سلام خدمت همه عزیزان و هم محله ایهای گرامی.
من محمد کریم زاده کیسکانی هستم و این اولین پستیه که در محله منتشر میکنم.
دوستان یه موضوع به نظرم اومد میخواستم اینجا مطرحش کنم ببینم نظر شما عزیزان چیه.
دوستان به نظر شما این خوبه که انسان در ارتباط با دیگران بسیار گزینشی عمل کنه؟
یعنی چی حالا توضیح میدم.
مثلا من به خاطر نابیناییم اگه از رفتار یه نفر در ارتباط با خودم خوشم نیاد دیگه نمیتونم تحملش کنم و حتی اگه از نزدیکانمم باشه دیگه باهاش حرف نمیزنم و کاری باهاش ندارم.
تعداد آدمهایی که من باهاشون ارتباط دارم به خاطر همین خصوصیتی که دارم خیلی کمه
حالا به نظر شما عزیزان کار من درسته یا نه؟
آیا شما هم مثل من اینجوری هستین؟
منتظر کامنتای شما هستم.
۷ دیدگاه دربارهٔ «اولین پست من در محله: طرح موضوع گزینشی عمل کردن.»
سلام محمد
منم در گذشته نچندان دور همچین رفتار و عملی داشتم. وقتی از کسی رفتاری ناپسند میدیدم از زندگیم حذفش میکردم و به خیال خودم شخصیت مقتدر و متکی به خودم داشتم.
الان فهمیدم که انسانها گل بی خار نیستن. مجموعه ای از رفتارهای خوب و بد هستند.
بهتره کمی انعطاف پذیر باشیم.
سلام به آقا محمد سال نو بر شما مبارک
بنظر من دوست هر چه بیشتر بهتر
بهترین کاره. هرکی گفت نه بدون داره دوروغ میگه. اصلا یکی از ویژگیهای برجستۀ بشرِ دوپایِ باهوش، گزینشی رفتار کردنه. وگرنه رفتارهای دودویی رو که حیوانات و حشرات هم دارن انجام میدن. یا شکار میکنن یا نمیکنن؛ یا حمله میکنن یا نمیکنن؛ یا غذا میخورن یا نمیخورن؛ و تا مرزِ بیمرزی همین رفتارشون ادامه داره… اونی که تو گفتی طرف رو میذاری کنار و با تعدادِ کمی ارتباط داری، فقط یه مثال بود؛ اینه که من خودم رو به مثالت محدود نکردم و در خصوصِ گزینشی رفتار کردن، بحث رو گسترده انجام دادم و کامنت نوشتم. اگه کسی تواناییِ این رو داشته باشه که برای یه مسئله، چندین موقعیت و چندین جواب و راهِ حل در نظر بگیره و گزینشی به یه کودومش که بهتره عمل کنه، نشونۀ بالاتر بودنِ سطحِ هوشیش نسبت به کسیه که دودویی رفتار میکنه.
راستیاتش کلا کاری به بحثت نداشتم؛ فقط خواستم نظراتم رو در اون موردی که میخواستم، اینجا مطرح کنم. اینم یه جور گزینشی عمل کردنِ منه. توی اکثرِ پستها کامنت نمیذارم؛ حتی توی پستِ کسایی که من رو میشناسند یا من میشناسمشون؛ ولی توی پستِ تویی که ناشناسی، گزینشی عمل میکنم و کامنت میذارم. بهترین کار، گزینشی عمل کردنه؛ فرق گُذاشتنه؛ دغدغه نداشتنه؛ باهوش بودنه؛ و همه رو تعدادی دلهی خیارشور فرض کردن…
سلام همه ی ما در هر زمان در حال انجام اعمال گزینشی هستیم ولی مورد سوال شما تعامل یا عدم تعامل با افراد است که به نظر بنده تعامل مدیریت شده بهترین تعامل است یعنی تعامل و ارتباط با هر کس در سطح خودش باید باشه البته این بحث گسترده است و من سعی کردم گوشه از خلاصه ی آن را عرض کنم.
به نظر من بجای قهر کردن و اینجور چیزا باید با حرف زند و آوردن دلیل اینکه ما هم میتونیم مثل شما بیناها باشیم، سعی کنیم رفتار طرف رو تغییربدیم و به سوی اونی سوق بدیم که جامعه نابینا پسند هست
سلام دوباره و صد باره.
یک مطلب جالب با همگیتون به اشتراک میذارم و دیگه بستگی به زرنگی خودتون داره که ربطش بدید به پست یا ندید
به عقیده خیام هر کس که در این دنیا بتواند شاد زندگی کند و از زندگیش لذت ببرد، بطور حتم بعد از مرگش نیز در بهشت خواهد بود. زیرا کسی که زندگی شادی داشته باشد به طور طبیعی نه به کسی ظلم می کند و نه تفکرات منفی نسبت به دیگران دارد. پس دنیا و آخرتش برای او بهشت خواهد بود. بنابراین نباید زندگی را به خود سخت گرفت.
گردون نگری ز قد فرسوده ماست
جیحون اثری ز اشک پالوده ماست
دوزخ شرری ز رنج بیهوده ماست
فردوس دمی ز وقت آسوده ماست
سلام بر جناب کریمزاده بزرگوار
ورودتون به محله رو خوش آمد میگم و تبریک بابت اولین پستتون.
خب به عقیده من که ما نباید گزینشی عمل کنیم البته نمیشه هم صفر و صد راجع به این مطلب برخورد کرد.
با همه افراد نمیشه یه طور بود و مسلما من با فردی که علایق و سلایقش به خودم شبیهتر هست و همدیگه رو درک می کنیم رابطه نزدیکتری دارم تا فردی که باهاش اختلاف نظر شدید دارم.
ولی این به این معنا هم نیست که دومی رو کلا کنار بذارم و هیچ تعاملی باهاش نداشته باشم.
من همیشه معتقدم افراد اطراف ما مثل حلقه های تو در تو هستند….
با همه ارتباط داریم ولی دوری و نزدیکی هر کدوم با دیگری متفاوت هست…
کسی کنار گذاشته نمیشه ولی با همه هم یک مدل برخورد نمیشه….