سلام دوستان عزیز
امیدوارم حالتون خوب باشه و هیچ وقت دیگران را کمتر از خودتون نبینید و کسی هم شما را کمتر از خودش نبیند..
راستش چند وقتی است که یک مسأله ی به نظر خودم بزرگ فکرم رو به خودش مشغول کرده و هنوز جوابی برایش پیدا نکرده ام.
البته شاید برای شما ای که در ایران زندگی میکنید هیچ وقت این پرسش پیش نیومده باشه که چرا در ایران و اکثر کشورها مردم یکدیگر را با عناوین مختلف از قبیل
آقا, خانم, دکتر, استاد, جناب, حاجآقا, حاجخانم, خانم آقای مهندس و هزار و یک عنوان دیگر صدا میکنند.
من از این رفتار شکایتی ندارم چون میدانم که این فرهنگی است که در جامعه جا افتاده است و بر خلاف آن عمل کردن کاری نسبتا دشوار و از دید مردم پسندیده نیست.
فقط شکایت من از این است که چرا این رفتار دو جانبه نیست و فقط افرادی مثل من که هیچ کاری ندارند و به استلاح خودمون گردن کلفت نیستند باید به اونهایی که یک کار دولتی دارند و برای مثال حتی یک کارمند ساده هستند باید به قول معروف احترام بزاریم.
در اینجا قصد دارم تا کمی شما را با عقاید مردم سوئد با این مسأله آشنا نمایم.
در سوئد به هیچ وجه این مسأله وجود ندارد یعنی حتی مردم پادشاه خود را با اسم کوچک صدا میکنند و پادشاهشان هم ناراحت نمیشود چون شعار اینها برابری است و سعی میکنند این شعار را به هر طریقی نشان دهند.
بنده شخصا با افراد زیادی از سوئدی ها در مورد این موضوع صحبت کردم و جوابی که شنیدم این بود
به نظر ما اگر کسی دکتر شده و یا مهندس و یا هر کار دیگه ای, اولن برای خودش شده و بعد هم اگر قرار باشد از اینگونه القاب استفاده کنیم دیگر نمیتوانیم زیاد با هم احساس صمیمیت و دوستی و برابری کنیم.
دلیل دیگری هم که میآورند این است که هر یک از ما اسمی داریم اگر قرار باشد از این القاب استفاده کنیم دیگر این اسمها چه به درد میخورند?
از دوستان عزیز خواهش میکنم این صحبت من را بی احترامی به خود و دیگران تلقی نکنند و تنها به عنوان یک پرسش و یا یک صحبت خودمونی بدانند.
زمانی که خودم در ایران بودم و برای مثال یک دکتر و یا یک کارمند ساده را با اسم کوچک صدا میکردم با رفتاری تند از طرف آنها رو به رو میشدم ولی برای خودم تعجب بود که پس چرا خود آنها من را با اسم کوچک صدا میکردند و هیچ وقت یادم نمیاد که یکی از آنها به من برای مثال شما و یا آقای هاشمی گفته باشد.
امیدوارم از سوی شما دوستان جوابهای خوبی دریافت کنم.
موفق باشید.
۳۸ دیدگاه دربارهٔ «آیا صدا کردن کسی به اسم کوچک بی احترامی به اوست؟»
درود بر محمد گرامی!
اول این که از طرح این دیدگاه و آشنا کردن ما با فرهنگ مردم سوئد ازت سپاسگزارم و امیدوارم بازم از این گونه مطالب برامون بفرستی.
خود منم همیشه دوست دارم با هر کسی که صحبت میکنم، باهاش راحت باشم و خیلی بهم میچسبه که اسم کوچیکش رو صدا کنم.
این باعث احساس صمیمیت بیشتر بین طرفین میشه.
اما چند مورد املایی نگارشی رو هم حضورت متذکر میشم که البته تو نوشته اصلاح‌شون کردم.
