توضیحدار هم عرضه میکنند. کافی است یک فرد نابینا، پای تلویزیون بنشیند و دستورِ پخشِ نسخه توضیحدار را به آن شبکه بدهد تا بتواند از این نسخه استفاده کند. البته شبکه های اینترنتیِ بسیار محبوبی هم هستند که به همین ترتیب عمل میکنند. Netflix، نام یکی از همین شبکه ها است که مجموعه ای از فیلمهای توضیحدار را در اختیار نابینایان قرار میدهد. همچنین برای نابینایانی که علاقمند به نشستن پای تلویزیون باشند، برای حل معضلِ منوهای پیچیده، برخی کمپانیهای معتبر مثل سامسونگ، در دستگاههای جدیدشان امکان راهنمای صوتی را فراهم کرده اند که میتواند نام شبکه، برنامه در حال پخش و فهرست برنامه های هفتگی و زمان پخش برنامه های مختلف را برای کاربر نابینا بخواند.

در نوشتن این مجموعه شش قسمتی، سعی شده بود ترکیبی ارائه شود از امکاناتی که در ایران برای کاربران در دسترس است و آنهایی که در کشورهای پیشرفته به کار گرفته میشود و هنوز وارد کشورمان نشده است. هدف اولمان از نوشتن این یادداشتها، آشنا کردن مخاطبانمان با تکنولوژیهای روز بود و این که نشان دهیم میتوان با تکنولوژی، ساده تر زندگی کرد. اما هدف دوم، آن بود که بتوانیم نظر انجمنهای مختلف امور نابینایان را به این نکته جلب کنیم که سرمایه گذاری در عرصه تکنولوژیهای تسهیلگر، میتواند تأثیر شگرفی در تسهیل زندگی برای نابینایان بگذارد.

صدای خاطره ها. از خاطرات شما

کلاس اول راهنمایی درس میخواندم. آن روزها تب و تاب عضویت در مرکز رودکی بین دانشآموزان کلاسهای بالاتر از ما چنان داغ بود که حرارت آن ما را هم تحت تأثیر خود قرار داده بود. فکر اینکه بعد از ظهرها بنشینم و کتاب بخوانم، سراپای وجودم را گرفته بود و دنبال فرصتی بودم که به هر شکل شده، به عضویت کتابخانه درآیم. خلاصه این فرصت دست داد و من هم با ارائه مدارک لازم، وارد خیل نابینایان عضو مرکز شدم، اما سری پر شور داشتم و به خیال خودم، رفته بودم تا با گرفتن کتابهای مشهور، قله های مطالعه را به سرعت درنوردم و در بالای مرتفعترین قله، پرچم موفقیت خودم به عنوان یک دانشآموز کوشا و اهل مطالعه و سواد را بر افرازم؛ آنسان که موجی برمیخیزد تا با خروش خود، دریا را در اختیار خود بگیرد و مسیر را به هر طرف که بخواهد، تغییر دهد. غافل از اینکه تمام این افکار، از کله خام یک نوجوان پر شور تراوش میکند و تنها وجه قابل قبول آن، علاقه بیحد و اندازه به مطالعه است. القصه، وقتی اسمم به عنوان یک عضو از اعضای تازه مرکز در دفتر اسامی جا خوش کرد، طبق روال، لیست کتابها را مقابلم گذاشتند تا منِ تازه از ره رسیده، برگزینم آنچه که با آن، طرحی نو در اندازم. بعد از کلی گشت و گزار در صفحات پر عنوان لیست کتابها، به اسم جنایت و مکافات برخوردم؛ اسمی که بارها از این و آن شنیده بودم، اسمی که شهرتی داشته و همچنان شیفته دارد؛ هم کتاب و هم نویسنده کتاب. با صدایی محکم، تو گویی فیلسوف و ادیب مغروری که جز خود، هیچ کس را قبول ندارد، از مسئولان کتابخانه این اثر معروف داستایفسکی را طلب کردم؛ انگار همه کتابهای جهان را خوانده ام و این یکی باقی مانده. یادش به خیر! آن زمان خانم شریفی مسئول کتابخانه بود و خانم فروغی هم مشغول در بخش گویا. وقتی با درخواست من مواجه شد، با روی خوش و همان لبخند همیشگی کلی با من صحبت کرد که پسرم! این کتاب به سن و سال تو نمیخورد و هنوز برای تو زود است. یعنی چه؟ چرا این حرف را به من میگوید؟! برای من زود است؟! اصلاً این خانم چه کاره است که برای من تعیین تکلیف میکند. خلاصه از سر لج، کتاب دیگری انتخاب کردم که از آن قبلی بزرگتر بود؛ جنگ و صلح تولستوی. باز همان قصه تکرار شد، اما این بار من دو پا را در یک کفش کردم که ال و لِلا، من همین کتاب را میخواهم و بس. حالا بعد از این همه سال با خودم فکر میکنم که ای کاش آن کتاب را زود نخوانده بودم! ای کاش صبر میکردم تا به آن اندازه از پختگی برسم تا ابعاد عمیق آن کتاب که هنوز در زمره کتب مورد وثوق ادبیات جهان است را درک کنم. واقعاً حس مسئولیت مسئولان مرکز در آن روزگار ستودنیست. هنوز هم مسئولان قدیمی مرکز که مشغول به فعالیتند، حس مسئولیت خود را حفظ کرده اند. آنها اشراف کامل به کتابهای ضبط شده و سن و سال متقاضیان مراجعه کننده داشته اند. یاد همه آن روزها به خیر. (امید هاشمی)
منتظر خاطرات شما از مرکز رودکی هستیم.

