سلامو هزاران سلام.

بچه های گوشکنی و غیر گوشکنی سلام. سلام به هر نابینایی که این خاطراتو میخونه.
اگه شما رعععد بزرگو خوب بشناسید چندتا نکته اومده دستتون :
1_ بیناست 2_ از مهر ماه که به این محله اومد دربه در دنبال یه ونوسی نابینا بود تا باهاش بره بیرون و بیشتر با نابیناها آشنا بشه خخخ
3_ رعععد بزرگ کمی شوخه و بی شیله پیلس و ارادت خاصی به نبین های عزیز داره
_____
توجه توجه و بسیار توجه : اسامی افراد مستعار میباشد . پس به دنبال فرد یاد شده درین در دنیای حقیقی نباشید . ههههه
چند روز پیشا با یه ونوسی نابینا به صورت معجزه آسایی آشنا شدم ، در یک تماس تلفنی باهاش در یکی از پارک های تهران قرار گذاشتم. اسم شریفش لیدی عصمت بود خخخ راس ساعت سه بعدازظهر عصمت جونو در پارک دیدم. البته رفته بود روی یه نیمکت نشسته بود ، منم راس ساعت رسیدم . دیدمش ، ولی باورم نمیشد عصی باشه . آخه من عصایی کنارش ندیدم ؛ کلک عصاش مثل اینکه تا شو بود و خب من اینو نمی دونستم. که عصای سفید کشویی و تاشوس خخخخ راس میگم خب ! تعجب نداره
بعد که فهمیدم و رفتم جلو باهاش حرف زدم ، انگار صد و سه ساله همدیگه رو میشناسیم. کمی در داخل پارک قدم زدیم ، عصای جادوییشو درآورد و خییلی عاقلانه و مؤدبانه راه رفتیم. از گوشکن و سایتش حرف زدم ؛ هممونو میشناخت خخخ حتی رعععد بزرگو ؛ داشتم شااااخ درمیاوردم . بهش گفتم اسی عصمت با چه اسمی میای تو سایت ؟؟؟

گفت من اصلاً کامنت نمیدم ، فقط میام و مطالبو میخونم . تازه بهم چندتا سایت دیگه هم معرفی کرد و من باز شاااخ و دماغم کمی بلندتر شد از تعجب خخخ حالا چرا بماند .
منم سایت با تو که برای سیروس شکاریه بهش معرفی کردم .
داشتم به منظره ی اطراف نگاه میکردم که یه صدای فیس فییییسسس و پیس پیییییییسسس شنیدم و یه بوی خوبی استشمام کردم ، بعد فهمیدم که عصمت جوون اسپریشو درآورده و داره خودشو عطری میکنه . بهش گفتم بده بووش کنم بعد یواش منم کمی خودمو پیس پیسی کردم خخخ کی به کیه ؟؟ ولی به طرز مرموزانه ای فهمید و گفت رعععد این اسپری نیست عطر فرانسوی 300 تومنیه . منم اینبار بیشتر فیسشو به خودم پیسسس پییس کردم خخخ

بعد کمی آجیل از کیفش بیرون آورد که با هم بخوریم ؛ منم فندوقا و بادوماشو سوا موا کردم ولی کلک فهمید و بهم گفت رعععد شیکمو سوا نکن ، در هم بخور خخخ

خب چیزی که برام جالب بود ؛ کلی رفتیم چرخیدیم و دوباره که نشستیم ، ناقلا متوجه شد که همون جای اوله که نشسته بودیم . به من گفت رعععد اینجا همون جاس ؛ من الکی گفتم نه ، ولی مگه میشه این نبینیارو سر کار فرستاد ، گفتم عصی از کجا فهمیدی ؟؟؟ ما که خیلی چرخیدیم ؟؟ گفت از صدای آب ، از صدای جوشکاری . از صدای فلان و بهمان .

خیلی برام جالب بود .
آهان ، عصمت جون نمیدونم چرا یه اخلاق بد داشت و اون این بود که عصاشو جمع کنه و دست منو بگیره ؟؟؟ بهش گفتم .
ولی گفت : وقتی تو باشی عصا برای چی میخوام ؟؟؟ خلاصه یه بار نزدیک بود بیفته و به من گفت چرا بهم نگفتی که یه چوله سر راهمونه ؟؟ منم گفتم ما اینیم دیگه خخخ
فهمیدم عصمت جوون عجیب به اسکایپ معتاده . شانس ما هر چی خلاف ملاف به تور من میفتن.
راستی یادم نبود بگم که عصمت جون ورزشکار و خیلی خوش تیپ بود و من مونده بودم چطور چش بسته این جور ماهرانه ، از اون قرمز مرمزا اسمش چی بود جرج ؛ نه لوژ ، دخملا بگید ازونا که میپیچونن و میمالن به لبو لوچشون خخخ اسمش چیه ؟؟؟ خلاصه از اونا هم به لوچه و لبش مالید خخخ یعنی من که دهنم وااااااااا موند .
ناخوناش هم بلند و چنگی بود .
حالا رعععد بیچاره رو بگو که از مدرسه اومده بود ؛ کلی گچی مچی بودم . تازه خوب شد که ازون فیس پیسای اسی جووون به خودم پاشیدم.
ولی خعععععلی به من خوش گذشت و ازم قول گرفت اگه با خوندن پستم بخنده ، دوباره باهام بیرون بیاد و به سؤالات غریبو عجیبم جواب بده ؛ در آخر عصای چوبی و تا نشوی منو گرفت و زد تو سرم و بهم گفت : ای رعععد تو بدترین راهنمای دنیایی . ولی خوش قلب ترین بینایی. البته جمله آخرشو خودم از تو چشاش خوندم .

میگم تازه فهمیدم که دنیای نابینایی خیلی هم سخت نیست . اصلاً تفاوتی در زندگی عصمت جون و خودم حس نکردم . تازه من کلی خسته با عصای شکسته راهی خونه شدم و اون شادو قبراق به سوی قراره ما ساعت عشق پرواز میکرد .