مسعله =مسأله
سوعد =سوئد
در مورد تنوین هم معمولا به جای حرف ن از الف استفاده میکنیم.
تقریبن =تقریبا
نسبتن =نسبتا
شخصن =شخصا
راستی با توجه به این که دو تا صفحه ی گوشکن باز کردم و همین الان اون یکی رو رفرش کردم و دیدم هنوز این پست کامنتی نداره، من اولولولوووووووووووووووووولم!
سلام سعید جان.
باز هم از تو ممنونم که اشکالات من رو رفع میکنی.
فکر میکنم اگر اینجا هم ننویسم دیگه فارسی نوشتن به کل یادم میره.
نکته ی بعد این است که من به هیچ وجه قصد ندارم از اینجا تعریف بیجا کنم و فقط سعی دارم نکاتی که به نظرم خوب و قابل قبول هستند را بیان نمایم.
در هر حال از دیدگاهت ممنونم و امیدوارم موفق باشی.
سلام
وای چه جالب
حتی پادشاه رو با اسم کوچیک صدا میکنن
میگم راستی اصلا جمع و مفردش چی اینم رعایت نمیشه یعنی افعال مفردن یا جمع
یا اصلا با شاخص به کار میرن یا نه
میگن زهره یا زهره خانم
اینجا که اصلا جا نیفتاده
به خصوص واسه جنس مخالف این کار اصلا شدنی نیست مگر اینکه یه جورایی خودمونی شده باشی
این کار در ایران احترام یا حیا و عفت اون خانم یا آقا محسوب میشه
حتی من تو نوشته هام ممکنه راحت باشم ولی وقتی حضوری باشه خیلی کم پیش میاد یعنی اصلا نمیتونم با اسم کوچیک طرفمو خطاب کنم
البته با خانمها که راحتیم مگر اینکه معلمی مدیری چیزی باشه
سلام و مرسی از حضورت.
خیر در اینجا همان گونه که گفتم به هیچ وجه القابی مثل خانم و آقا را به کار نمیبرند و فقط برای مثال میگویند
محمد یا فاطمه و یا هر گونه اسم دیگه ای.
بله در ایران همه سعی میکنند یکدیگر را به اسم فامیل و یا حد اقل برای مثال آقا محمد صدا کنند.
ولی منظور من این نبود که این کار درست نیست و فقط میخاستم بگویم که چرا افرادی که به یک شغلی میرسند با بردن اسم کوچکشان از طرف دیگران ناراحت میشوند؟
از دیگر موارد میتوان افرادی را نام برد که با این که خودشان کاره ای نیستند ولی باز هم دلشان نمیخاهد از سوی دیگران با اسم کوچک خوانده شوند.
برای مثال با این گونه افراد هم برخورد داشته ام
که من رو با اسم کوچک خطاب میکردند ولی زمانی که خودشان را با اسم کوچک صدا میکردم بسیار ناراحت میشدند و میگفتند تو تربیت نداری.
بعضی از خانمها نیز بودند که میگفتند تو مثل پسر من هستی و من تو را مثل پسرم میدانم ولی وقتی بهشون مادر هم میگفتم باز هم ناراحت میشدند.
چون تقریبا خودشون هم سن و سال مرا داشتند و فکر میکردند اونها را مسخره میکنم.
در هر حال مرسی از دیدگاهت و موفق باشی.
