به رسم ادب, سلااام!!,, در جریان هستین که ما یه سارینا کوچولوی خوشگل و با حال داریم که, آره بچه ی خواهرمه, ماهههههـههه هااا,, امروز که خواهرم میخاست بره بیرون واسه انجام کاری طبق معمول بچه رو گذاشت خونه ی ما, خب تقریبا همه هم یا کار داشتن یا کلا بیرون بودن, این شد که من مجبور شدم مراقب وروجک باشم, میدونین خدایی یه کم سخت بودا ولی نا ممکن هم نبود, البته خب درسته که نه نیاز به عوض کردن داشت,نه غذا دادن نه خدایی نکرده بیماری داشت که من بخوام بهش دارو بدم, ولی خب حس جالبی بود, من میگم آدم باید همیشه یه چیزی رو تجربه
