با عرض سلام خدمت همه ی خوانندگان این پست, امیدوارم حالتون خوب باشه و از مشکلات زندگی مبرا باشید که بعید میدونم خخخ.
شاید برای بعضی ها سوال باشه آیا نابینایان در کشورهای همسایه چطور تحصیل میکنند و آیا مثلا ترکیه ای که میگن گل و بلبله واقعا هست یا نه.
امروز خدمتتون رسیدم تا همین مسئله رو بررسی کنیم.
یک نابینا برای این که ثابت بشه نابینا هست یا کلا یک معلول برای ثابت شدن معلولیتش چه شناسنامه ترکیه رو داشته باشه یا چه اقامت شهروند دومی یا پناهندگی فرقی نمیکنه, باید از بیمارستان نامه داشته باشه که به عبارتی اینجا بهش میگن راپُر. برای دریافت این راپُر باید تلفنی به بخش مخابرات مرکز سلامت زنگ زد و پس از وارد کردن تِیجه یا همون شماره شناسنامه از اپراتور درخواست کرد که طو یک بیمارستان براش نوبت راپُر بگیره. اونم حالا شانس بیاری که نوبت پر نباشه و بهت نگن 15 روز دیگه زنگ بزن.
بعد از دریافت راندمان روز معین شده باید به بیمارستان رفت و یک فرایند 3 4 ساعته رو طی کرد تا 11 تا دکتر معاینه کنند.
بعد از معاینات یه وقت 15 تا 20 روزه میدند که باید بعدش بیای راپُر رو دریافت کنی, اونجاست که باید دعا کنی راپُر رو بالای 85 درصد بزنند میزان معلولیتی رو تا بتونی از خدمات مربوط به معلولین استفاده کنی.
وقتی راپُر رو دریافت کردی و راپُر هم خدا رو شُکر بالای 85 درصد بود حالا میتونی بری دنبال کارهات.
اول باید بری به مرکز تامین اجتماعی یا سوسیال هیزمِت تا برات پرونده باز کنند, اگر بخوای مستمری دریافت کنی به خودت نمیدند و باید حق پرستار بگیری. چطوری؟ الان واضحتر میگم. برای دریافت این مبلغ یکی از اعضای خانوادت باید بگه که من از این معلول مراقبت میکنم و حق مراقبت رو بدید, حالا اونجا چندتا فرم باید پر کنید و بعد پر کردن این فرم ها یه زمان دو ماهه میده که طو ماه اول از طرف مرکز میان تا ببینند تو واقعا انقدر بدبختی که یکی ازت مواظبت کنه یا نه, بعد این که خوب مشاهده کردند اون موقع بعد یک ماه نامه میدند که بری بانک و بانک یک برگه دیگه میده که تو باید ببری مرکز تا حقوقت وصل بشه. اون حساب هم باید به نام فردی باشه که پرستاری معلول رو انجام میده. 15 به 15 حقوق میاد طو حسابت و زیاد هم خوب نیست. حالا شاید براتون سوال باشه که چرا به خود معلول نمیدند.
چون اگر بخوان حقوق معلول رو بدند باید طبق قانون اروپا عمل کنند و اندازه حقوق استاندارد یک کارگر که الان 12 هزار لیره هست رو باید به معلول بدند. ولی اگر حقوق رو به پرستار بخوان بدند 1 سوم حقوق کارگری که 4000 لیر هست رو به معلول میدند.
این هم یک روش پیچوندنه.
حالا بریم سراغ تحصیلات.
در کل مقاطع تحصیلی به سه دسته تقسیم میشند. ilk okul یا دوره ابتدایی که از کلاس اول تا چهارم هست.
orta okul یا همون دوره متوسطه که از کلاس پنجم تا هشتم هست. و lise یا دبیرستان که از نهم تا دوازدهم هست.