ممنون محمد عزیز از این پست تأمل بر انگیزت. بحث جالبیست. این موضوع ریشه در فرهنگ جامعه دارد. همون طور که اطلاع داری در گذشته نظام ایران یک نظام طبقاتی بوده که در این نظام طبقاتی برخی از طبقات بالا و برتر بوده اند و برخی فرودست و پایینتر. قطعا طبقات پایین و فرودست باید به طبقات بالادستی و به اصطلاح برتر, احترام بگذارند. که البته بعدا این نظام از بین رفت ولی خب آثارش به شکل دیگر نمود پیدا کرد. بنا بر این شاید طبیعی باشد که افراد تحصیل کرده و متخصصین حتی بطور ناخودآگاه خود را برتر از دیگران بدانند و انتظار احترام داشته باشند. همچنین نظام مرد سالاری که باز ریشه در فرهنگ و تاریخ دارد, سبب شده که مردان خود را بالاتر و برتر از زنان بدانند و همواره انتظار احترام از طرف زنان دارند. و بدتر اینکه این فکر و اندیشه در بین خود زنان هم ریشه کرده و در آنها نهادینه شده است.
الان در فرهنگ ما در قشر سنتیتر جامعه, زنان بخود اجازه نمیدهند که حتی به شوهرانشان تو, بگویند چون مرد را بالاتر و سایه بالا سر می دانند و این در حالیست که مردان بخود اجازه نمیدهند که حتی اسم زنانشان را بر زبان آورند و با اسم دیگران مثل فرزندان یا برادر زن یا به شکل دیگری میبرند. البته همان طور که گفتم امروز دیگر این فرهنگ رنگ باخته مردان امروزی بیشتر زن ذلیل شده اند و افراد راحت اسم یک دیگر را میبرند ولی در بخشهایی از کشورمان همچنان این فرهنگ قوی عمل میکند. من خواهر زنی دارم که وقتی اسمش را صدا میکردیم خیلی خوشش نمیآمد وقتی میگفتیم پس چی صدایت کنیم میگفت بگویید مامان بهنام. البته این بهنام فرزند سوم خانواده است ولی چون پسر است باید مادر را هم به اسم پسر صدا کرد. متأسفانه بیشتر تبعیضها و ظلمهایی که نسبت به زنان روا داشته میشود بیشتر از ناحیه خودشان است و نه مردان.
من شخصا ترجیح میدهم که همه باهام راحت باشند و اسم کوچکم را صدا بزنند خودم هم دوست دارم با دیگران راحت باشم و اسم کوچک افراد حتی خانمها را صدا بزنم.
به هر حال جامعه ی ما در برزخی گیر کرده که معلوم نیست کی بتواند تکلیف خود را معلوم کند و یک جهت و یک روش را برای خود انتخاب کند. ما همچنان بین فرهنگ قدیم و جدید مانده ایم همچنان بین فرهنگ شهری و روستایی مانده ایم همچنان بین اینکه غربی باشیم یا شرقی گیر کرده ایم. بین اینکه عاطفی باشیم یا منطقی امروزی باشیم یا قدیمی و خیلی چیزهای دیگر. و امیدوارم که این وضعیت جامعه ما را به یک بی هویتی پیش نبرد. و اینجاست که نقش جامعه شناسان و روشن فکران جامعه آشکارتر و بارزتر میشود که باید تلاش کنند تحقیق کنند و چراغی فرا راه مردم سرگردان و جوانان بلاتکلیف قرار دهند.
سلام عمو جان.
مرسی از این که مرا به جوابم نزدیک کردی.
بله فکر میکنم دلایلی که گفتی صحیح باشند.
از این گونه افراد هم در بین آشناهای من نیز هستند که اصرار دارند اونها را با عناوینی همچون مادر رضا و پدر علی صدا کنیم.
در حالی که گاهی پیش میآید که خود این افراد مادر فرد دیگری را و یا پدر آن فرد را با اسم کوچک صدا میکنند.
در هر حال از نظرت ممنونم.
درود موضوع جالبیه و جالبتر اینکه در سوئد پادشاه رو به نام کوچک صدا میزنن اما در ایران با وجود شعار دینی برابری و برادری آقایانی که در راس مملکت هستند چه پیشوندهای دور و درازی دارن.
سلام حمیدرضا جان.
