خانه
جستجو
Close this search box.
جستجو

بلیت‌کارتم گم شده!

سخت است بلیت‌کارت اتوبوس واحد بخری و بعد از مدتی استفاده، گمش کنی و چه سخت تر اینکه کسی از تو بلیت‌کارت نخواهد. شاید چون که نابینایی! به هر حال، باید یاد بگیری از دیدگاه همه به این مسئله نگاه بکنی. گویی زمان شاه، نابینایان از پرداخت بلیت اتوبوس، معاف بوده اند و حالا که چنین قانونی دیگر بطور رسمی در میان نیست، انگار رانندگان اتوبوس، بازرسان شرکت واحد و نابینایان مسافر، به صورتی زیر پوستی دست به دست هم داده باشند و در حال اجرای غیر رسمی قانون قبلی به سر می برند. نمی شود از زاویه ی خاصی به این قضیه نگاه کرد. آیا وقتی می خواهی کارت بزنی و راننده جلوی آن همه مسافر به تو می گوید شما کارت نزن، باید توجه راننده را در نظرت بیاوری یا ترحم راننده را. یعنی آیا راننده واقعا شما را معاف از بلیت‌کارت می داند یا دلش برای شما سوخته است؟ نمی شود یک جواب قاطع داد. خیلی وقت ها راننده های اتوبوس در مسیریابی لطف هایی به من داشته اند که از یاد بردنشان واقعا غیر ممکن است. رانندگانی که گاه شخصا اتوبوس را با پنجاه مسافر، رها می کنند، پیاده می شوند و دستت را می گیرند تا از خیابان عبورت دهند. همین راننده ها، وقتی از آنها خواسته شده که از مسافران بخواهند کارت بزنند، واقعا مسئولیت سنگینی به دوش می کشند تا به تو بگویند کارت نزن. اگر بعضی از آنها هم می گویند که کارت بزن، حتما باید بزنی و شکایت نکنی چرا که شاید کار قانونی را این گروه انجام می دهند.

به هر حال، من این دودستگی و این زاویه های مختلفی که برای نگاه کردن به قضیه ی بلیت‌کارت و اتوبوس ها پیش آمده را از چشم شهرداری و شرکت واحد می بینم. عدم وضع قانونی مناسب در خصوص شفافیت در این زمینه باعث شده هر کسی هر طرفی خواست برود. اقداماتی که تشکل های معلولین در این خصوص انجام می دهند معمولا موقتیست ولی خود انجمن ها خیال می کنند که خیلی کاری کرده اند و خیلی شاخ غولی شکسته اند که مثلا برای مدت شش ماه یا یک سال، فلان کارت اتوبوس یا استخر را برای معلولین، رایگان یا با تخفیف گرفته اند. این کار ها کار نیست. این ها گدا پروریست که می روید با فلان رییس چانه می زنید که فلان تسهیلات را به معلولین بدهند و بعد هم خیلی وقت ها ناهماهنگی پیش می آید و به شخص معلولی که مراجعه کرده می گویند چنین قانونی نیست یا دیر آمدی تمام شد یا برو از فلانی معرفی بگیر. این ها همه، تحقیر و خرد کردن است. اصلا چه تضمینی است اگر فلان مدیر رفت، مدیر بعدی تسهیلات پیشین را ارائه بدهد. ما برای بهره‌مندی از تسهیلات واقعی، به یک قانون جامعی که ضمانت اجرایی داشته باشد سخت نیازمندیم.

به هر حال، من تا زمانی که کارت اتوبوسم پیدا نشده است، طرفدار گروهی هستم که می گویند تو نمی خواهد کارت بزنی! خواه ترحم باشد خواه توجه!

۱۴ دیدگاه دربارهٔ «بلیت‌کارتم گم شده!»

سلام مدیر
من موافق وضع قانون جامع هستم
ببین حتی اگه به من بگن این کارت برای توست دیگه بعد از این از دادن پول معافی من این کارو نمیکنم واقعاً حس میکنم این کارا گداپروری که هست هیچ از سر باز کردن معلول هم هست باید یه فکر اساسی بکنن

سلام آقای خادمی.
خوب خلأ قانونی در خیلی از زمینه های حمایت از حقوق معلولین وجود داره.
در حالی که در اکثر کشورها این مشکلات تقریباً حل شدهست.
اما آقای خادمی اگه میشه تو یه پست جزییات برنامه سایت رو بنویسین.
قطعاً شما و همکارانتان در جریان هستند.
اما بد نیست اگر مصلحت محله اقتضا میکنه کمی بیشتر شفاف سازی بکنین.
در ضمن یه هفته ای به هیچ اینترنتی حتی همراه اول زپرتی نداشتم ولی الآن رایتل گرفتم.
پس هستم تا هستین.

