دیروز آخرین قسمت از خانه تکانی را تمام کردم. آخرین قسمت و آخرین شیئ که هر کس سراغ آن می رود. کتاب و کتابخانه.
روبروی کتابخانه ام ایستادم. دربهای شیشه ایِ آن را گشودم. دستی به قفسه ها و کتابها همراه با آهی غبار آلود کشیدم. کتابهایی که مدتهاست خاک می خورند و وزارت جنگ تلاشی هوایی و زمینی با تانک و موشکهای دوربرد میکند که آنها را یکجا بفروشم. ولی نه.
شیشه پاک کن و دستمال را روی میز کنار کتابخانه می گذارم. می نشینم و طبقه اول را دست میکشم. سالها پیش, شاید بیش از پنج سال باشد, به سلیقه ای که می خواستم چینششان کرده بودم. رمان و داستان, روانشناسی, تاریخی, کودک, مذهبی, نقد و فیلمنامه و متفرقه.
بعضی هایشان را بیرون کشیدم و بو کردم. بوی کاغذ کاهی های قدیمی و کتاب مانده را گرفته اند. هوووف. با اینکه اسم و نوشته های کتابها را نمی بینم ولی متوجه میشوم کتابهای محبوبم کدامند و این, همین کتابی که دستم گرفتم و برگه هایش را سریع ورق میزنم, اولین کتابی بود که من را به دنیای کتاب و کتابخوانی انداخت. کتابی که در یازده سالگی 13بار خواندمش. امیر ارسلان نامدار رومی. ماجرای تولدش, عشقش به ملکه فرخ لقا و رفتنش به سرزمین فرنگ, جنگ شمس وزیر و قمر وزیر و بلاهایی که سر امیرارسلان آمد تا بالاخره به وصال یار رسید.
زبان زد خاص و عام شده بودم که او چقدر این کتاب را می خواند و عاشق شده. گونه ای شده بود که همه هم سالان و حتی بزرگان فامیل دور هم که جمع میشدیم از کتابهای قدیمی شان می گفتند و وسوسه برای دوباره خواندنشان. و واقعا هم عده ای کتاب خواندن را شروع کردند. از گوشه و اکناف بود که کتابهای نابی برایم می رسید. افسانه های آذربایجان. افسانه های ملل. دو جلدی قدیمی هزارویکشب بدون سانسور, حسین کرد شبستری.وای که در انبوه داستانها و افسانه های ایران کهن غرق شده بودم و به مرور با پول تو جیبی هایم, عیدی هایی که میگرفتم,و از همه مهمتر کار که می کردم و پس اندازهایم این کتابها را خریدم.
آره میرفتم کشاورزی. منطقه لنجان اصفهان که برنجش معروف است و اکنون در حال نابودی. کمک پدربزرگهایم و دایی ها. صبح تا نزدیک غروب زیر آفتاب شلتوک میکاشتیم. آخر تابستان دستمزدم را که می گرفتم با دوستهایم در کتابفروشی های آمادگاه پرسه میزدیم. گاهی هم در عملیاتهای ساختمانی یا همان بنایی های اقوام کمک میکردم. آجر جابه جا میکردم. بلوک و شن و سیمان جابه جا میکردم. دوقاب درست میکردم و خسته و کوفته به فکر لیست کتابهای مورد علاقم بودم.
وای چه کتابی در دستم آمد. بیست هزار فرسنگ زیر دریا اثر ژول ورن. اولین کتابی که از ژولورن خواندم و وارد فضای رمانهای علمی تخیلی که در آن روزها باب شده بود شدم. تونل دریایی, شهاب سنگ, 500 میلیون ثروت بیگم, ستاره جنوب از جمله آثار ژولورنی بود که خریدم و خوندم.
پیرمرد و دریا را معلم فارسی در سوم راهنمایی به من هدیه داد. رمانی که آن موقع خیلی از آن لذت بردم و خیلی در من تاثیر گذاشت. تلاش پیرمرد برای شکار ماهی ای بزرگ و مجدد تلاشش برای در امان ماندن صیدش از دست کوسه ها. تلاش او خیلی برایم معنی داشت. ارنست همینگوی با قلمش من را به نوشتن ترغیب کرد. و آن موقع بود که شروع به نوشتن نمودم.