پسر من پیشنهاد میکنم در مورد اینگونه افراد حرفی نزنیم که خطرناک هستش و من به نوبه ی خودم غلط میکنم به یکی از اونها حتی تو بگم.
موفق باشی.
سلام آره منم شنیدم که در کانادا هم اینطور هست. همه با هم راحت و صمیمی هستند. براشون فرقی نمیکنه که دوستشون مهندس یا کارگر یا شهردار هست. بدون در نظر داشتن این تفاوتها با هم ارتباط صمیمی دارند. کاش در ایران هم بعضیها چنین بودند و اینقدر با این فخر فروشیها و غرور بیجاشون بقیه رو آزار نمیدادند. کاش برابری که اینقدر شعارش میدن رو رعایت میکردند. کاش به جای توجه به این مسائل کمرنگ و بزرگ کردن اونها و کوبیدنشون به سر بقیه کمی فقط کمی به موارد مهمتر دقت داشتند.
سلام و وقت بخیر.
بله تقریبن در بیشتر کشورهای غربی این فرهنگ رواج دارد.
من هم آرزو دارم که به زودی غرورهای بیجا از بین برود و هر کسی خود را برتر از دیگری نبیند.
سلام محمد جان.
باید بگم که متأسفانه علاوه بر مواردی که عمو حسین به کار برد, این هست که اگر شخصی اجازه بدهد با نام کوچک او را صدا کنند دیگران نیز روی او کمتر حساب میکنند.
یعنی اگر به من به طور کلی در جامعه آقای غلامی خطاب نشه دیگران من رو با وجود تمام توانایی هام دست کم میگیرند.
و دوم این که در ایران رسمه که سعی میکنن با بردن اسم کوچکت صمیمیت کاذب ایجاد کنند و به این بهانه از تو سوء استفاده کنند یکجوری سوء استفاده از رابطه ی دوستانه یک طرفه ای که خودشان ایجاد کرده و قرار دادن شما در رودربایستی.
واقعاً نمیتونم بیشتر توضیح بدم. دست من به تایپ طولانی مدت عادت نداره گرچه سرعتم بد نیست.
فعلاً خدانگهدار.
افتضاح شد ببخشید قبل از خوندن منتشر کردم.
سعید جان میتونی ویرایشش کنی بعد یه چیزی
سعید آقا توی سایت در کنار زندگی امکانی وجود داشت که میشد تا پنج دقیقه بعد از انتشار دیدگاه آن را ویرایش کرد و به محض ثبت دیدگاه تایمری شروع به کار میکرد و پنج دقیقه از همان لحظه شروع میشد و پس از آن دیگر لینک ویرایش وجود نداشت اگه اون افزونه رو پیدا کنی و بیارییش تو محله عالی میشه.. اینم یه نظر.
اینم پیشنهاد قابل تأملی هست.
ولی به نظرم یکی از بهترین راهها همونه که خودت هم بهش اشاره کردی!
یعنی قبل از ارسال، یکی دو بار بخونیم، بعد بفرستیم.
من فکر میکنم اگه افزونه ای نباشه و غلطهای املایی ضمن ویرایش تذکر هم داده بشن، کم کم دقت‌مون بالاتر میره و احتمالا برای این که تذکر دریافت نکنیم، سعی میکنیم درست بنویسیم.
با سپاس از نظرت.
سلام محسن جان.
فکر نمیکنم این گونه که تو میگی باشه.
یعنی شاید هم من خوب منظورت را متوجه نشدم.
یعنی اگر کسی اصلن تو را نشناسد و تو را با اسم کوچک صدا کند توانایی های تو ضایع میشود و نادید گرفته میشوند؟
برای مثال یک فردی که تو را اصلن نشناسد از کجا میداند تو چه کاره هستی؟
یعنی کسانی که الآن در اینجا هستند و در این محله پست قرار می دهند توانایی هایشان نادید گرفته شده است و کسی به آنها ارزش نمیدهد.