درود! دوباره از کودوم دنده از خواب بلند شدی که اینجوری شدی،‏ به نظر من این بازی ها فقط در مراکز استانها رواج دارد و در شهرستانها یکنواخت است و کمتر راننده ای پیدا میشود که به نابینا بگوید کارت نزن،‏ من که سالها است از اتوبوووس استفاده میکنم بعضی اوقات که کارتم خالی شده باشه سری بعد که همان راننده باشه دوبار کارت میزنم و راننده متوجه میشود که جبرانی بوده است،اگر قرار بشه نابینا کارتش را گم کند و تا پیدا شدنش دیگر کارت نزند-اگر کارت عابر بانکش را گم کند باید تا پیدا شدنش کوفت بخورد،کسی که کارتش را گم کند دست و پا چلفتی است و عقلش را گم کرده است،هستند افرادی که ده هزار تومن خرج میکنند تا هشت هزار بدست آورند،‏ فلانجا افتاری میدهند-فلانجا نذری میدهند-فلانجا کارت اتبوس میدهند-فلانجا بن میدهند-و…‏ طرف با آژانس میره و برمیگرده،‏ والله اگه این پول آژانس یا کمتر از آنرا محترمانه خرج کنی بهتر است تا اینکه بگویی میرم حقمو بگیرم،‏ راستی حق چیست-چق کجاست-عقل چی میگه-خخخخهاهاهاهاهاهاهاهاهاهاها

سلام آقای مدیر متإسفم که کارتت گم شده والا چی بگم معلوم نیست راننده ها واقعا میخوان محبت کنن یا ترحم
ولی عقیده ی من این هستکه اگه از ما نخوان کارت بزنیم فقط از روی دلسوزی و ترحمه
من میگم هیچ جا نباید کار ما زودتر از بقیه راه بیفته یا این که اگه بعضیها یه قانون رو رعایت میکنن ما نباید معاف بشیم
مگر این که چون به خاطر نابیناییمون یه محدودیتهایی داریم برامون یه قانون وضع بشه
اگه کسی بگه این گناه داره ازش کارت نخوایم یا مثلا توی صف نونوایی اگه کسی بگه زودتر از نوبت بقیه به من نون بدن من خیلی از این رفتارا متنفرم و دوست ندارم کسی دلش برام بسوزه

سلام.
ببین مدیر دوباره قاط زدی.
ما جمعه تور لواسان توی تهران داریم بیا ببرمت بگردی کلی بزن بکوبه ها.
از اونایی که یه بار فایلشو گذاشتی شر شد خخخ.
ولی اگر میایی به من خبر بده.
هم تو هم بقیه ی بچه ها. تا فردا هم بیشتر وقت ثبت نام نداره.
ولی درباره ی پستت بذار بگم:
توی تهران دکتر صابری به عنوان یه نابینا وارد شورای شهر شد و تونست کارتهای بلیت یک پارچه برای معلولین رو رایگان کنه.
یعنی شما به سایت شهرداری تهران مراجعه میکنی و در قسمت سفارش کارتهای بلیت ثبت نام میکنی. این کارتها شش ماهه هست که مبلغ واقعیش حدود ۷۵ هزار تومنه که هم برای مترو و هم برای اتوبوس قابل استفاده هستش. شما برای خرید این کارت فقط پنج هزار تومن اون هم برای خود سخت افزار کارت میپردازی. البته اگر بخواید کارت با پست پیشتاز براتون ارسال بشه ۴۵۰۰ تومن هم هزینه ی پست میدید وگرنه خودتون باید برید یه سری ایستگاههای مترو و کارتتون رو دریافت کنید.
مشخصات شما به همراه عکستون توی این کارتها ثبت شده و فقط برای شخص شما قابل استفاده هست و اگر این کارت رو دست کسی ببینن و بگیرنش پیگرد قانونی داره. بچه های تهران این هم آدرس سایتش.
http://www.tehran.ir
این کار رو در تهران اصولی حلش کردن. اون هم به خاطر این که یه همنوع دستش به اون بالاها رسید. اگر بخوایم این مسائل حل بشه باید امثال دکتر صابری رو حمایت کنیم تا بتونیم از این وضعیت آشفته خلاص بشیم.