هاکلبری فین, تام سایر, الیور توییست و امثال این کتابها در آن بحبوهه نوجوانی و جوانی ماجراهای جذابی را برایم تداعی میکردند که من را برای تجربه کردن ترغیب می نمودند. به گونه ای شده بودم که در امتحانات مدرسه جواب سئوالها را به صورت داستانک می نوشتم. بعضی معلم ها خیلی خوششان می آمد و میگفتند چه خلاقیتی و بعضی دیگر آن را بی احترامی تلقی می کردند و اگر برایشان تکرار میشد تنبیه در انتظارم بود. البته اگر روحیه تام سایر یا هاکلبری فین را داشتم حتما شیطنتم را برای آنها ادامه میدادم.
این یکی کتاب افسانه است. نوشته ی احمد محقق. کتابی که با دنیای داستانهای پلیسی و کارآگاهی آشنا شدم. چقدر جلدش بد شده باید بدهمش صحافی.
طبقه ها را یکی یکی بالا می روم. هنوز هیچ خانه تکانی ای روی آنها انجام نداده ام و در گذشته و خاطرات نوستالوژیکم سیر میکنم. این کتاب کوچک را میشناسم. سه تفنگدار الکساندر دووما. و این یکی هم اسمش یادم نیست و کتاب را هم نمی توانم ببینم ولی یادم است اثر آیزاک آسیموفِ. کتابهای علمی از سیارات و کرات و آسمانها که در اول دبیرستان مجذوبش شده بودم.
هههه. این یکی از بس به این و آن دادم خوندنش جلدش حسابی پاره شده. قضاوتهای امیرالمومنین. گویا قطعه قطعه شدن حتی در کتابها حق این خانواده است. آن زمان ای کی یو سان را می گذاشت و بعضی قسمتهایش, وقتی ای کی یو سان فکر می کردم و به اصطلاح فکرش را کار می انداخت و مشکلی را حل می نمود شبیه, کاملا شبیه عملی بود که مولا علی انجام داده اند. با این کتاب بود که وارد کتب و داستانهای مذهبی شدم. خواندن زندگانی معصومین علیهم السلام و بعد انبیا و اوصیا خیلی برایم جذاب و جالب بود. بویژه قسمت بحث و جدلهای دشمنان با فرستادگان.
اول دبیرستان اولین داستانم را به عنوان شرکت در مسابقات داستان نویسی مدارس نوشتم و در دبیرستان اول شدم. معلم فارسی در نشستی که شرکت کنندگان مدرسه در آن حضور داشتند به چهارم ادبیاتی ها که نظام قدیم بودند تخیل داستان پردازی را خیلی مهم مثال زد و یک کتاب به اسم قصه نویسی به من هدیه داد. کتابی قطور و حجیم. کتاب خوبی بود ولی آن موقع و در آن سن خیلی از مطالبش را نمی فهمیدم و احتیاج به یک راهنما داشتم. مدرسه هم به عنوان جایزه یک دفتر صد برگ و یک خودکار مرقوم فرمودند.

چهار اثر برگزیده برای شرکت در مرحله شهرستان ارسال شد و با تعجب دیدم کسی که در مدرسه ما نفر چهارم شده در مسابقات شهرستان اصفهان بین 5 منطقه اول گشته و با کمی پی گیری داستان من در تهِ میز معلم پرورشی جا مانده و ارسال نشده بود. گذشت و دیگر در هیچ مسابقه داستان نویسی ای شرکت نکردم و ناخودآگاه از دنیای کتاب و کتابخوانی هم دور شدم. نمی دانم چرا ولی حدود چهار سال هیچ کتابی به جز کتب درسی نخواندم.