البته در مورد بعضی از افراد که از این موضوع سو استفاده میکنند حق با توست.
در هر حال خوشحالم کردی که دیدگاهت را بیان نمودی.
موفق باشی.
خیلی دلم میخواهد در این مورد حرفی بزنم اما نمیدانم از کجا بگویم.
من فیلمهای خارجی را از این جهت میپسندم که افراد، با توجه به جدیتی که در کارهای خود دارند،یکدیگر را با نام کوچک صدا میزنند. صرف نظر از این که هر یک دارای چه سمتیست. قاضی وکیل را و برعکس. پرستار پزشک را و برعکس. و….
البته خوشبختانه نسل امروز در این مورد با مشکل کمتری رو به رو است.
به راستی که ما در چه برزخی زندگی میکنیم.
راستی! من در قسمت دوم لبخند چشمان تاریک پیامی گذاشته ام که فکر میکنم آن را ندیده باشید.
سلام و مرسی که دیدگاهت را بیان نمودی.
بله من دیگه به اون پست سر نزدم ولی سعی میکنم در همان پست جواب را بدهم.
با سپاس.
سلام موضوع جالبیا مترح کردید آقای هاشمی نظر من در این مورد اینکه یکی از علتهایی که ما به اسم کوچیک هما صدا نمیکنیم این که فرهنگش بینمون جا نیفتاده بعضیا که دکتر یا یه مقامی دارن اگه با اسم کوچیک صدا کنی یه نوع بی احترامی میدونندر حالی که اگه خودشون اینکارا انجام بدنن بی احترامی نیست.
سلام و بله درست میگویی اولن فرهنگش جا نیفتاده و دومن قرور بیجا اجازه نمیدهد تا یک دکتر برای مثال راضی شود که دیگران او را با اسم کوچک صدا کنند.
موفق باشی.
سلام
داش اینجا اگه رییس جمهور رو با اسم ساده صدا کنن گردنتو از بیخ میزنن
استخوناش هم باهاش سوپ درست میکنن
بقول بعضیهیا ما کامنتای قبلی رو نخوندیم که ببینیم آیا حرفامون تکراری هست یا خیر
ولی بعد میبینیم که از کامنت اولی کلی تقلب کرده خخ
ولی برادر من این حرف شما به یه مطلب مربوط نمیشه
اول به نوع جنسیت بستگی داره
بعد رابطه ها . دوست باشن یا دوست دوست باشن یا اینکه طرف رو بار اول دیده باشیم
بعد از همه مهمتر احترام سنی هست . نمیشه که طرف مثلا ۹۹ سال داشته باشه بعد با اسم گوچیک صدا کنیم مثلا دو تا رفیق عمری هست که با هم رفیق هستن و همدیگه رو راحت صدا میکنن
ولی بنظر من باید یه کلمه ای اول یا آخر اسم طرف ببریم بخاطر عزت و احترام
مثلا بالا شهری ها عزیز . عزی صدا میکنن
مثلا اشکان : عزیزم اون چیزو وردار بیار
ولی پایین شری هاش داداش داداش صدا میکنن
مثلا داش اشکان اون چیزو زود باش وردار بیار وگرنه ….
اینجوریاست داش
حالا داش اونجا هم بالا شهر پایین شهر داره یا نه
ولی هر جا که هستیم بنظر من .
چه ایران .
چه کالیفورنیا
چه افقانستان
باید به هم دیگه احترام بزاریم
تا رابطه ها همیشه گرم بمونه
این بود انشای من .
سلام و مرسی از دیدگاهت.
امیدوارم که همیشه موفق باشی.
بله منم منظور شما رو متوجه شدم
بازم لطف کن و ما رو با فرهنگ سوئد آشنا کن
الآن من مفرد به کار بردم خوبه؟
سلام و وقت بخیر.
خیر فکر میکنم هنوز هم اشتباه متوجه شدید.
