سلامی به لطافت لبخند و آرزوی بهروزی برای تمامی هم نوعان, پیرو پستی که چند روز پیش در خصوص وفور روز افزون غلطهای املایی در نوشته های هم نوعان منتشر گردید. نتیجه گیری پست ذکر شده را با شما به اشتراک می گذارم.
الف: دلایل:
1-محرومیت نابینایان از درک شکل مکتوب کلمات و عدم توانایی در به کار گیری حافظه تصویری
2-غلطهای املایی منابع خط بریل
3-غفلت مربیان و والدین دانش آموزان نابینای تلفیقی در مورد غلطهای املایی آنها
4-فرد به نحو صحیح به جملات و کلمات دیگران گوش نمی دهد.
5-عدم توجه هم نوعان به املای صحیح کلمات در مطالعه منابع بریل.
6-عدم توجه به خط بریل در مدارس و تاکید بر منابع صوتی
7-وجود شکل نوشتاری مختلف برای حروف دارای تلفظ واحد.
8-تلفظ کلمات هم وزن و دارای یک مفهوم و نوشته شده با املای مختلف به صورت یکسان توسط نرم افزارهای صفحه خوان
9-واکنش غیر منطقی هم نوعان نسبت به انتقادات در خصوص غلط نویسی که نتیجه آن عدم تلاش برای اصلاح است.
10-عدم توجه هم نوعان به تاثیر ناخوشایندی که غلطهای املایی در نوشته های ایشان بر ذهن و تفکر مخاطب می گذارد.
ب: راه حل:
1-در نظر گرفتن ریشه لغات و هم خانواده های آنها
2-گوش دادن با دقت به کلمات و جملات دیگران
3-توجه به نحوه خواندن کلمات نوشته شده, توسط نرم افزار صفحه خوان
4-با متانت و به شایستگی غلطهای املایی دوستان را به آنها تذکر دهیم.
5-به آنچه می نویسیم دقت کنیم و در صورت داشتن ابهام در مورد املای صحیح آن, از طریق google یا طرق دیگر املای صحیح آنرا بیاموزیم.
6-آموزش و پرورش استثنایی که وظیفه اصلی و بنیادی در این زمینه دارد از طریق نشستهای کارشناسی و بررسی علل و یافتن راهکارهای مناسب, اقدامات عاجل و موثر در این خصوص انجام دهد.
انشا ا.. بتوانیم از طریق تلاش فردی, ارتباط منسجم با نهادهای ذیربط و مسوول در این زمینه, مطالعه بیشتر و ارتقای خود آگاهی و خود آموزی, گامهای موثر جهت بر طرف نمودن این مشکل اساسی برداریم.