حیف بود اگه تخته شده, تازگی ها سر نزدم, خدایی اتحادشون قابل ستایش بود
میگم من میخام وبلاگ بزنم, به به چه بوی عطری! خخخ
میگم ولی باور کن نه اینکه شاااید یه روزی بخام وبلاگ بزنما ولی من نمیدونم چرا یه جورایی یه سری مخالف وبلاگ و سایتن,
ببین مثلا من خودم رو مثال میزنم که از کسی هم اسم نبرم, آیا من میتونم هر مطلبی که دلم خواست رو بیام بنویسم اینجا؟
آیا من میتونم دم و دیقه اینجا پست بذارم؟
من میتونم مثلا چهار تا بیت شعر که به نظر خودم قشنگ میان رو بیام پستش کنم بفرستم اینجا؟
هاااان؟
ولی به نظرم حد اقل از یه لحاظهایی این کار خوبه که کسایی که میخان راحت باشن یه جایی مثل اینجا رو اشغال نکنن

سر گوشکن سلامت باشه فدای سرتون امیدوارم این سایت هر روز پربارتر بشه یکی مرد جنگی به از صد هزار

اسمش را خیلی شنیده بودم ولی هیچ وقت سر نزده بودم. مؤسسینش چه کسانی بودند.
راستی مگه پر پرواز هم تعطیل شده.
دنیا همینه دیگه آدم یه روز دنیا مییاد یه روزم از دنیا میره, کسی که عاشق نباشه, تنها مییاد تنها میره.آر تیمان را لایک میکنم.

درود منم با تعطیلی سایتها مخالفم از شنیدنش ناراحت شدم
سپاس

سلام.
واقعا باعث تاسفه.
من نمیدونستم که این سایت هم تعطیل شده، ولی پر پرواز رو مطلعم و نمیدونم که چی باید بگم.
ما که خدارو شکر اتحاد درست و درمونی با هم نداریم و همه میخوایم اون یکی رو از میدون به در کنیم پس چرا هر کدوم مون یک سایت شخصی برای خودمون نزنیم، خودمون بنویسیم، خودمون بخونیم، و خودمون برای پست مون کامنت بذاریم.
در عرض دو هفته این دومیشه، خدا به خیر کنه سومیش چشمه سرا نباشه هنوز شروع نشده تموم بشه.
چرا اینقدر ضعیفیم و زود تسلیم میشیم رو نمیدونم.
ولی اصولا حرف های زهره رو کاملا میپسندم و لایک میزنم.

دوباره سلام
البته من اگر باشم هیچ گاه دیگه این سایت را راه اندازی نمی کنم
مسخره شده این که یاد گرفتیم وقتی کسی سایتی می زند زحمتی می کشد فکر می کنیم بیکار است و از سر بی کاری و بی حوصلگی داره سایتی را می دارد
آقای فرشباف که من خودم از نزدیک هم باهاتون آشنایی داشتم به نظر من بی خیال سایت بشید شما که این همه سرتان شلوغ است البته نمی دونم چند نفر این سایت را اداره می کردند ولی به هیچ وجه به عنوان یک تحدید از این کار استفاده نکنید
حتی من که هیچی حالیم نیست و در مقابل شما حتی یک کلمه هم بلد نیستم که به کسی آموزش دهم دیگر شاید در همین سایت گوش کن هیچی ننویسم چون فقط وقت گذاشتن و نوشتن توی این سایت به معنای بیکاری تلقی می شود اون وقتها که تعداد افراد بازدید کننده این سایت کم بود دلم می خواست هر روز بنویسم چون همونها برای کارم ارزش قائل بودند ولی حتی همین مجتبی سایت و مطالبش و افزایش بازدید را فدای همه چیز کرده است با وجود اعتراضات زیاد حتی اسمهای مستعار الکی که معلوم نیست کی هستند که هرچی دلشان می خواهد می گویند یا کامنتهای بیخود حذف نمی شوند فقط برای این که کامنتها بالا و بالا تر بروند
مجتبی یک نصیحت سایت تو هم تعطیل خواهد شد باور کن اگر همه چیز را فدای بازدید بیشتر کنی این را باور کن
تعطیل شدن فقط به معنای بسته شدن نیست نبود مطالب جدید و به روز همانا تعطیلی است خود دانی