والا چی بگم
اینم درصد زیادیش برمیگرده به اتحاد
اگه همه متحد بشن کارت نزنن یا متحد بشن حضوری برن شرکت اتبوس رانی خیلی بهتره
ولی واقعا منم جواب قاطعی واسه این قضیه نمیتونم پیدا کنم
خیلی وقتا شده خجالت میکشم که رو به روی همه مسافرا بگه نمیخاد شما کارت بزنی
خدایی منم بارها شده اتبوس پر از مسافره ولی پیاده میشه منو رد میکنه
میگم موج نور کاری نمیتونه انجام بده؟
خخخخ
البته جدی بود, من حاضرم در این زمینه باهاتون همکاری کنم

بعدشم شما همیشه دو سه تا کارت داشته باش مثل من
هم اینکه اگه یکیش شارژ نداشت به مکافات نیفتی که برگردیو دکه بیلیطیرو پیدا کنیو کلی دردسر
بعدشم مثلا اگه دو سه تا کیف هم داری میتونهیهرکدومشو داخل یکش بذاری
من همیشه حد اقل دوتا کارت داخل یه کیف دارم
راستی من کاملا با تسهیلات اینجوری واسه معلولین موافقم
بفرما الآن تهرانیها شرافت مندانه از تسهیلات استفاده میکنن خیلی هم خوبه
به خصوص واسه منی که هر روز هفته رو بیرونم تازه بیشتر مسیرهام هم دوسه تا اتوبوس باید سوار بشم
یه سری واسه رفت یه سری هم واسه برگشت باید کارت بزنم
من اگه دقیق بخام حساب کنم حد اقل بیست هزار ماهی فقط باید بدم واسه اتوبوس
والا چی بگم
اینم درصد زیادیش برمیگرده به اتحاد
اگه همه متحد بشن کارت نزنن یا متحد بشن حضوری برن شرکت اتبوس رانی خیلی بهتره
ولی واقعا منم جواب قاطعی واسه این قضیه نمیتونم پیدا کنم
خیلی وقتا شده خجالت میکشم که رو به روی همه مسافرا بگه نمیخاد شما کارت بزنی
خدایی منم بارها شده اتبوس پر از مسافره ولی پیاده میشه منو رد میکنه
میگم موج نور کاری نمیتونه انجام بده؟
خخخخ
البته جدی بود, من حاضرم در این زمینه باهاتون همکاری کنم

سلام مدیر مال گم کرده. خخخخ منم با اینجور تسهیلات موافقم البته به شرطی که همه گیر بشه. مثل چیزی که شهروز حسینی گفت. اگر فقط یکم دگانگی پیش بیاد بد میشه و مخالف میشم. خخخ من نظر زهره جان رو لایک میکنم. چون روزانه من سه تا اتوبوس میرم و باز با همون سه تا برمیگردم. هزینه ها خعععلی زیاد میشه.

وقتی ما مشکلات خیلی بزرگی سر راهمون هست، که حلشون حق مسلم محسوب میشه، از قبیل داشتن شغل، داشتن منشی مناسب سر امتحان، مناسب سازی معابر و غیره و کسی گوشش هم بدهکار نیست، نتیجه ی تسهیلاتی همچون بلیط اتوبوس و مترو غیر از ترحم و یه جور به طاق کوفتن سرمون و وجود کلی منت چی میتونه باشه؟!
من نمیگم چنین تسهیلاتی خوب نیست، ولی نه در حالی که اون مشکلات بزرگ هنوز به قوت خودشون باقین!

سلام
به نظر ن که شما بهتر هست تا وقتی کارت اتوبوستون رو پیدا نکردید برید یه کارت دیگه بخرید چرا که وقتی قانون عرفی جامعه این هست که همه کارت بزنند و شما نظنید حتی اگر به احتمال یک در هزار مقصود راننده توجه بوده باشه نه ترحم …. نگاه مسافران به شما به عنوان یک نابینا ترحم خواهد بود با نگاه های خیره ای که گاه هم همراه با اشاره به شما به عنوان کسی که کارت نزدید هست …
وقتی من مسؤول انجمنمون بودم طی یه نامه ای به اداره اتوبوس رانی خواستم که با توجه به مواد مربوطه قانون حمایت از معلولان برای بچه هامون کارت اتوبوس های ویژه صادر کنند مثل کارت هایی که به خانواده های راننده ها می‌دند و این مدلی هست که در طول یک روز شما می‌تونید تا سقف سه تا اتوبوس رو رایگان سوار بشید و وقتی کارت می‌زنید بوق مخصوصش رو می‌کشه و هیچ گونه جلب توجهی هم در میان نیست …. ولی خب اونها گفتند که این کارتها رو ما تو خمینی شهر نداریم و مخصوص اصفهانی ها هست و بمن گفتند می‌تونند به همه راننده هاشن ابلاغ کنند که اگر نابینایی خواست سوار اتوبوس بشه مجاز باشه کارت نزنه که من شدیداً مخالفت کردم و نپذیرفتم و دلایلش رو هم که معلوم هست دیگه انگار اون بالا یه کمش رو گفتم ….
ولی این راه حل از طرف انجمن های اصفهان اگر پی گیری بشه شاید به نتیجه برسه و در مورد قانون هم که بنده سکوت مطلق پیشه می‌کنم چون در حیطه اختیارات من نیست و بر آنچه مختار نیستم لاجرم چرا عاقل بگوید چیزی که الکی در آید ……

دیدگاهتان را بنویسید