دانلود آهنگ حسین من از سجاد حاتمی

به نام دوست، که هرچه داریم از اوست. بنده متولد 20 مرداد سال 57 یعنی شروع حکومت نظامی در اصفهان هستم، یعنی همون موقعی که مامورین اجازه ی رفت و آمد به کسی نمیدادند من با پررویی تمام وارد اصفهان شدم. تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در مدرسه ی نابینایان به پایان رساندم. راستش از یادآوری خاطرات تلخ و شیرین اون دوران حال خوشی پیدا میکنم. از همان پایان دوره ی راهنمایی تحصیل در رشته ی کامپیوتر را به عنوان یک هدف دنبال می کردم. با آمدن نظام جدید آموزش متوسطه در سال 1371 بنده هم با وجود مشکلات فراوانی که بود، به لطف خدا در سال 73 در شاخه ی فنی حرفه ای در رشته ی مورد علاقه ام شروع به تحصیل کردم. آن روزها تنها صدایی که از رایانه های عادی شنیده میشد، یک بوق کوچک بود و بس. در سال 75 با رتبه ی 25 در کنکور کاردانی وارد مرکز آموزش عالی شهید مهاجر شده و تا فوق دیپلم ادامه تحصیل دادم. پس از فارغ التحصیل شدن چون هنوز امکان ادامه ی تحصیل در رشته ی نرم افزار در دانشگاه های دولتی از کاردانی به کارشناسی نبود و بضاعت مالی خانواده ام نیز اجازه ی تحصیل در دانشگاه آزاد را نمیداد. در آزمون استخدامی یکی از ادارات دولتی شرکت کردم و به لطف الهی در آزمون کتبی و مصاحبه با نمرات خوب استخدام شدم، از سال 78 تا کنون نیز به عنوان برنامه نویس، تکنیسین نرم افزار، و نهایتاً کارشناس نرم افزار پا به پای همکاران بینای خود مشغول به کار هستم.
راستی در بیستمین سالروز تولدم هم به خواستگاری رفتم و سال آخر دانشجویی را در عالم متاهلی به پایان رساندم.
جالب است بدانید همسر بنده نیمه بیناست و به حق یکی از بزرگترین نعمتهایی است که یکتای بی همتا به من ارزانی داشته است.
در سال 84 و 87 دو گل به نام های فاطمه و زهرا در بوستان زندگیمان روییدند که به ثمر رساندنشان از بزرگترین دغدغه های من و همسرم است.
وقتی به گذشته ام فکر میکنم به این نتیجه میرسم که خدا چه نعمتهای بی شماری را به من ارزانی داشته، پدر و مادری که در عین کم سوادی و بی سوادی درکی عالی از چگونگی برخورد با یک فرزند نابینا را داشتند، معلمانی شایسته، خانواده ای عالی و محیط کاری کم نظیر.
البته فکر نکنید که زندگی من تا کنون مانند یک اتوبان تازه آسفالت بوده، مشکلات زیادی هم بوده که به لطف خدا یکی پس از دیگری بعد از درس دادن به من حل شده اند، تنها مشکلی که حکایتش همچنان باقی است مشکلات اقتصادی است که امروزه اکثر ما در حال دست و پنجه نرم کردن با آن هستیم.از شهریور 1391
هرگاه توفیق رفیق راهم میشود به این محله سر میزنم و از عطر خوش بودن در جمع شما لذت میبرم.
بالاخره تصمیم گرفتم تا قلم ناقابل و ناتوان خود را به لغزش درآورده و آمادگی خود را برای خدمت به عنوان یک عضو کوچک در این محله اعلام کنم.
یک سالی هم هست که به بهانه ی مسابقات قرآنی بهزیستی وبلاگی به نام محب قرآن تاسیس کردم که آدرس آن
quranmoheb.blogfa.com
است. البته به علت مشغله ی زیاد خیلی وقت است که به روز نیست. اگر مایل بودید میتوانید با آدرس a_a_hatami@yahoo.com با این حقیر در ارتباط باشید.
از این که وقت گذاشتید و با من آشنا شدید، ممنونم، خوشحال میشوم اگر بتوانم خدمتی هر چند کوچک برای همنوعان خود انجام دهم.
در پناه حق شاد باشید.