درود
من همانند بسیار دیگر از این پست فهمیدم و قبل از خواندن پست با مراجعه به آدرس پیام خاص را خواندم !مدتی بود که در این اواخر متوجه بودم که این سایت بروز نمی شود و علتش را امتحانات م یدانستم .اما این خبر واقعا مرا متاثر ساخت .یادم است که از فیس بوک آدرسش را گرفتم .خیلی با انرژی و گرم و با طرح های نو راه بسیار مناسبی را برای آشنائی نابینایان با یکدیگر در پیش گرفت .مطالب آن ارزشمند بود واصلا در فضای ایجاد شده من دشمنی ندیدم که یهچ بلکه همه اش مهر و محبت و دوستی بود .به آرامی و با آرامش چندین مدیر فعال داشت و مسائل را با کمک یکدیگر حل وفصل می کردند .از آنجائیکه خیلی تو دار بودند من خودم واقعا نفهمیدم که مشکل چه بود ولی امیدوار هستم که این وضعیت خاتمه یافته و دوباره این سایت فعالیت خودش را از سر بگیرد .برداشت شخصی من این است که دوست عزیزمان علی آقا ناملایماتی دیده اند و سعی در برطرف کردن آن داشته اند لیکن این تلاش اثر مثبت نداشته و این تصمیم نهایتا اخذ شده است . این جریانات در همه مراحل زندگی و امورات افراد موجود است و باید با آرامی از کنار آن گذر نمود .اگر اهم اهداف خودمان را لیست کنیم و اهداف اصلی و فرعی داشته باشیم . قصدمان تلاش در جهت بالا بردن توان و ساختن فرهنگ نابینایان باشد که قطعا در کنار زندگی این موضوع سر لوحه بوده ، و مدیریت شود که این فعالیت های مثبت موجبات افزایش غرور نشود و بتوانیم انتظاراتمان را بخاطر اعمال مثبت زیاد ننمائیم قطعا موجب خواهد شد که مسیر انتخابی را هر چند دیگر دوستان همراهی نکنند باز هم به آرامی ادامه دهیم .اینکه به خاطر چند برنامه مفید و کاربردی و تعریف و تمجیدهای دیگران یا انتقاد های تند به فعالیت های مثبت در سایت خودمان ببینیم و از میدان بدر رویم و یا مغرور شویم دیر یا زود به آخر راه خواهیم رسید ! از دوستان در کنار زندگی تقاضا می نمایم تا نسبت به تصمیم خود تجدید نظر نمایند و با حضور دوباره خود موجبات شادی و غرور نابینایان را دو چندان نمایند .نباید تسلیم شد ، نباید با لبخند دیگران مغرور و با اخم دیگران شکست خورده شویم .ما باید همچون کوه استوار بایستیم و تا کنون همه شما فهمه و همه این تلاش ها را داشته اند و با این تلاش ها توان نابینایان در حورزه های مختلف بالا تر از گذشته گردیده است .من از تمایم دوستان چه کنار زندگی و چه پر پرواز که در همینجا با نامش آشنا شدم درخواست بازگشت به فعالیت های مثبت خودشان را دارم .
راستی مجتبی عزیز نترس ! انتظار از دیگکران نداشته باش !×اگر هب سایتت آمدند ، استقبال کن .اگر نیامدند نگران نشو .تو مهربانی و نامهربانی های زیاد دیده ای ! اما با همه اینها محله به لطف خدا و مدیریت شما از کنار همه به آرامی عبور کرده است .از افراد توانمند درخواست دارم تا منطقی و با علوم مثبت که کسب نموده اند مسائل را پیگیری ف، نواقص را شناسائی و با معرفی آن منطقی اقدام به حل و فصل آن نمایند .زندگی یک پله نیست که هر گاه خواستیم بر روی آن بایستیم و هر گاه خسته شدیم برگردیم .فردی ممکن است مدیر خوبی باشد ، اما در مسائل ساده تر به خوبی نتواند نقش خود را ایفاء نماید .زندگی نیاز به توانائی های زیاد دارد ، علاوه بر دارا بودن فن باید از خصوصیات اخلاقی که تمام ادیان و دین اسلام گفته اند برداشت مثبت و اعمال اجرائی عالی داشته باشد ، هر کدام از ما به اندازه توانمان از انرژی های اطرافمان بهره می بریم .با بودن این سایت ها واقعا افراد یاد گرفته اند تا از این مسائل بیشتر و بهتر یاد بگیرند و آرزوی من ایجاد سایت های بسیار ، پر محتوا ، مشوق نابینا است که روابط این قشر را با اجتماع گسترش دهد و بتواند یک تحول چشمگیر در عالم واقعی ایجاد کند می باشد .و تا رسیدن به آن زمان زیادی در پیش رو ما نیست و در حال رسیدن به این قله های ناممکن هستیم .
در کنار زندگی ها آیا می توانیم از خودمان هم فرار کنیم .؟ این فضای ساخته شده توسط شما هم برای شما خودتان بسیار مفید بود و با جامعه در تعامل بودید و هم برای نابینایان .پس برگردید و با تمام توان ثابت کنید که می توانید .و این نگرانی ها و رفتن ها و بازگشتن ها امری معمول است .مهم این است که بازنگری داشته باشید که برای چه آمده بودید و الان برای رسیدن بیشتر به آن ادامه خواهید داد .

سلام دوستان
وای,وای,وای,
نکنید نکنید بچه ها
آه لا اقل به خود ظلم نکنی
با چه شوقی با چه دل خوشی یا دل شادی به دوستتان که هم مشکل خودتان هست ظلم میکنین
وای وای که از ماست که بر ماست
آی کس که دلت خنک میشه فلان حادسه ای سر فلان کس بیاد یک روزی هم سر خودت میاد

سلام ای وای اونا هم رفتن؟!
راستی یکی و فقط یکی از چیزای خوبی که اونا اونجا قرار داده بودن ورژن دوم ویندوز گویا بود کسی اگه لینک مستقیمشو داره لطفً اینجا قرار بده چون هم سایت رفته و هم ظاهرً لینکشون خراب شده ممنون.