آغاز اردوی تیم ملی جودو برای کشورهای اسلامی

اولین مرحله اردوی آماده سازی تیم ملی جودوی نابینایان و کمبینایان برای حضور در مسابقات کشورهای اسلامی، از روز شنبه 25 دی در مجموعه ورزشی آزادی تهران آغاز شده و تا نهم بهمن ماه ادامه خواهد داشت. اسامی ملیپوشان به این مرحله از اردو به شرح زیر است: رضا غلامی، سعید رحمتی و محمد عابد از خراسان رضوی، مهدی برجلو از تهران، رضا گلمحمدی و موسیپورعباس از آذربایجان شرقی، محمدرضا مختاری از فارس، محمدعلی شنانی از خوزستان، محمدرضا خیر اللهزاده و احسان موسینژاد از مازندران. محمدرضا یوسفزاده به عنوان سرمربی، امیرعباس انوری و محمد افشار به عنوان مربی تیم ملی جودوی نابینایان کشورمان را هدایت میکنند. مسابقات کشورهای اسلامی اردیبهشت ماه سال آینده در باکوی آذربایجان برگزار میشود.

نوازنده گلادیاتور در برج میلاد. (ویژه جشنواره) موسیقی

این روزها در تقویم موسیقایی ایرانیان، جزو مهمترین روزهای سال به حساب میآیند. چرا که جشنواره ای هر چند کم رمق، باعث شده ترافیک اجراهای صحنه ای را حد اقل برای تهران نشینها قدری سنگینتر کند. به همین مناسبت است که هدفمان در این صفحه را موقتاً کنار میگذاریم و کمی در باره اجراهای خاص و قابل توجهی که در جشنواره موسیقی فجر رخ میدهد با هم گفتگو میکنیم. شاید یکی از جالبترین خبرهایی که پیش از جشنواره امسال شنیده شد، حضور و اجرای ژیوان گاسپاریان، نوازنده نامآشنای ساز دودوک در دنیا بود. حضور این نوازنده بین المللی به خودی خود میتواند به هر جشنواره ای وجاهت ببخشد. به طوری که مسؤولان این جشنواره، پارسال هم این خبر را بدون هماهنگی با این نوازنده ۸۹ ساله ارمنستانی، در رسانه ها اعلام کرده بودند. حتی کار تا جایی پیچیده شد که گاسپاریان در مصاحبه ای از این دعوت اظهار بی اطلاعی کرد و بعدها هم بیماریش را دلیل عدم حضورش در جشنواره اعلام کرد، اما این بار گویا تلاشها ثمربخش بود و بالاخره این اجرا روی صحنه رفت. ژیوان گاسپاریان که نوازندگی در موسیقی فیلمِ گلادیاتور را هم در کارنامه خود دارد، در اولین روز جشنواره موسیقی فجر به همراه 5 نوازنده دیگر در سالن برج میلاد شبی به یادماندنی را رقم زد. گاسپاریان نوازنده نامدار دو دوک از کشور ارمنستان آخرین اجرای روز اول جشنواره موسیقی فجر را در حالی به روی صحنه برد که علی مرادخانی، معاون هنری وزیر و حمیدرضا نوربخش، دبیر این جشنواره نیز در سالن حضور داشتند. این اجرا در دو بخش به روی صحنه رفت که بخش اول آن با صدای دو دوکِ گاسپاریان و اکمپانیمان 3 ساز بادی از خانواده دو دوک که به صورت هارمونیک و بیشتر به عنوان صدای زمینه و پَد ژیوان را همراهی میکردند. قالب اجراهای این بخش با ریتمهای سنگین شامل 3 ضربی و 6 ضربی بدون همراهی ساز کوبه ای به اجرا گذاشته شد. در بخش دوم این اجرا، تار آذری و ساز کوبه ایِ ناقاره به گروه اضافه شد و اجراها ریتم تندتری به خود گرفت که حس و حال همه تماشاچیان را تغییر داد و بیشتر اجراهای این بخش با ریتمهای 6 ضربی و 2 ضربی، تمپوهای سرعتی اجرا میشد که بر هیجان مخاطب می افزود. نوازنده تار البته در برخی قطعات هم به جای این ساز سنتی قفقازی، گیتار الکتریک به دست میگرفت و گروه را همراهی میکرد. تکنیکهای نوازنده تار و نوازنده ناقاره و اجراهای تریوله بجا، زیبا و دلپسند بود. ساز بادی دودوک به لحاظ ویژگیهای فیزیکی علاوه بر تجربه در نوازندگی، نیازمند نفسگیریهای درست و محاسباتی است که این نفسگیری به دلیل بالا رفتن سن نوازنده در نوازندگی، اثر میگذارد که نقصان در نفسگیری به جهت بالا بودن سن این استاد محسوس بود که هم بر کشش نتها و هم در حفظ ریتم تأثیر میگذاشت. لیکن همچنان اجرای نتهای کششی با حسی عمیق که حاصل دهه ها تجربه است و نیز تکنیک ویبراسیون و کشش نتهای بالا به پایین و خلق فواصل کمتر از ربع پرده، شاید فقط از عهده ژیوان گاسپاریان برآید. از مهمترین نقطه ضعفهای اجرای گروه گاسپاریان میتوان به ناکوکی فاحش تار آذری که در پارت پیوسته دوم به صحنه آمد اشاره کرد که با وجودی که حدود نیم پرده با دیگر سازهای گروه اختلاف کوک داشت، اما از سوی نوازنده اقدامی برای رفع این ناکوکی مشاهده نگردید و تا آخر اجرا با همان ساز ناکوک به همراهی گروه ادامه داد که با توجه به توانایی و مهارت نوازنده تار در اجرای تکنیکهای آذری و تسلط مشهود وی بر این ساز، بیتوجهی به ناکوکی بس عجیب به نظر میرسید. از میان قطعاتی که در کنسرت ژیوان گاسپاریان، نوازنده بین المللی دودوک اجرا شد، دو تا را برای شنیدن انتخاب کرده ایم که از قطعاتی است که در بخش اول این کنسرت اجرا شده است. البته کیفیت ضبط آن طور که باید مطلوب نیست. این دو قطعه را از وبسایت ایران سپید دانلود و گوش کنید.

