سلام بر یاران همراه محله نابینایان.

امیدواریم در هر لحظه از زندگیتون با بهترین‌ها مواجه باشید!

با یکی دیگه از ماهنامه‌های محله نابینایان در کنار شما هستیم که امروز به خواست خدا اولین برگ از دفترش‌رو با هم می‌خونیم و بعد از این هم با یاری پروردگار هر ماه برگی از این دفتر تقدیم حضورتون خواهد شد.

برای اینکه کمی بیشتر از موضوع و محتوای این بخش بدونیم اجازه بدید با چند پرسش شروع کنیم.

دوست نابینای من! چقدر از خودت می‌دونی؟ نیازهای خودت‌رو تا چه اندازه می‌شناسی؟ برای رفع نیازهایی که دوستان بینای ما شاید به سادگی از زمان کودکی تنها با نگاه کردن به اطرافشون به طور خودکار واسش راه حل‌های بسیار قابل دسترس پیدا کردن و چنان واسشون ساده شده که حتی به چشم یک مشکل و یک نیاز بهش نگاه نمی‌کنن چه راه حل‌هایی داری؟ آیا نیازهای روح و خواسته‌های جسمت‌رو و راه برآورده کردن و چگونگی رفع و کنار اومدن باهاشون‌رو می‌دونی؟

پرسش‌هایی از این قبیل قطعا در ذهن و ضمیر هر کدوم از ما خیلی زیادن و بسیار پیش اومده که هرچند به دلایل مختلف در موردشون صحبت نمی‌کنیم، اما فقدان پاسخی که رضایتمون‌رو جلب کنه آزارمون داده و با حس‌های منفی بسیاری درگیرمون کرده که تأثیرش بر زندگی فردی و اجتماعیمون قابل چشمپوشی نیست. پاسخ‌هایی که اگر بدونیمشون قطعا از شادی و اعتماد‌به‌نفس بیشتری در زندگی برخوردار خواهیم بود و در خلوت خودمون و در میان دوستانمون لذت بیشتری از ابعاد گوناگون زندگیمون خواهیم برد.

در این بخش قراره کمی بیشتر از پیش در راستای شناخت جسم و روان خودمون و فرزندانمون و اینکه برای رفع نیازهای جسمی و روانی که در طبیعت هر انسانی جدا از معلول یا غیر معلول بودنش موجوده پیش بریم و با کمک خدا به مقصدهای خوبی برسیم.

اجازه بدید این مقدمه‌رو بیش از این به درازا نکشیم و این دفتر‌رو با نام خدا باز کنیم.

مشخصات نشریه:

• نام مقاله: Teaching Your Blind Child About Sexuality
  آموزش جنسی به کودک نابینا
• نویسنده:  «امبر بابنار»
• مترجم: پریسا جهانشاهی
• منبع: WonderBaby

یادداشت سردبیر:

اخیرا ما این فرصت را داشتیم که در کنفرانس خانواده (LCA) در کلیولند، اوهایو که توسط بنیاد تحقیقات شبکیه برگزار شد، شرکت کنیم. از ملاقات با خانواده‌ها و شرکت در جلسات فرزندپروری و ارائه‌های پزشکی لذت بردیم.

یکی از جالبترین جلسات فرزندپروری به وسیله «جودیت لسنر» در مورد آموزش مسائل جنسی به کودکان نابینا ارائه گردید. مقاله زیر بر اساس یادداشت‌هاییست که ما در طول ارائه وی برداشتیم.

صحبت در مورد روابط جنسی با فرزندانتان ممکن است ناخوشآیند و ترسناک باشد، اما همه ما می‌دانیم که آموزش مسائل جنسی به فرزندانمان بسیار مهمتر از آموزش آداب سفره و بستن بند کفش‌هایشان است. تنها مسئله این است که آنها یاد بگیرند چگونه با اعتماد‌به‌نفس و به راحتی به این موضوع نزدیک شوند.

اگر فرزند شما نابینا یا کمبیناست، ممکن است در این باره احساس بدتری داشته باشید. چطور می‌توانید در مورد چیزی صحبت کنید که بسیار نیازمند دیدن است؟ چگونه می‌توانید چیزی را توصیف کنید که برای ادراک واقعا نیازمند لمس می‌باشد، اما لمس آن  شایسته نیست؟

