در یکی از نشست‌های جانبی بیست و هشتمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل که توسط موسسه اتریشی «سودویند» برگزار شد، به نام «حقوق انسانی افراد دارای معلولیت در ایران» دو زن معلول از تجربه‌های شخصی شان در مورد کاستی‌ها و دشواری‌های زنان دارای معلولیت جسمی سخن گفتند. سمانه، یکی از این دو نفر، دختر نابینایی است که دانش آموخته علوم ارتباطات است. او تمام دوران تحصیلش را بدون هیچ امکانات مخصوصی برای نابینایان سپری کرده است. سمانه، تعریف خودت از زندگی کنونی ات چیست؟ راستش من یک اقلیت در اقلیت در اقلیتم. اول اینکه یک زنم با همه ویژگی‌های زن بودن و محدودیت‌هایش در جامعه، در مرحله بعد