من قصدم این نیست که فرهنگ را تغییر دهیم, بلکه فقط میگویم چرا کسانی که انتظار دارند تا اسم کوچکشان برده نشود خودشان این کار را با دیگران انجام میدهند؟
بنده به هیچ وجه نمیگویم که باید زنها را با اسم کوچک خطاب کرد و زنها باید مردها را با اسم کوچک خطاب کنند و قصدم این نبود که شما باید به من تو بگویید و من هم باید به شما تو بگویم.
بلکه اگر من شما را به اسم فامیل یاهر گونه لقب دیگه ای صدا میکنم و نام میبرم شما نیز باید همچین رفتاری با من داشته باشید.
موفق باشید.
درود! فکر کنم منم فرهنگ سوئدی داشته باشم، چون من بیشتر اوقات افراد را با اسم خطاب میکنم، دوستان نظراتشون را گفتند و خیلی هم درست گفتند، در ایران دو چیز جای دوستی ها و ادب را گرفته است، یکی غرور کاذب یا غیرت ساختگی و یکی تعصب که باعث شده افراد دو گانگی پیدا کنند و نام خود را فراموش کنند، من حتی در اداره همکاران را با اسم صدا میکردم که تعصب بعضی ها باعث شد که مجبور شوم دست از این کار بردارم، اما هنوز با روش خودم زندگی میکنم و کاری به غیرت ساختگی و تعصب مردم ندارم، که مثلا جایی زن یا خواهرم را با اسم مستعار صدا کنم، بیشتر قدیمی های متعصب برای صدا کردن زن یا شوهر خود از نام یکی از پسران یا برادران وی استفاده میکنند، من بین دوستان و همکارانم پژو هستم و از شنیدن پژو کیف میکنم و خندان میشوم، خیلی ها هم مرا عزیز صدا میکنند یعنی نیمه ی اول اسمم که باز هم خوشم میاد،
سلام به تو که در این مورد اخلاق خودم را داری.
البته کسی که مرا با اسم صدا کند او را با اسم صدا میکنم و کسی که با القاب دیگر با همان القاب.
ولی نگفتی که تو هم این گونه رفتار میکنی یا خیر؟
خیلی ها هستند که با دیگران خصوصن دختران صمیمی حرف میزنند ولی افکار فاصدی دارند و اسم این رفتار خود را خواهر و برادری میگزارند.
برای مثال اگر به این افراد بگویی که چرا طرف را به اسم کوچک خطاب میکنی میگوید که او مثل خواهر من است و یا خانمه میگوید او مثل برادر من است.
امیدوارم که هیچ یک از ما از آن دسته نباشیم.
اکثر افراد سعی میکنند با این القاب دروغین خود را به طرف دیگر نزدیک کنند و حتی به خود اجازه ی دخالت در امور او را هم میدهند.
گاهی برای خودم هم پیش اومده که خانمی با این اسم که تو میتوانیبه من اعتماد کنی من مثل مادر یا خواهر تو هستم و مشکلت را بگویی سعی کردند خود را صمیمی کنند و از این راه وارد زندگی من شوند و دخالت کنند که من میگفتم تو اگر مادری برو برای بچه های خودت مادری کن و سعی کن که آنها مشکلاتشان حل شوند و به سوی دوستی های خیابانی و از این قبیل کشیده نشوند.
در هر حال مرسی از دیدگاهت.
موفق باشی.
درود خیلی چاکریم داش محمد عزیز راستی اسم آقای پژوهنده هم خیلی جالب هست عزیز پژو منم حمید پرادو هستم یه نکته یادم اومد گفتم حالا دوتا کامنت بزارم مگه چی میشه توی جامعه ما بعضیا که تعدادشونم کم نیس ترمی پنج میلیون میدن به دانشگاه آزاد که دکترا بگیرن که ملت بهشون بگن دکتر حالا شما میخاید با اسم کوچک صدا بزنی پس تکلیف اون چهل پنجاه میلیون که با وامو قرضو قوله دادن برای یه کلمه ناقابل چی میشه
سلام و مرسی که باز هم اومدی.