یک مانع بزرگ در آموزش مسائل جنسی به کودکان نابینا این است که بسیاری از روابط جنسی وابسته به قوانین اجتماعی بوده و بسیاری از این قوانین به طرق بصری آموخته می‌شوند. به طور مثال، اگر شما زنی نیمه‌برهنه را در مترو ببینید، ممکن است متوجه شوید که مردها به طرز خاصی به وی نگاه می‌کنند در حالی که زن‌ها چهره در هم می‌کشند. تمامی این واکنش‌ها درباره روابط میان زن و مرد و قواعد پوشش فرهنگی به کودکان آموزش می‌دهد، حال آن که حتی کلامی هم گفته نشده است. چگونه فرزند نابینای شما مجموعه قواعد جنسی راکه همسالان بینایش به طور طبیعی فرا می‌گیرند خواهد آموخت؟

واضح است که شما ناچار خواهید بود قدری سختتر از سایر والدین تلاش کنید. بسیار مهم است که فرزند شما قواعد جنسی فرهنگ شما را بی‌آموزد، زیرا عدم انجام این امر سبب ایجاد مشکل خواهد بود. پسرانی که قوانین را می‌شکنند ممکن است به عنوان شکارچی در نظر گرفته شده، و دختران قانونشکن اغلب به قربانیانی آسیبپذیر تبدیل خواهند شد

اما خبر خوش اینکه این امر واقعا به آن اندازه که ممکن است فکر کنید دلهره‌آور نیست: در اینجا چند توصیه ارزشمند و عملی به منظور قرار دادن شما در مسیر درست وجود دارد.

زود شروع کنید!

زمانی که فرزند شما هنوز یک کودک است می‌توانید آموزش نام بخش‌های مختلف بدن وی را آغاز کرده و به وضوح در مورد تفاوت مادران و باباها صحبت کنید. همچنان که بزرگتر می‌شوند مهم است به آنها بیاموزید که چه کسانی را می‌توانند و چه کسانی را نمی‌توانند لمس کنند و بالعکس، چه کسی می‌تواند یا نمی‌تواند آنها را لمس کند). به خاطر داشته باشید، برای یک نوزاد اشکالی ندارد که سینه مادرش را لمس کند، اما یک کودک هشت یا نُه ساله باید پیشرفت داشته باشد.

از فرزندتان بیش از اندازه محافظت نکنید.

کودکان نابینا بیش از همسالان بینای خود به والدین و خانوادهشان تکیه کرده و اغلب اینطور به نظر می‌رسد که کمی کندتر رشد می‌کنند. قطعا این که فرزند سیزده ساله شما همچنان قرار گرفتن در آغوشتان را دوست می‌دارد حقیقتی دلنشین است، اما اطمینان حاصل کنید که با نوجوان سیزده سالهتان مانند یک کودک نوپای سه ساله رفتار نکنید! بچه‌های نوجوانی که نازپرورده و تحت حمایت می‌باشند نمی‌دانند چگونه از خود مراقبت نموده و چگونه رفتاری مناسب در جمع داشته باشند. آنان ممکن است متناسب با سنشان عمل نکرده یا در فعالیت‌های مناسب سن خود شرکت نکنند و این امر می‌تواند سبب شود که شکارچیان آنان را مورد هدف قرار دهند. آنها ممکن است آسیبپذیرتر بوده یا به سادگی به گونه‌ای رفتار کنند که سبب ناراحتی دیگران شود (مانند در آغوش گرفتن یا چسبیدن به افراد بیگانه). به خاطر داشته باشید، تنها این دلیل که فرزند شما در زمان کودکی با مزه بود، به این معنی نیست که دیگران فکر می‌کنند وی اکنون نیز با مزه است! به فرزندتان اجازه دهید لباس‌هایش را خودش انتخاب کند، اتاقش را خودش تزئین کند، به موسیقی مورد علاقه خودش گوش دهد و شخصیت خود را رشد داده تا بتواند متناسب با سن خود رفتار نموده و با اعتماد‌به‌نفس بیشتر در جامعه به پیش رود.

رفتار بد را تحمل نکنید.

به فرزندتان بیاموزید که چگونه مطابق سنش رفتار کند، حتی اگر در نظر شما کوچک یا بسیار جوان باشد. پسر کوچولوی شانزده ساله شما ممکن است در نظر یک بیگانه بزرگ و تنومند بوده و غریبه‌ها ممکن است بابت در آغوش گرفته شدن توسط هیکلی درشت سپاسگزار نباشند! حتی اگر آنها چهره درهم کشیده و بگویند: «اوه، مشکلی نیست»، منظورشان واقعا این نیست. مطمئن شوید فرزندتان می‌داند که در آغوش گرفتن یا چسبیدن به غریبه‌ها رفتار قابل‌قبولی نیست.

دنیای بصری را توصیف کنید.

