زیاد غصه نخور و تو فکر فرو نرو پسرم!
یه وقت تو فکر گم میشی اون وقت پیدا کردنت میشه مثل پیدا کردن سوسک تو انبار کاه!
حسم میگه یه جای این ضرب المثل ایراد داره ولی حال ندارم فکر کنم کجاشه!
چون اگه زیاد فکر کنم منم تو فکر گم میشم و بعدش چون از سوسک میترسم اوضاع بغرنج میشه!
اما حالا که تا اینجا اومدم بذار بهت بگم که تولید محتوا کاریست ذوقی و در وهله اول آدم باید ذوق تولید محتوا رو داشته باشه.
مثلا خود من هیچ وقت یا زیر بار تولید محتوای سفارشی نمیرم، یا اگرم برم زیر بار میمونم خخخ!
یعنی کاری که به سفارش کسی یا به خاطر قول به کسی کرده باشم چنان افتضاح در میاد که افتضاحتر از اون ممکن نیست.
ولی یه وقتایی هم میشه که ذوقم میزنه بالا و محتوا میپاشه بیرون!
مشکل اینجاس که ذوق من چند سال یه بار ممکنه بزنه بالا و تازه وقتی هم ذوقی میشم ممکنه وقتشو نداشته باشم که به محتوای تولید شده رسیدگی کنم!
یه کسایی هم میبینی با این که حد اکثر تلاششونو میکنن چیزی بیش از این ازشون بر نمیاد!
مثلا همین صادق خودمون!
بنده خدا قبلا فقط میومد بدون خوندن پست یه تشکر از نویسنده میکرد و میرفت!
امثال من و تو افتادیم به جونش که یعنی چی بدون خوندن میای تشکر میکنی! شاید نویسنده تو پستش به خودت فحش داده باشه!
حالا پیشرفت کرده میاد بازم تقریبا بدون خوندن پست و صرفا شاید با دیدن عنوانش یه مشت بی ربط سر هم میکنه و به خوردمون میده!
به نظرت اگه کاریش نداشتیم بهتر نبود که حالا مجبور نباشیم از محتوای تولیدیش اجبارا بهره مند بشیم؟
در عوض یه آدم با ذوق مثل محسن صالحی هست که چون ذوق داره، در به در میره فلان خواننده، فلان دوبلور و فلان هنرمند رو پیدا میکنه و باهاشون ترتیب مصاحبه رو میده.
کلی وقت و انرژی برای تهیه آیتمهای هات گوش کن میذاره و با این که تا حالا هزار بار گفته هر کی میتونه بهش کمک کنه غیر از چند نفر که اونا هم گذری میان و میرن مشارکتی دریافت نکرده.
با این حال فعلا که داره محکم به کارش ادامه میده” چون کاری رو که میکنه دوست داره، ذوقشو داره و ازش لذت میبره.
پس کس نخارد پشت من جز بی کسی!
حسم میگه این ضرب المثل ایرادش از قبلی بیشتره ولی به دلایل مزبور و مذکور از پرداختن به حسم معذورم!
قبلا هر وقت مجتبی حرف از تعطیل کردن سایت میزد، شاید تنها کسی بین اطرافیانش بودم که موافق بودم و میگفتم وقتی مشارکتی نیست یا اگرم هست به قول خودت عده ای جور بقیه رو میکشن، خب تعطیل هم شد بشه!
ولی حالا به این فکر میکنم که فلان نابینا تو یه شهر محروم با کلی شوق از شنیده هایی که میگه تو هم میتونی از گوشیهای لمسی استفاده کنی میره و با قرض و غله یه گوشی میخره و آدمای دور و برش تو سایتها میگردن ببینن این که نابیناها میتونن با گوشی لمسی کار کنن قضیهش چیه!
به نظرم اگه فقط همین یه نفر هم از قِبَل آموزشها و برنامه های این سایت بتونه کم کم از گوشیش استفاده کنه ما به هدفمون رسیدیم!
خلاصه که باید خوشحال باشیم از این که هر از گاهی یکی از ما بیاد و چیزایی رو که گفتی به یادمون بیاره.
در عین حال به تو و هر کسی که دغدغه ای داره پیشنهاد میکنم اگه کاری از دستتون بر میاد با کمک دوستاتون وگرنه بی چشم داشت کمک انجام بدید، که تا بوده همین بوده و تا هست همین است!