من هم قصدم همین است که اگر چیزی به ذهنمان رسید بیا ایم و مطرح نما ایم.
من تا اینجا متوجه شدم که این امر بر میگردد به گذشته ی ما که در یک جامعه ی طبقاتی زندگی میکردیم و مجبور بودیم به افراد بالا دست احترام بذاریم و این فرهنگ هنوز هم ادامه دارد و تقریبا به همان دلیل.
در گذشته هم افرادی که حتی شاید خواندن و نوشتن هم نمیدانستند به پستهای مهم میرسیدند و افراد عادی مجبور به احترام گذاشتن به آنها میشدند.
امری که هنوز هم در جامعه ی ایران ادامه دارد و کاری هم نمیتوان کرد.
فقط در آن زمان بیشتر با پارتی بازی و اکنون با پرداخت رشوه و پولهای آنچنانی.
در هر حال از حضور دوباره ی تو ممنونم.
سلام.
از این پست خیلی خوشم اومد. لایکش هم کردم.
من همین طور که اول تمامی کامنت هام یه سلام ساده عرض می کنم هیچ وقت هم ناراحت نمیشم که کسی من رو با نام کوچیک صدا بزنه. اتفاقا خیلی احساس خوبی بهم دست میده. ولی چه کنم که خودم از ترس برخورد طرف مقابل جرأت این کار رو ندارم. ولی به هر حال خوشم میاد من رو با نام کوچیک صدا بزنند. مرسی از پستت.
آرزومند موفقیتت – رسول
سلام رسول جان.
خوشحالم که از این موضوع خوشت اومد و نظرت را بیان نمودی.
من هم قلبن دوست دارم همه یکدیگر را با همان اسمهایی که دارند مورد خطاب قرار دهند ولی بعضی مواقع شرایطی که گفتی پیش میآید و به دلیل ناآگاهی از واکنش طرف مقابل ناچارن سعی میکنم ی چیزی اول یا آخرش بزارمتا ناراحت نشود.
ولی خوشبختانه از وقتی اینجا اومدم اولن کسی از این القاب استفاده نمیکند و اگر هم استفاده کند مثل ایران نیست که اکثرن یک جانبه باشد.
مرسی از حضورت.
موفق باشی.
محمد جان، سلام، من وقتی کسی مرا با اسم کوچک صدا میزند، ناخودآگاه با او احساس راحتی بیشتری دارم، پست جالبی بود. موفقتر باشید.
سلام علی جان.
امیدوارم که تو نیز در زندگیت موفق باشی و هیچ وقت از کسی هیچ گونه بی احترامی نبینی و دیگران نیز از تو.
خیلی خوشحالم کردی که نظرت را بیان نمودی.
با سپاس.
محمد جان، اگر امکان دارد، ایمیل تون را بفرمایید، مشتاق ارتباط بیشتر با شما هستم. با تشکر.
سلام بر تو.
این آدرس Email من است
mohammadhashemi82@gmail.com
من هم از آشنایی بیشتر با تو خوشحال میشوم.
موفق باشی.
سلام محمدآقا
باید بگم که من خودم به شخصه از این دیدگاه کسانی که با من در ارتباط هستند میترسم. این که بگویند چه طرف لوس هست. میخواهد خودش را کوچک کند.
چه زود خودش را به دیگران میچسبان.
خلاصه در باره ی آن کسانی که چنین دیدگاهی ندارند هیچ ولی چون این نوع خطاب هاکی از صمیمیت هست, مردم کسی را که با هر کس دیده یا ندیده, شناخته یا نشناخته, صمیمی و خودمانی میشود خوششان نمی آید.
خوشحالم با دیدگاه من درباره سوء استفاده بعضی مردم موافقی.
