ضمن درود فراوان و عرض ادب! امشب شب خداحافظی است، همانطور که شنیدیم میگن: دنیا دو روزه، البته درستش اینه که بگیم: دنیا دو شبانه روزه، ولی برای تلفظ راحت تر میگیم: دنیا دو روز است، یه روز به دنیا می آییم و یک روز از دنیا میرویم، خب هر یک از ما موقع رفتن اول به خودمان سپس به دوستان و اطرافیان خود احترام میگذاریم و برای رفتن با آنان خداحافظی میکنیم، دنیای مجازی هم مانند دنیای طبیعت دو روز است و هر یک از ما یه روز به دنیای مجازی وارد میشویم و یک روز هم با دنیای مجازی خداحافظی میکنیم، امشب شبی است که من برای خداحافظی اینجا آمده ام، بیشتر شما مرا میشناسید و بعضی از شما از زبان و رفتار من که عقرب وار رفتار میکنم خوشتان نمی آید، چون معلوم نیست که من تا کی زنده باشم و فردا شب کجا باشم، تصمیم گرفتم برای خداحافظی خود را آماده کنم، حالا هم با خیالی آسوده میگم: گوش کن خداحافظ، محله خداحافظ، دوستان خداحافظ، خوشحال ها خداحافظ، ناراحت ها خداحافظ، راضی ها خداحافظ، ناراضی ها خداحافظ، چند شب پیش در یک میهمانی موقع خداحافظی که بیشتر مردم میگفتند: کمی زیادی حلال کنید، من گفتم: اگه کم بود حقتون بود و اگه زیاد بود زیادیشو پسم بدهید تا برم، خب حالا بریم سر اصل مطلب که چرا دارم خداحافظی میکنم؟! من فردا ظهر با آژانس به اروپا میروم و با گروه اروپای ایران با اتوبوس به مسافرت میرویم، آخرین مسافرت زیارتی ما سال 1390 بوده است، ما برای رفتن به اینگونه مسافرتها با دوستان و آشنایان خداحافظی میکنیم، حالا اگر عمری بود جزئیات این مسافرت را برای دوستان در کامنت دونی بیان خواهم کرد، خب اگه کم اذیت کردم حقتون بوده، اما اگه زیاد نیشتون زدم، بدانید که نیش عقرب نه از بهر کینه است بلکه ذات عقرب نیش زدن است، همچنین بدانید که اگر عقرب مارها را نیش بزند مار میمیرد! تا دیداری دیگر خداحافظ!