با نام نامی الله متعال
سلام و احترام به همتون شادی و نشاط حق همه س اما این که این شادی چجوری تامین بشه تا واقعا حسش کنیم خب نظرات می تونه درباره اش کلی متفاوت باشه منظور من در جمع نا بینایانه اولین بحث ازین مطلب رو که گسترده هم هستش رو اختصاص باین مطلب می دیم که چه جور محیطی از نظر اختلاط برای نا بینایان می تونه موثرتر باشه و نشاط قلبی واقعی رو بهمراه داشته باشه
1.من از جمع شدن در محیطی که بیشتر بینا هستن واهمه ندارم و می تونم کاملا باهاشون شاد باشم .
2.من در جمع های بینا فقط ظاهرا می خندم و واقعا خوشحال نیستم اما با نا بینایان هم بهم خوش نمی گذره
3.من جمع های نا بینا رو بیشتر ترجیح می دم چون اونا رو مثل خودم می دونم
4.این که جمع بیناست یا نا بینا فرقی بحالم نداره
می دونین که دوست دارتون هستم
۱۳ دیدگاه دربارهٔ «کنکور زندگی 8»
سلام
من با گزینه ۴ بیشتر موافقم.
موفق باشید.
۳ ولی بعضی از جمع های بیناها رو هم دوست دارمو بعضی وقتا باهاشون بهم خوش میگذره افراد خیلی موثر هستند و البته خودمون و نیز شرایط مفرح و خوبی که میتونیم برا خودمونو اونها به وجود بیاریم
سلام بر خانم ترانه
گزینه ۴چون فراگیرتر هست.
سلام، با تقدیم احترام، ۴ را انتخاب میکنم. تشکر و موفق باشید.
سلام بر خانم ترانه. من گزینه یک رو انتخاب میکنم. البته من خیلی اهل جمع نیستم. ولی جمعی که برم خیلی برام فرقی نداره بینا و نابیناش. مهم اینه که با افرادش چه قدر راحت باشم. مثلا من در مدرسه خیلی با افراد بینا میگردم و تو نمازخونه و دار القرآن و … در جمعشون شرکت میکنم و مشکل خاصی ندارم. ولی خب امسال دو تا از دوستای نابینام بهم ملحق شدن که یکیشون خیلی با بیناهای اونجا کاری نداره و در واقع عادت داره تو کلاس بشینه. ولی من سال گذشته عادت داشتم برم بیرون و با دوستای بینام بگردم. ولی امسال تحت تأثیر اون قرار گرفتم. البته امیدوارم تونسته باشم سؤال رو خوب فهمیده باشمو جواب داده باشم. ولی کلیتش باید بگم که خیلی اهل جمع و اجتماع و جامعه و اینها نیستم. ببخشید که اینقدر روده درازی کردم. عادتمه دیگه. ببخشید. موفق و مؤید باشید. یا حق.
درود! من گزینه ی ۴ را میپذیرم!، البته اگه بین آنها افراد پایه و همتیپ خودم وجود داشته باشه گزینه ۱ هم خوب است!
درود
اگه جمع خوب باشه بینا یا نابینا تفاوتی نداره
سلام به همه و ممنون که نظر دادین این خیلی خوبه که نابینا خودشو با هر جمعی وفق بده در واقع بنظر من خوبه که بخاطر این که احساس بدی بهمون دست نده هر سری فعالیت هامونو مختص هر جمع کنیم مثلا سفر رو با جمعی بینا و نا بینا انجام بدیم در تفریحات داخل شهری میشه هر دو گروهو داشت فقط بشرطی که بپذیریم شرایطی رو که داریم و بخاطرش احساس کمتر داشتن وکمتر بودنو بهمرامون نبریم چون در این صورت همه چی برامون آزار دهنده و هر موقعیت بجای شادی آفررینی برامون تحقیر آمیز و ناراحت کننده میشه
درود به همه ی اهالی محله بالاخص بانو ترانه. و اما پاسخ من: گزینه ی ۵، هیچکدام. من با دوستان بینا کم و بیش راحتم اما با دوستان نابینا راحتترم اما نه به این علت که همه ی ما نابینا هستیم که به علتی که برای خود من نیز نامعلوم است. با آرزوی فرداهایی روشن و روشنتر برای همگان. bye
مرسی که اومدین و نظر دادین واقعا استفاده کردم
۴
سلام به خانم ترانه
خُب من گزینه ی چهار رو میپسندم
یعنی برام فرقی نداره که جمع بینا باشه یا نابینا فقط مهم اینه که من باهاشون راحت باشم
یعنی من برام مهم نیست که طرف همنوع است یا غیر همنوع
مهم شخصیت و نوع نگرش جمع و همچنین عقاید جمع هست.
موفق باشید.
سلام ترانه.
من با مورد ۱ و مورد ۴ موافقم و بیشتر ارتباطاتم به این جور گروه ها محدود میشه.
من که هیچگونه بیگانگی با جمع های بینایی احساس نمیکنم.
و در نتیجه جمعهای مختلط رو هم میپسندم و حتی بخوبی مدیریت میکنم.
چون فرق زیادی بین ما بیناها و نابینایان از لحاظ تفکر احساس نمیکنم.