به قفسه بالاتر رسیدم. با لمس این دو جلد کتاب خیلی به وجد آمدم. کتابهایی که در اواخر دانشجویی یکی از بهترین دوستانم به من هدیه داد. متن هایی که برایش میخواندم و او خوب گوش میکرد و نظر میداد. ترم پنج وقتی کمد شخصی ام را باز کردم با تعجب دو کتاب بزرگ داخل آن دیدم. یک لحظه فکر کردم کمدم را اشتباهی باز کردم. ولی نه. کمدم بود. و یک دوره کامل نمایشنامه های شکسپیر داخل آن دیده میشد. بچه ها برایم تولد گرفته بودند و دوستم میخواست اینگونه سورپرایزم کند. اگر کسی می خواست در کمدها را باز کند می توانست. نمایشنامه های جذاب شکسپیر مجدد من را به دنیای کتابخوانی برگرداند. و همچنین دوباره نوشتن. البته آن دوست روز آخر دانشگاه هم یک کتاب دیگر به من هدیه داد. جنگ و صلح.
کتابهای داستایوفسکی, تولستوی, گی دی موپاسان, سالنجر, سامرست موام و خیلی های دیگر عمق و نگرشی جدید درونم بوجود آورد و ترغیبم کرد درونیاتم را بنویسم. البته آن دوران کمتر کتاب می خریدم و بیشتر در کتابخانه میرفتم یا از دوستان می گرفتم.
فیلم رستگاری در شائوشنگ چنان تاثیری در من گذاشت که بر آن شدم ببینم چگونه داستانش را نوشته اند. و تلنگری شد برای ورود به دنیای فیلمنامه و این هم قفسه فیلمنامه ها و کتابهای آموزشی آن. بالاترین قفسه که بعضی کتابهایش را نخواندم. می خریدم و می دانستم نمی توانم بخوانم ولی می خریدم و به امید اینکه روزی شخصی برایم آن را می خواند یا روزی صوتی اش می آید. الان بعضی از آنها نایاب شده و دانشجویان حاضرند قیمت خوبی برای آن کتاب بدهند ولی من دوست دارم کنار کتابخانه خودم خاک بخورد. کتابهایی مثل سفر قهرمان, فیلمنامه نویسی مارگارت, کتابی هم از شاهپور شهبازی که اسمش یادم نیست ولی الان از کتب دانشگاهیِ.
لبخندی بر چهره ام می آید. این هم فیلمنامه های خودم که بعد از بازنویسی نهایی پرینتشان را گرفته و برای صحافی داده ام و در کتابخانه گذاشته ام. شاید نسلهای آینده, آن موقع که دیگر خاطره شده ام به چنین پدربزرگی افتخار کنند. شاید هم به محض خاطره شدن وزیر جنگ همه آنها را به یک سرویس طلا تبدیل کند. خخخ. شاید هم مواد اولیه یک چهارشنبه سوری باحال شوند و بسوزند. البته تا وقتی خاطره نشده ام این اتفاق نخواهد افتاد.
البته یادم رفت بگویم که بخشی از آن هم به کتابهای روانشناسی تعلق دارد. مثل لطفا گوسفند نباشید, آنچه زنان باید در مورد مردان بدانندو بالعکس, قدرت ذهن, قورباغه ات را قورت بده, چه کسی پنیر مرا جابجا کرد, راز و امثالهم. که البته چون موقع خاصی به آن ورود نکردم و به مرور جمع شده اند خاطره خاصی از این قسمت به ذهنم نرسید.
و اکنون دستمال و شیشه پاک کن را برمی دارم و می افتم به جان کتابخانه نوستالوژیکم.

نکته مهم: دوستانی که در مورد پست قبلی زحمت کشیدند ایمیل ارسال نمودند یا تماس گرفتند به اطلاع میرسانم که پستهای آموزش فیلمنامه نویسی را بعد از عید و تعطیلات خواهم گذاشت . قرار بود طی این چند روز بگذارم اما چون اکثرا درگیر کارهای عید و بعد هم درگیر دید و بازدید و شلوغی های آن میشویم شاید فرصت نکنیم مطالب را با دقت بخوانید یا گوش دهید و تکالیف را انجام دهید.
البته خودتان هم با یک جستجوی کوچولو تو گوگل و سرچ فیلم آموزش کارگاه فیلمنامه نویسی سیدی فیلم می تونین دانلود کنید و گوش بدید. برای شروع این خوب است. من هم بعد از عید خواهم گذاشت. مطمئن باشید گروه فیلمنامه نویسی گوش کن به موفقیت خوبی خواهد رسید.

عید نوروز را پیشاپیش به همگی شادباش میگویم .
یا علی