یه کم از عاشقی هاتو نصیبِ این دلِ من کن.

بکن با بودنت اینجا رو عشقِ من تو نورانی,

و با اون رویِ ماهت نازنینم پرتو افشانی.

نباشی قلبِ من آشوبه و بی تو خرابم من,

پر از ترسم پر از دردم خدای التهابم من.

مگه میشه همین جوری فراموشت کنم مادر,

تو بودی از همون اول بَرا من هَمدَم و یاور.

زلالی بیکرانی و بزرگی مثلِ یک دریا,

تویی تنها دلیلِ من بَرا موندَن تو این دنیا.

تمومِ ارزشِ دُنیامو با عشقِ تو میسنجم,

به عشقِ تو گرفتارم نباشی سخت میرنجم.

خدا عُمرِت بده مادر هلاکِ مِهرَبونیتَم,

هلاک قلب پر احساس و روحِ آسِمونیتَم.

عذابِت دادم این سالا ولی فکری به حالم کن,

اگر خیلی اذیت کَردَمِت مادر حلالم کن.

محبت از سلامِ اولِ صُبحِت سرازیره,

خدا حِفظِت کُنِه مادر چِقَدر عشقت فراگیره.

خدا میدونه اینُ که نباشی بی تو آوارم,

همیشه هر کجا باشم عزیزم دوسْتِت دارم.