به فرزندتان تفسیری روان از آنچه در اطرافش می‌گذرد ارائه دهید. این راهی عالی برای آموختن نشانه‌های اجتماعی به فرزندتان است که ممکن است از آنها غفلت شود. وقتی فرزندتان کوچک است، اینکه برایش بگویید سایر بچه‌های اتاق چگونه با یکدیگر تعامل برقرار نموده یا زمانی که کسی اخم می‌کند یا لبخند می‌زند وی را مطلع سازید می‌تواند بسیار مفید واقع شود. همچنان که فرزندتان بزرگتر می‌شود می‌توانید توضیح چگونگی کارکرد اجتماع و قضاوت روزانهمان را آغاز کنید. برای مثال، شما ممکن است مردان ناآرامی را در پیاده رو ببینید و تصمیم بگیرید به آن سوی خیابان بروید. می‌توانید به فرزندتان بگویید: «من چند مرد را جلوتر از خودمان می‌بینم که به نظر می‌رسد مست باشند و طوری سر و صدا می‌کنند که انگار می‌خواهند با هم درگیر شوند. فکر می‌کنم برای ما امنتر است که به آن سوی خیابان رفته و از آنها دوری کنیم». از طریق این عبارت ساده فرزند شما یاد می‌گیرد که چگونه صدای افرادی را که باید از آنها دوری کنیم تشخیص دهد و چگونه از سر راه آنها کنار برود.

از اصطلاحات تشریحی درست استفاده نموده و با اعتماد‌به‌نفس آنها را به کار ببرید.

اینکه نامی آشنا برای اندام تناسلی یا توالت داشته باشیم ایرادی ندارد، اما بسیار مهم است که فرزند شما نام‌های صحیح و استاندارد اندام تناسلی را نیز بشناسد. فرزند شما نیازمند این است که بداند چگونه در زندگی خود با دیگر بزرگسالان در مورد مسائل جنسی به گونه‌ای صحبت کند که برای همه قابل درک باشد. به یاد داشته باشید، مهم نیست که شما تا چه اندازه به فرزندانتان نزدیکید، آنها ممکن است زمانی که با مشکل مواجهند نزد شما نیایند، آنها ممکن است نخست به یک معلم یا دکتر مراجعه کنند و نیاز دارند که قادر باشند به طور مستقیم با آنها صحبت کنند. همچنین این  که لغات مورد نظر را به وضوح و با اطمینان به کار برید نیز دارای اهمیت می‌باشد. همین حالا امتحان کنید. بگویید، «آلت تناسلی». بگویید، «واژن». آنقدرها سخت نبود، مگر نه؟ چنانچه هنگام صحبت در مورد اندام تناسلی فرزندتان معذب به نظر برسید، وی شروع به پیوند دادن این موارد با ترس و شرم خواهد کرد، و شما خواهان این امر نیستید.

به فرزندتان بیاموزید که پرده را کشیده و در را ببندد.

این مورد ممکن است ساده به نظر بیاید اما از یاد بردنش بسیار آسان است. از آنجا که فرزند شما قادر به دیدن نیست، ممکن است به فکرش نرسد که هنگام پوشیدن لباس در را ببندد. چند سالی به جلو و به دوران کالج بروید و دخترتان را هنگام پوشیدن لباس در خوابگاه مشترکش برای شرکت در کلاس تصور کنید در حالی که در را کاملا باز گذاشته است و خواهید دید که چرا آموختن این مفهوم اساسی دارای اهمیت بسیار است.

تعامل با همسالان را تشویق کنید.

برای تمام والدین طبیعیست که بخواهند فرزندانشان را تا زمانی که امکان دارد کودک نگه دارند: کودکان تحت حمایت بوده و از دنیای بزرگ و بد آگاهی ندارند. اما بچه‌ها بزرگ می‌شوند و گاهی اوقات بچه‌هایی که دارای آسیب بینایی هستند نیاز دارند که به منظور حرکت در جهت صحیح هشدار دریافت نموده و ترغیب شوند. ممکن است رها کردنشان سخت باشد، اما مهم است که به فرزندانتان اجازه دهید تا خودشان بیرون رفته و با بچه‌های همسالشان تعامل داشته باشند. به عنوان والدین، ممکن است نیاز باشد که فرزندتان را به منظور تسهیل رشدش در بزرگسالی به سوی تجربه‌ای جدید از قبیل اردوی تابستانی سوق دهید.

تحرک را آموزش دهید.

اگر قادر نباشید به تنهایی به جایی بروید استقلال و آگاهی اجتماعی امری دشوار است. شما نیازمند آن هستید که اطمینان یابید فرزندتان آموزش تحرک و جهتیابی کافی را در مدرسه دریافت نموده و پس از آن وی را برای حرکت مستقل در خانه و در شهر تشویق کنید.

آگاهی نسبت به بیگانگان را آموزش دهید.

