Day: بهمن ۲۸, ۱۳۹۱

 زنگ بزنی آژانس بین المللی انرژی اتمی، بگی یه ماشین می خوام آخر شبا رفتگرا سوار جاروهاشون بشن برن خونه موهات “فر” باشه , روش پیتزا بپزی شب خواب ببینی که 1 ماه داری میری سر کار, صبح که بیدار شدی حقوقشو بگیری پشه ها به جای اینکه خونمون رو بمکن، میومدن چربی های اضافه بدنمون رو می مکیدن ماهی از آب در بیاد تو ساحل سیگارشو بکشه برگرده تو آب همسر دلخواهت رو از بین گزینه های موجود دانلود کنی بوق زدن ممنوع باشه ماشینتو بذاری رو ویبره حراست دانشگاه دم در با دقت نگات کنه ، اشکالای آرایشیتو بگه ، برات درسش کنه. لوازم آرایش بهت قرض

سلام. من آدمک هستم. یک آدمک واقعی. از اون ها که توی فیلم ها میبینید نه. از اون هایی که واقعیت پیدا میکنند و مثل یه وروجک شیطون میاند وسط زندگیتون میزنند همه چی رو دربداغون میکنن. از اون ها که با خودشون قرار گذاشتن این به اصطلاح محله مجتبی و دوستانشون رو به هم بریزند. به زودی کاری میکنم توی این محله که گوش دنیای نابینایان مجازی نشین که چه عرض کنم گوش فلک را هم کر کنه. حالا بشینید و تماشا کنید. این مجتبایی که من میبینم و شما ها دلتون رو بهش خوش کردید آبی ازش گرم نمیشه و هر چه قدر این سه چهار ماهه