یک نابینا وقتی وارد مقطع ابتدایی میشه اونم طو مدارس مربوط به معلولین کلا مدرسه جدا برای نابینا نیست و طو یه مدرسه باید با جسمی حرکتی ها, ناشنوایان و کمتوانها ذهنی یه جا درس بخونه فقط خوبیش همینه که کلاس ها جداست.
این نکته رو بگم که بیشتری معلم ها بینا هستند و در این مدارس خود من تا جایی که مشاهده کردم دوتا معلم نابینا بودند.
اغلب دانشآموز ابتدایی و متوسطه رو طو یه مدرسه میخونه تا زمانی که میخواد وارد دبیرستان بشه.
در این کشور سه چهار نوع دبیرستان هست که من فقط سه تاش رو میدونم.
1: ana dolo lisesi که میشه دبیرستان آناتولی که دبیرستان معمولی هست و بیشتری ها اونجا میخونند.
meslek lisesi که میشه دبیرستان فنی حرفه‌ای که برای وارد شدن به این دبیرستان ها معدلت باید بالای 70 از 100 باشه.
این رو بگم که نمرات امتحان تا 100 هست و زیر 50 مردوده.
خوبی این مدارس در کنار یاد گرفتن یه حرفه اینه که سال آخر میفرستنت staj یا همون کارآموزی که خیلی خوبه و میشه برات سابقه کار.
از 5 روز هفته سه روز کارآموزی هست و دو روز مدرسه و درس.
در بعضی رشته ها مثل کامپیوتر که ریاضی باید باشه سال آخر ریاضی نیست.
برای کارآموزی مدرسه سه ماه به دانشآموز وقت میده که خودش کار پیدا کنه و اگر پیدا نکرد خود مدرسه اقدام میکنه و طو ادارات دولتی میفرسته.
مثلا الان خود من نتونستم کار پیدا کنم و مدرسه فرستاد شهرداری و الان طو بخش دسته بندی اطلاعات کار میکنم.
فرایند کار آموزی اینطور هست که یه دفتر به دانشآموز میدند که توش سه تا قرارداد هست که باید پر بشه, یکی پیش کارفرما می‌مونه, یکی پیش مدرسه و یکی پیش دانشآموز.
مسئله بیمه هم پای مدرسه هست.
حالا بریم سراغ مبحث شیرین حقوق.
کارفرما باید ماهیانه 30 درصد از حقوق کارگری رو به کارآموز بده که میشه 3000 لیر الان.
5000 لیر هم خود دولت میده یعنی آموزش و پرورش که روی هم میشه 8000 لیر که بدک نیست.
بعد از پایان تحصیلات اگر کسی بخواد امتحان کنکور بده میتونه ثبت نام کنه که کنکور اینجا سه بخشه هست که هنوز خودم راجع بهش زیاد نمیدونم.
برای دریافت منشی هم باید به همون مرکز تامین اجتماعی مراجعه کرد.
البته بیشتری نابینایان عزیز رو که من دیدم اینجا کنکور شرکت نمیکنند چرا؟ چون یه مرکز هست که کارگاه 5 ماهه برگزار میکنه طو رشته های اپراتور, ماساژ و یه رشته دیگه هم هست که یادم رفته.
اونجا مدرک معتبری داره و با اون میشه کار پیدا کرد که من خودم دانشگاه رو پیشنهاد میکنم.
این رو باید ذکر کنم که کمبود کتاب به هیچ وجح حس نمیشه.
این بود از چیزهایی که من میدونستم.
در پست بعدی در مورد نهادهای مربوط به نابینایان حرف میزنم از جمله انجمن ها و باشگاه های ورزشی.
میدونم زیاد حرف زدم ولی با خودم گفتم شاید یکی بخواد راجع به این چیزها بدونه.
امیدوارم پستم منتشر بشه و مورد پسند شما عزیزان قرار بگیره.
تا پست بعدی خدا یار و نگهدارتون.