نمیدونم منظورم رو خوب رسوندم یا نه؟
فعلاً خدا نگهدار.
سلام محسن جان.
بله شاید هم بعضیها این گونه که تو گفتی فکر کنند و همان گونه که من با افراد مغرور برخورد داشته ام تو نیز بیشتر با افرادی که گفتی برخورد داشتی و به این نتیجه رسیدی؟
در هر حال امیدوارم که رفتار آنها بر تو اسر نکند و یک وقت رفتارت مثل آنها نشود.
موفق باشی.
سلام آقای هاشمی
پست و کامنت دونی جالب و تأمل بر انگیزی هست
خیلی از نکاتی رو که من می‌خواستم بگم دوستان قبل از من گفتند پس سرتون رو درد نمیارم ….
اما من شخصاً معتقدم اول احترام دوم صمیمیت …. یعنی صمیمیت بدون احترام منجر به شکسته شدن حرمتها میشه دیر یا زود ولی اگه احترام کنارش و حتی بالاتر از اون باشه صمیمیت هست پابرجا هم خواهد ماند …. البته وقتی می‌تونیم انتظار احترام رو داشته باشیم که احترام بذاریم و من هم مخالف یک سری عناوین و القاب هستم ولی چه کنیم که در فرهنگ ما ریشه داره و می‌باید که ما هم تابع اون باشیم ….
سلام بر شما.
بله درست میگویید.
ولی نباید فکر کرد که اگر کسی با اسم فامیل یا چسباندن یک لقب به اول یا آخر اسم داره به ما احترام میزاره.
چرا که خیلی ها این کار را انجام میدهند ولی بعدش پشت سر آدم بدترین حرفها را میزنند.
به نظر من که این گونه احترام گزاشتن به لعنت خدا هم نمی ارزد.
در هر حال امیدوارم که افراد واقعن چیزی که در دل دارند به زبان بیارند.
برای مثال میتوان اکثر کارمند ها را از این دسته نامید که با ورود مدیر حتی جلویش خم و راست میشوند ولی بعد از رفتنش فحش و ناسزا ها شروع میشه.
البته همه را شامل نمیشود ولی کم هم نیست.
با سپاس.÷
سلام و مرسی از همه ی دوستانی که در این بحس شرکت کردند.
در نهایت متوجه شدم که عمو حسین درست میگوید و دلیل اصلی ی این موضوع چیزی است که ایشان بیان نمودند.
همچنین فهمیدم که تقریبن اکثر دوستان رفتارشان مثل من نیست و حتی اگر به اسم کوچک خطاب شوند باز هم به خود اجازه نمیدهند که طرف را با اسم کوچک صدا کنند.
بعضی ها هم که مثل خود من رفتار میکنند و هر گونه که با اونها رفتار بشه رفتار میکنند و تعداد کمی هم از دوستان به یک جانبه بودن این قضیه راضی هستند و آن را میپسندند.
با این حساب باز هم متذکر میشم که این فقط یک پرسشی بود که خودم در ذهن داشتم و به هیچ وجه قصد توحین به فرد خاصی نبود.
چرا که خودم هم عقایدی دارم که برای دیگران پرسش بر انگیز است و از آنها تعجب میکنند.
در هر حال امیدوارم همیشه در زندگی سربلند باشید و هر چه را که برای خود میپسندید برای دیگران نیز بپسندید.
با سلام
صدا کردن افرادی که با اونا صمیمی هستیم با اسم کوچک در حالتی که جمع ما خودمونیه مشکلی نداره.
مشکل وقتی پیش میاد که این کار در حضور دیگران که با ما صمیمی نیستند انجام بشه که موجب میشه دیگران هم عادت کنند ما رو با نام کوچک صدا کنند. یا عادت کنند در یک جمع غیر خودمونی این کارو انجام دهند که به نظر من بی احترام است.