صعود سه پله ای فوتبال نابینایان ایران در رده بندی جهانی

تیم ملی فوتبال پنج نفره ایران در تازه ترین رده بندی اعلام شده فدراسیون جهانی ورزش نابینایان، سه پله صعود داشته است. تیم ملی فوتبال پنج نفره کشورمان در رده بندی ماه ژانویه، از رده نهم به رده ششم جهان صعود کرده است. برزیل در صدر رده بندی قرار دارد و آرژانتین، چین، اسپانیا و ترکیه دوم تا پنجم هستند. تیمهای مراکش، ژاپن، مکزیک و کره جنوبی نیز پس از ایران، در جایگاه هفتم تا دهم ایستاده اند. ایران در پارالمپیک ریو، درخشش فوق العاده ای داشت و نخستین تیم آسیایی لقب گرفت که به مدال نقره این مسابقات رسید. رده بندی فوتبال نابینایان جهان، شامل ۴۲ تیم است.

حاجیلی مسؤولیت انفجار در سالن میلاد را پذیرفت

یکشنبه شب گذشته، جشنواره موسیقی فجرِ امسال یکی از با کیفیتترین اجراهایش را در سالن میلاد نمایشگاه پشت سر گذاشت.
امید حاجیلی آمده بود تا نشان بدهد میتوان موسیقی شاد و پر انرژی را هم کاملاً تکنیکی و حرفه ای در اختیار شنونده قرار داد. او که توانسته در طول بیش از هشت سال فعالیتش در عرصه خوانندگی، با آهنگسازیها و سازآراییهای خلاقانه اش طیف گسترده ای از مخاطبان موسیقی، از شنونده حرفه ای و آشنا به موسیقی تا مخاطبانِ عام را جذب ساخته هایش کند، در شب کنسرتش هم اجرایی بینقص را به مخاطبانش عرضه کرد و به معنای واقعی، بمب انرژی را در سالن اجرا منفجر کرد. حاجیلیتو، اجرایش را با آهنگ «وقت گل نی» آغاز کرد و در ادامه، قطعاتی مثل «ربابه» «دلبر سیاه»، «تردست»، «ای داد» و «مجنون» را هم اجرا کرد. قطعاتی مثل «رعنا» و «ای داد» و «باریکلا» هم از جمله قطعاتی بودند که حاضران در سالن با همخوانیهایشان با حاجیلیتو همکاری کردند. در بخش دیگری از این اجرا، حاجیلی صحنه هایی از همکاریهایش با ناصر عبد اللهی، دوست و همکار قدیمیش را به نمایش گذاشت و قطعه ای هم با آواز ضبط شده ناصر و ارکستر حاجیلی به صورت زنده اجرا شد که حاجیلی هم بخشهایی از این قطعه را با صدای ضبط شده زنده یاد عبد اللهی، همخوانی کرد.
حاجیلی در کنار حرفه ایترین نوازندگان سازهای بادی در ایران، سازهای درامز، گیتار باس، گیتار الکتریک، پرکاشن، نی انبان، گارمون و سازهای کوبه ای آذربایجانی را هم در این اجرا با خود همراه کرده بود. حاجیلی از خوانندگانی است که کارشناس ارشد نوازندگی ترومپت از دانشگاه هنر است و سالها به عنوان نوازنده سازهای بادی در ارکسترهای مختلف حضور داشته است. شما میتوانید بخشهایی از اجرای زنده این موسیقیدان چیره دست و خواننده خوشذوق را در وبسایت روزنامه دانلود و گوش کنید.