برای تمام کودکان مهم است که قوانین اساسی مربوط به آگاهی در مورد غریبه‌ها را بدانند: با غریبه‌ها صحبت نکنند، سوار ماشین غریبه نشوند، از بیگانه‌ها هدیه قبول نکنند و غیره. اما این نیز مهم است که اطمینان یابید کودکتان می‌داند که چه کسی یک بیگانه است. آیا خانمی که با شما در صف پرداخت صندوق انتظار می‌کشد یک غریبه است؟ قطعا! آن پیرمرد نازنین که در جستجوی طوله سگ گم شده‌اش است چطور؟ مطمئنا! گاهی اوقات ما «بیگانه‌ها» را چنان بد و ترسناک جلوه می‌دهیم که کودکان فراموش می‌کنند تقریباً هر کسی واقعاً می‌تواند بیگانه باشد، حتی اشخاصی که خوب به نظر می‌رسند.

به کمک عروسک‌های آموزشی با ساختار آناتومیک صحیح شکل درست بدن و تفاوت‌های بدنی را آموزش دهید.

آموزش تفاوت بین زن و مرد بدون لمس به کودکان دارای آسیب بینایی ممکن است امری دشوار باشد. اما برخی محصولات عالی در جهت کمک به این منظور وجود دارند. عروسک‌های آموزش بدن، عروسک‌های مخملی نرم با آناتومی استانداردی هستند که والدین و معلمان می‌توانند برای آموزش تفاوت‌های بدن به بچه‌ها از آنها استفاده کنند. مدل‌های آناتومی «جیم جکسون» برای آموزش جنسی طراحی شده و در اندازه واقعی از لاتکس نرم به منظور انتقال حس واقعی ساخته شده‌اند. همچنین می‌توانید کتاب‌های بریل دارای تصاویر لمسی برای فرزندان نوجوانتان پیدا کنید. کتاب «قاعدگی» برای دختران و «آنچه در آن پایین می‌گذرد» برای پسران را بررسی کنید. و به خاطر داشته باشید، اگر در برنامه درسی مدرسه فرزندتان آموزش جنسی وجود دارد، تقاضا کنید که این کتاب‌ها و محصولات بخشی از کلاس درس باشند. این موارد را به عنوان بخشی از سازگاری‌ها و کمک‌های سال در برنامه آموزش فردی فرزندتان بنویسید.

آموزش موفقیتآمیز مسائل جنسی به فرزندتان در یک گفتگو انجام‌پذیر نیست. سال‌ها طول می‌کشد تا عادت‌های سالم را در زندگی فرزندتان گنجانیده و یاد بگیرید که چگونه از هر موقعیتی به منظور آموزش کودکتان در مورد جامعه و هنجارهای آن بهره ببرید.

اما نگران نباشید، آنقدرها که به نظر می‌رسد مشکل نیست. فقط با ذهنی باز و نگرشی رضایتمند شروع کنید تا فرزندتان و همینطور خودتان عالی عمل کنید!

جودیت لسنر به مدت یازده سال در برنامه خانواده در مدرسه نابینایان کالیفرنیا مشغول به کار بوده و اکنون بازنشسته شده است. او هنوز با شرکت «لاکی تاچ بریل فورچون کوکی» کار می‌کند. وی همچنین رئیس کمیته مشاوره حرفه‌ای بنیاد کودکان نابینا، عضوی موثر در هیئت مدیره انجمن ملی والدین کودکان دارای آسیب بینایی، هیئت مدیره وابسته به انجمن ملی والدین کودکان دارای آسیب بینایی کالیفرنیا بوده و با «صدای خانواده» کالیفرنیا همکاری دارد.

یادداشت‌ها:

Amber Bobnar:

LCA, Lowest Common Ancestor:

Cleveland:

Ohio:

Foundation for Retinal Research:

Judith Lesner:

Penis:

Vagina:

Teach-A-Bodies Dolls: سری عروسک‌های آموزشی که در اصل برای کودکان و نوجوانان با نیازهای ویژه به منظور کمک در جهت شناخت مفاهیم اساسی از جسمانیت و سلامت طراحی شده‌اند.

The Period Book

What’s Going on Down There:

Jim Jackson Anatomy Models:

IEP, Individualized Education Program: برنامه آموزش فردی.

California School:

Lucky Touch Braille Fortune Cookie Company: شرکتی که به تولید کوکی‌های فورچون با الفبای بریل مشغول است. این کوکی‌ها به منظور کمک به افراد نابینا طراحی شده‌اند.

Foundation Professional Advisory Committee:

NAPVI, National Association for Parents of Children with Visual Impairments: انجمن ملی والدین کودکان دارای آسیب بینایی.

Family Voices of California: